ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, υποκλοπές, φωτιές –δεν έφταναν αυτά ήρθε και η πανώλη των αιγοπροβάτων. Δεν θα ασχοληθώ με το θέμα του τι κάνει το αρμόδιο υπουργείο εν μέσω θερινής ραστώνης (αναρωτιέμαι αν οι καθολικές απαγορεύσεις επιλέγονται διότι στην ουσία δεν απαιτούν την σπατάλη φαιάς ουσίας ή αν είναι πράγματι οι ενδεδειγμένες) αλλά θα επικεντρωθώ σ’ αυτά που ανέφερε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Δημήτρης Μόσχος , αντιπρόεδρος Ελλήνων Κτηνοτρόφων.
Εν συντομία δήλωσε τα εξής:
- Ενώ έχει απαγορευτεί η μετακίνηση αιγοπροβάτων για οποιονδήποτε λόγο σε όλη την χώρα, συνεχίζονται οι εισαγωγές από την Ρουμανία.
- Οι έλεγχοι στην εισαγωγή έτσι κι αλλιώς είναι πλημμελείς, διότι δεν επαρκούν οι κτηνίατροι (και δεν ενδιαφέρονται) τα εργαστήρια είναι εξοπλισμένα με παλιούς αντιδραστήρες, ενώ άλλοι απλά δεν λειτουργούν, η υποστελέχωση είναι ενδημική.
Το φαινόμενο που ζούμε είναι απλό στην σύνθεση του: το αναποτελεσματικό κράτος. Ταυτόχρονα προκύπτει κι ένα κρίσιμο ερώτημα: πως γίνεται να έχουμε ένα τεράστιο κράτος και ταυτόχρονα, κάθε φορά που εμφανίζεται ένα πρόβλημα, το πρώτο που ακούγεται είναι η υποστελέχωση και η έλλειψη εξοπλισμού;
Σε λίγο θα πιστέψουμε ότι το συμβάν του τύπου που για 11 χρόνια δεν πήγαινε στην δουλειά του και εισέπραττε τον μισθό του τυχαίνει να είναι ευρείας πρακτικής!
Έχω την αίσθηση ότι η Ελλάδα είναι ακριβώς η περίπτωση όπου διαρκώς βλέπουμε το δάσος και έχουμε χάσει κάθε επαφή με τα δένδρα. Ίσως να είναι η υπέρμετρη επιρροή των μακροοικονομολόγων, αλλά η πρακτική αυτή δεν οδηγεί παρά μόνο σε κρίσεις. Το θέμα δεν είναι τα συνολικά μεγέθη και οι μέσοι όροι – αυτά τελικά λίγα μας λένε. Το θέμα είναι τι συμβαίνει και πως αντιμετωπίζεται η μικροοικονομία — κατ’ επέκταση το μικρό-κράτος;
Κι αυτό δείχνει ότι τα νερά μας πλημμυρίζουν από παντού. Η κρίση στην υγεία, για παράδειγμα, είναι ένα έξοχο παράδειγμα του μικρό-κράτους: δεν υπάρχουν γιατροί στην τάδε περιοχή, πόλη, περιφέρεια, νοσοκομείο. Τώρα «ανακαλύπτουμε» ότι δεν ελέγχονται οι εισαγωγές ζώων. Αδιαφορία, ανεπάρκεια, λαθροχειρία – δεν έχει σημασία. Το γεγονός είναι η έλλειψη γιατρού, όπως είναι η έλλειψη ελέγχου.
Δεν αμφισβητώ το μάκρο-αφήγημα της κυβέρνησης. Είναι φανερό, πλέον, όμως, ότι σε μίκρο-επίπεδο υποφέρουμε θανάσιμα. Μπορεί τούτη την φορά ο ιός να μην μεταδίδεται – όπως διαβάζω—αν και ο άνθρωπος μπορεί να είναι φορέας. Αν αύριο υπάρξει η μετάλλαξη και «πηδήξει» ο υιός ως ενεργός στον άνθρωπο τι θα κάνουμε; Θα θανατώσουμε όλα τα αιγοπρόβατα της Ελλάδας;
Οι γιατροί και τα αιγοπρόβατα είναι τα τρέχοντα παραδείγματα. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν εκατοντάδες άλλα.
Θα ασχοληθούμε με το δένδρο ή θα ανακαλύψουμε κάποια στιγμή πως είμαστε ανέτοιμοι και ανήμποροι;
Κατά τα άλλα, οι διαμαρτυρίες για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών μας έλειψαν. Λες και ένα εθνοκεντρικό, κιτς, άσχετο με το ολυμπιακό πνεύμα γεγονός θα μας αλλάξει πορεία. Πάει, έγινε, πέρασε. Οι γιατροί και τα αιγοπρόβατα είναι εδώ.
Καλές διακοπές – με υπερ-τουρισμό και ακρίβεια. Όλοι για μία θέση στον ήλιο.
Διαβάστε επίσης
Άρειος Πάγος- Υποκλοπές και ο Τραμπισμός του Κασσελάκη