Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για τα ελληνική ομόλογα αποτελεί ένα μεγάλο δώρο για την Ελλάδα και ένα ακόμη μεγαλύτερο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Είναι φανερό ότι ακόμη και οι ιέρακες του διοικητικού συμβουλίου της τράπεζας αναγνώρισαν τρεις σημαντικούς παράγοντες:

• Την συνέπεια στην μεταρρυθμιστική πολιτική, που συνεχίστηκε παρά την πανδημία, γεγονός που προδικάζει ευνοϊκές εξελίξεις στο μέλλον
• Την ανάγκη να βοηθηθεί μία χώρα που για μία δεκαετία υπέφερε τόσο από τα δικά της όσο και από τα λάθη των σωτήρων της
• Την αρνητική προοπτική να αντιμετωπίσει η χώρα προβλήματα στην διαχείριση του χρέους της.

Στο βάθος, υπάρχει πάντα και η πολιτική διάσταση. Ας σημειωθεί, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άφησε βαριά σύννεφα στην Γηραιά Ήπειρο, καθώς οι αιθεροβάμονες απειλές του και οι ανερμάτιστες πράξεις του έθεσαν σε δοκιμασία την ποιότητα της ένωσης. Η σκέψη και μόνο επανόδου του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζεται στην Ευρώπη με δέος—ιδιαίτερα τούτη την εποχή όπου η ενότητα δοκιμάζεται από την πανδημία, την μετανάστευση, την Ουγγαρία, την Πολωνία, πάνω απ’ όλα την Ρωσία και την ενεργειακή κρίση.

Η απόφαση της ΕΚΤ ανοίγει τον δρόμο για τη Νέα Δημοκρατία να βαδίσει προς τις εκλογές του 20234 με το καλύτερο δυνατό σενάριο:

• Ισχυρή ανάπτυξη, 7%-8% το 2021 και 4,5% το 2022
• Άνεση στην εξυπηρέτηση του χρέους
• Τραπεζικό σύστημα που έχει μειώσει τα κόκκινα δάνεια σε μονοψήφια ποσοστό
• Μεγάλο και γεμάτο φάκελο μεταρρυθμίσεων που θα έχουν υλοποιηθεί· Σωρεία μέτρων για την ανακούφιση όσων πλήττονται υπέρμετρα από την ενεργειακή κρίση
• Εντυπωσιακή άνοδο των επενδύσεων σε συνδυασμό με την εισροή ξένων κεφαλαίων
• Αξιοποίηση των χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Είναι επίσης σαφές ότι με αυτά κάτω από την μασχάλη, ο Μητσοτάκης θα ζητήσει και θα πετύχει το 2023 δύο πράγματα ακόμη:

• Την άνοδο της χώρας στην επενδυτική βαθμίδα, και
• Την έξοδο από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας, που αυτή θα σηματοδοτεί την πραγματική έξοδο από τα μνημόνια.

Πέρα τω ανωτέρω θα έχει να προβάλει την διαχείριση της κρίσης με την Τουρκία, την ισχυροποίηση της εθνικής άμυνας, την αντιμετώπιση της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού, την άριστη και ισχυρή παρουσία της χώρας στην διεθνή σκηνή.

Είναι ένα …μακροοικονομικό σενάριο, άριστο στην σύλληψη, ρεαλιστικό στην υλοποίηση του, ευνοϊκό για την χώρα και πολιτικά ισχυρό που ανοίγει νέους ορίζοντες για την Ελλάδα.

Υπάρχει, όμως, ένα «αλλά».

Κατά μία έννοια το σενάριο αυτό απαντά, ανταποκρίνεται, συναντά, αιτήματα και προβληματισμούς της κοινωνίας από τα οποία η ίδια τείνει να απομακρύνεται. Είναι πολύ χαρακτηριστικό, εξάλλου, το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σταμάτησε να πολεμά τη Ν.Δ. στο μέτωπο της οικονομίας και έχει στραφεί στα μέτωπα της πανδημίας και της καθημερινότητας του πολίτη. Η αναφορές του ΣΥΡΙΖΑ στον πληθωρισμό, που είναι καθαρά εισαγόμενος και για τον οποίο η κυβέρνηση – η όποια κυβέρνηση—ελάχιστα μπορεί να κάνει, δεν προσφέρεται ιδιαίτερα ως πρόσφορο έδαφος υπονόμευσης της κυβέρνησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παίξει το παιγνίδι του στους θανάτους και στο ΕΣΥ, στην παιδεία και τα πανεπιστήμια, στην εγκληματικότητα και την ασφάλεια του πολίτη.

Αν η Ν.Δ. κατέβει στο γήπεδο έχοντας στην φαρέτρα μόνο τα βέλη της οικονομίας, των ομολόγων και των μνημονίων, της μετανάστευσης, της εξωτερικής πολιτικής και της Τουρκίας, τότε μάλλον θα βρεθεί με αντίπαλο που θα παίζει μόνος σε άλλο γήπεδο και να αποσπά χειροκροτήματα.

Η κυβέρνηση έχει πολλές επιτυχίες να επιδείξει—υλικές και άυλες, φανερές και μερικές που δεν είναι άμεσα ορατές. Πλησιάζουν, όμως, οι εκλογές και η προσοχή οφείλει να στραφεί στο εσωτερικό μέτωπο με μεγάλη έμφαση στα θέματα της καθημερινότητας του πολίτη –πάνω απ’ όλα στο θέμα της αίσθησης της ασφάλειας: της ασφάλειας στην ζωή και στην εργασία.

Διαβάστε επίσης

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κίνδυνο για την δημοκρατία