Έχω να κάνω μια πρόταση στον Φίλη: δίδακτρα σε όσους μπαίνουν στις σχολές με χαμηλούς βαθμούς

**Σπούδασα στο Μιλάνο και έμαθα εκεί πολλά πράγματα, όπως να επιτρέπω σε ένα κόκκινο κρασί να αναπνεύσει πριν το σερβίρω, να ρίχνω ένα ποτήρι κρύο νερό όταν σουρώνω την πάστα, να μιλάω σε όλες τις κυρίες και όχι μόνον στις εμφανίσιμες. Δεν πήρα ποτέ το πτυχίο μου ούτε στο Μιλάνο ούτε στο Παρίσι όπου βολόδερνα για μια πενταετία, δήθεν σπουδάζοντας. Για όλες αυτές τις νεανικές επιπολαιότητες υπήρχε χρηματοδότης και ήταν η οικογένειά μου. Γι’ αυτό και αρνούμαι να χρηματοδοτήσω τους σκράπες που σπουδάζουν από σήμερα στα δημόσια ελληνικά πανεπιστήμια. Σπουδάζουν σε βάρος μου. Εγώ πληρώνω τους διδάσκοντες_ εγώ κι εσείς.

*Διάβασα ένα πολύ ωραίο άρθρο του Θεόδωρου Σκυλακάκη. Αυτός είναι πρόεδρος ενός κόμματος που μάλλον δεν το γνωρίζετε, είναι κόμμα μπουτίκ, για λίγους, κάτι σαν λέσχη των εκλεκτών, λέγεται Απόδραση. Συγγνώμη, λάθος, λέγεται Δράση. Ο Θεόδωρος ήταν εκλεκτός της Ντόρας Μπακογιάννη και όταν κάποια στιγμή έγινε διαγωνισμός για νέο πρόεδρο της μπουτίκ, κάλεσε τους φίλους του να εγγραφούν και εξελέγη. Ο Σκυλακάκης λοιπόν πρόσεξε ότι σε διάφορες σχολές εισάγονται άτομα που δεν ξέρουν ούτε το όνομά τους να γράψουν, έχουν βαθμούς ένα, δυο, τρία, δηλαδή όχι απλά κάτω από τη βάση αλλά στον πάτο του κουβά. Σας μεταφέρω στοιχεία.

 *Εισάγεται Μηχανολόγος βιομηχανικού σχεδιασμού με μέσο όρο επίδοσης στις πανελλαδικές 1,5 στα 20. Μηχανικός τεχνολογίας πετρελαίου και φυσικού αερίου με μέση επίδοση 3 στα 20. Για τη Διοίκηση επιχειρήσεων με 3,4 στα 20. Για σπουδές Λογιστικής με 3,2 . Τεχνολόγος γεωπόνος με 3,9. Να σας πω κάτι; Καλά κάνουν τα παιδιά και πάνε να εγγραφούν, καλά κάνουν οι γονείς και τα στέλνουν να σπουδάσουν αλλά θα έπρεπε να υπάρχει ένα όριο. Να πληρώνουν δίδακτρα οι φορολογούμενοι μόνο για όσους έχουν επιδόσεις από ένα επίπεδο και πάνω. Ας είναι όριο η βάση του 10, όπως έλεγε η Άννα Διαμαντοπούλου όταν ήταν υπουργός Παιδείας. Όποιος εισάγεται σε σχολή με ένα, δυο, τρία, να πληρώνει δίδακτρα.

**Είμαι ενθουσιασμένος για το τριήμερο που έρχεται. Φεύγω για τη Μασσαλία όπου θα φιλοξενηθώ σε δυο φίλες μου, ζευγάρι. Τίποτε το επαναστατικό μεταξύ τους καθώς διατηρούν όλα τα στερεότυπα. Διαφορά ηλικίας 18 χρόνια και, όπως καλά μαντέψατε, διαφορά εισοδήματος. Η μεγάλη είναι στην ηλικία μου κι έχει τα κιλάκια της, η μικρή είναι απίστευτα γοητευτική, ειδικά όταν καπνίζει. Θέλω να συζητήσω μαζί τους το θέμα του μπουρκίνι, ξέρετε, του μαγιό που καλύπτει όλο το σώμα, από τον αστράγαλο ως το κεφάλι. Απαγορεύτηκε στην Κυανή Ακτή, όπου θα πάμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο. Μέχρι το Σεν Τροπέ είναι σκάρτα 2 ώρες οδήγηση, μέχρι το Μεντόν είναι κάτι παραπάνω.

*Απαγορεύτηκε από τις τοπικές αρχές να εμφανίζονται στην παραλία γυναίκες με μπουρκίνι και η αστυνομία ήδη κάνει συστάσεις. Το επιχείρημα είναι ότι αυτή η εντελώς αντισέξι εμφάνιση αποτελεί σύμβολο του ισλαμικού φανατισμού. Κι εγώ αυτό το επιχείρημα θα προβάλω αλλά στην πραγματικότητα θέλω τις γυναίκες με μπικίνι για να μην χαθεί η χαρά του οφθαλμόλουτρου. Δεν υπάρχει κάτι πιο διεγερτικό από μια γυναίκα ηλιοκαμένη στην παραλία με το μαγιουδάκι της. Αντιθέτως το ολόγυμνο σε δημόσια θέα δεν με εξιτάρει, το ομολογώ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

http://www.mononews.gr/trapezes-afti-ine-tromaktiki-alithia-oson/69244

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

http://www.mononews.gr/prin-ke-meta-tis-katastrofikis-manias-tou-sismou-stin-italia-mesa-apo-mia-fotografia-pics/69226