Ούτε θα σπαταλήσω χρόνο γράφοντας για τις υποκλοπές. Όταν η αντιπολίτευση πράττει με κριτήριο την ζημιά που μπορεί να κάνει στην κυβέρνηση και όχι με γνώμονατο εθνικό συμφέρον, αναλογίζομαι τα ποτά που θα πίνει στην υγεία μας ο Ερντογάν και τρομάζω.
Δεν θα αναλύσω, επίσης, τις περιγραφές ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Όλο το παγκόσμιο statusquo που θα εισρεύσει από σήμερα στο Νταβός, θα συνεχίσει να προσελκύεται από την… δικτατορία Μητσοτάκη και θα εξακολουθήσει να δαπανά το οικονομικό και πολιτικό κεφάλαιο του, έχοντας αποφύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι την… δημοκρατία Τσίπρα! Βλέπει, εξάλλου, ότι αυτές οι επενδύσεις γίνονται σε οικονομία έτοιμη να… καταρρεύσει! Τι το καλύτερο; Λεφτά για χάσιμο έχουν.
Προτιμώ να γράψω δύο αράδες για τα δυο μεγάλα και κρίσιμα – τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά—προβλήματα που οφείλει να αντιμετωπίσει όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει από τις εκλογές: την υγεία και την δικαιοσύνη.
Στην υγεία γλυτώσαμε την καταστροφή στην πανδημία από τον συνδυασμό της αυτοθυσίας και άκρατου επαγγελματισμού μίας δράκας ανθρώπων και των ψηφιακών μέσων του Πιερρακάκη. Τα χάλια φαίνονται τώρα, όπου ΕΟΠΥΥ και ΕΛΤΑ που είναι επιφορτισμένα με την φροντίδα ασθενών με covidκαι με υποκείμενα νοσήματα κατεβάζουν τα ρολά για το τριήμερο των Φώτων και οι ασθενείς… ας κόψουν το λαιμό τους.
Τα ΕΛΤΑ δεν έχουν καν την ευθιξία να απαντήσουν σε ανοιχτή κατηγορία αυτής της στήλης , τουλάχιστον ζητώντας πληροφορίες για το τι ακριβώς συνέβη. Όσο για τον ΕΟΠΥΥ αρχίζει να υπερκεράζει τα οφέλη της ψηφιακής επανάστασης βγάζοντας καινούργιους κανονισμούς που συνεπάγονται την δήθεν απασχόληση υπαλλήλων. Σε διαμαρτυρία του πολίτη ότι περιμένει τα φάρμακα για πέντε ημέρες η εκπληκτική απάντηση ήταν «τα θέλετε ή δεν τα θέλετε;»
Δεν μπορώ να φορτώσω όλη την ευθύνη τους υπουργούς υγείας. Υπηρετούν υπό τον Πρωθυπουργό. Αυτό δεν τους εμποδίζει, όμως, να καταστρώσουν ένα σχέδιο εφαρμογής διεθνών και δοκιμασμένων πρακτικών και να εμείνουν στην υλοποίηση του. Αν είναι θέμα κόστους, ας βγει η κυβέρνηση να πει ποια είναι η σχέση κόστους- οφέλους, έτσι για να μάθουμε ποια αξία δίνει στην ανθρώπινη ζωή.
Ο Βασίλης Κικίλιας μπορεί να είναι ένας δημοφιλής βουλευτής αλλά τι έργο άφησε φεύγοντας από το υπουργείο? Ο Θάνος Πλεύρης είναι σαφώς πιο δραστήριος, αλλά απτό αποτέλεσμα δεν βλέπουμε. Μπορεί να καθιερώθηκε μία τάξη στα περισσότερα νοσοκομεία αλλά οι ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό είναι τραγικές. Ας πει τουλάχιστον τι σκέφτεται.
Η πληγή της δικαιοσύνης δεν σταματά τα αιμορραγεί. Κι εδώ το βάρος το επωμίζεται μία δράκα ανθρώπων. Δηλαδή, στα χρόνια από το 2020 δεν μπορούσαν να είχαν εκπαιδευτεί ειδικοί στενογράφοι για την καταγραφή των πρακτικών σε μηχανήματα όπως αυτά που υπάρχουν, π.χ. στις ΗΠΑ;
Δεν μπορούσε να είχε επανδραστηριοποιηθεί η Σχολή, να είχαν γίνει εκπαιδευτικά σεμινάρια για τα οικονομικά και να είχε ξεκινήσει η δημιουργία σώματος «οικονομικών» δικαστών, να είχε γίνει ο σχεδιασμός για μεγάλες δίκες, να είχαν επανεξεταστεί οι διαδικασίες ανάκρισης με στόχο την υποχρεωτικά επιτάχυνση τους, να είχε προωθηθεί ένασχέδιο για ανθρώπινες φυλακές — για να αναφέρω μόνο μερικά; Θα υποστήριζα ότι οι επιλογές αποδείχθηκαν άστοχες.
Εξάλλου, τι σχέση έχει ο κ. Τσιάρας με την δικαιοσύνη;
Μπορώ να δεχτώ ότι ίσως ήταν συνειδητή κυβερνητική επιλογή να δοθεί προτεραιότητα στην ανάπτυξη, ώστε στην συνέχεια να υπάρχουν οι πόροι για την αντιμετώπιση αυτών των δύο μεγάλων προβλημάτων. Με στεγνή οικονομική λογική, μπορώ να το κατανοήσω. Ηθικά, δύσκολα. Πολύ δύσκολα.
Επειδή, όμως, το νερό δεν γυρνά πίσω, το ερώτημα είναι πλέον που θα βρίσκονται αυτάτα δύο θέματα στις προτεραιότητες της επόμενης κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο Πρωθυπουργός δικαίως υποστηρίζει «το είπαμε και το κάναμε», Είναι, ίσως ίσα-ίσα, ο καιρός να «πει» για το ΕΣΥ και την Δικαιοσύνη.
Διαβάστε επίσης: