Ολους εκείνους που τώρα κατάλαβαν ότι διαλύεται το κόμμα που μέχρι πριν από πέντε χρόνια κυβερνούσε τη χώρα… με όχι και τόση μεγάλη επιτυχία.
Παρακολουθώ και με απέχθεια είναι η αλήθεια και όλους εκείνους, επιχειρηματίες, εκδότες, δημοσιογράφους, λοιπούς παράγοντες της αγοράς (έτσι λέμε κάτι παρατρεχάμενους τύπους που γυρίζουν από το ένα κόμμα στο άλλο και από το ένα τραπέζι του Κολωνακίου στο άλλο για να πάρουν κανένα κατοστάρικο), που αίφνης ανακάλυψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερό κόμμα.
Και του ασκούν και κριτική.
Τώρα. Ολοι εκείνοι που έγλειφαν από το πρωί ως το βράδυ το νέο «θείο βρέφος» της πολιτικής Αλέξη Τσίπρα, την Ζωή με τις καρδούλες (την περίοδο 2014-2015), τον μπάρμπα Αλέκο Φλαμπουράρη, τον… κολοσσό των οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον «13-0» Νίκο Παππά που κάποτε τον έβλεπαν κάτι σαν… Κινγκινάτο της Αριστεράς ή και τον Παύλο Πολάκη, τον γίγαντα της πολιτικής σκέψης.
Μα θα ξεχάσω όλους εκείνους που ικέτευαν για μια συνέντευξη, για μια δήλωση, για ένα νεύμα όλους αυτούς τους δήθεν αριστερούς που κάποτε και από καθαρή τύχη ανέβηκαν στην εξουσία.
«Εισπήδησαν» στην εξουσία θα έλεγα καλύτερα και λίγο έλειψαν να προκαλέσουν στην Ελλάδα τη μεγαλύτερη καταστροφή από συστάσεως του κράτους.
Ποιους να πρωτοθυμηθώ που συνωστίζονταν στην «αυλή» του Τσίπρα, υμνώντας τον λες και ήταν ο νέος Λένιν που ήρθε στον έρημο αυτό τόπο για να τον σώσει από τους κακούς και να εφαρμόσει τον σοσιαλισμό που τόσο ονειρεύονταν στα άδεια και αμόρφωτα κεφάλια τους.
Ποιους να ξεχάσουμε που στήριξαν το εγχείρημα της «πρώτης φοράς Αριστερά», η οποία ούτε Αριστερά αποδείχθηκε ποτέ, ούτε καν καλό στον τόπο δεν έκανε.
Μέχρι τις εκλογές του 2023 θυμάμαι κάτι περίεργους τύπους, κυρίως της πολιτικής και της δημοσιογραφίας(;) που έκαναν τεμενάδες στον Τσίπρα γιατί θα κέρδιζε την κακιά Δεξιά.
Στον… κουβά έπεσαν και τότε, όπως έκαναν σε κάθε τους πρόβλεψη για την πολιτική κατάσταση της χώρας.
Πόνταραν σε κουτσά άλογα γιατί ήταν τυφλωμένοι από μια δήθεν «αριστερή» ιδεολογία τους, που ουδεμία σχέση είχε βεβαίως με τη ζωή τους, αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία.
Και όποιος τολμούσε να τους πει: «Μα δεν μπορεί να είναι Αριστεροί όλοι αυτοί, αλλά επαγγελματίες της πολιτικής που σιτίζονται εδώ και δεκαετίες και πουλάνε «επαναστατικότητα» με το αζημίωτο», τον έλεγαν… δεξιό.
Ποιοι; Αυτοί που επικροτούσαν τη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ – Καμμένου γιατί έπρεπε να ξεβρωμίσει ο τόπος. Τόσο τους έκοβε, τόσοι ήτανε…
Και τώρα που η… Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ στριμώχθηκε στα υπόγεια του μπουζουξίδικου και είχε και συνθηματικό «Ζαχαρούρα» για να μπαίνει στο συνέδριο;
Τώρα που διαλύεται στα εξ ων συνετέθη σε μια περίοδο σκοτεινή για τη χώρα;
Τώρα που ο Αλέξης απομυθοποιήθηκε και γελάνε μέχρι και οι «Τσιπρικοί» μ’ αυτόν;
Τώρα που όλες αυτές οι στελεχάρες της Αριστεράς απέδειξαν ότι ουδέποτε είχαν σχέση με κάθε τι αριστερό, κι ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα;
Τώρα που η ζωή τα έφερε έτσι για να δούμε μέχρι και τον Στέφανο Κασσελάκη να οργίζεται στην Αριστερά και να απαγγέλλει στίχους του… στιχουργού Καμπανέλου;
Τώρα λοιπόν κατάλαβαν κάποιοι ότι πρέπει να στρίψουν το τιμόνι. Είτε το κατάλαβαν μόνοι τους, είτε τους το είπαν τα αφεντικά τους που ψάχνουν άλλον πολιτικό φελλό να στηρίξουν.
Όμως, η Ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει. Και όλοι εκείνοι οι… χορευτές στην πλατεία Συντάγματος. Ολοι εκείνοι οι επαγγελματίες «επαναστάτες» που έχουν βεβαίως 5-6 χιλιάρικα το μήνα από το… κατεστημένο για να λένε τις παπάτζες τους, αποδείχθηκαν οι πλέον παραδόπιστοι.
Γελάμε με όλους αυτούς που μπέρδεψαν το μπόι τους με τη σκιά τους.
Αλλά όπως έλεγε ένας πράγματι σπουδαίος και πραγματικός Αριστερός. Ενας Αριστερός στα πολύ δύσκολα χρόνια, κι όχι επί του… καναπέως, ο Μανώλης Αναγνωστάκης: «Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε…»
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- Volkswagen: Στα άδυτα της συμμαχίας με τη Silicon Valley για τη διάσωση της αυτοκινητοβιομηχανίας
- Ελληνικό: Κέρδη 0,98 ανά μετοχή για τους μετόχους της Lamda από τα τελευταία deals για οικόπεδα
- Γιώργος Στάσσης: Διπλάσιες επενδύσεις, ισχυρά κέρδη, νέα σχέδια ανάπτυξης
- Η κυβέρνηση βρίσκει τον βηματισμό της και η αντιπολίτευση τον ψάχνει