Βασίλης Κανέλλης
Οποιος είχε τη χαρά να βρεθεί στον τελικό του Conference League και στην απίστευτη νίκη του Ολυμπιακού, θα μπορούσε κάλλιστα να πιστέψει αυτό που είχε γράψει ο σπουδαίος Νίκος Καζαντζάκης.
«Υπάρχει στον κόσμο τούτο ένας μυστικό νόμος -αν δεν υπήρχε ο κόσμος θα ’ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος- σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό πάντα θριαμβεύει στην αρχή, και πάντα στο τέλος νικάται».
Πόσο πολύ θα ήθελα να το πιστέψω, να είμαι τόσο αισιόδοξος. Βλέποντας από τη μια την ομορφιά του αθλητισμού, τη χαρά της νίκης, την αγωνία για την τελική έκβαση, τα δάκρυα χαράς και τις αγκαλιές μεταξύ άγνωστων ανθρώπων, την έκρηξη ενθουσιασμού για την επιτυχία.
Κι από την άλλη βλέποντας ή ενθυμούμενος την κακή πλευρά των ανθρώπων. Πόσες πολλές αντιφάσεις στο γήπεδο της ΑΕΚ.
Από τη μια δάκρυα συγκίνησης και χιλιάδες χειροκροτήματα για τον Γιαννάκη από τη Θεσσαλονίκη. Αυτό το απίστευτο παιδί που έχει κάνει και τους πιο σκληρούς οπαδούς, ακόμη και τα τελευταία κατακάθια του αθλητισμού, να λυγίσουν.
Ο μικρός Γιάννης, που δεν έχει πρόβλημα να τραγουδά τον ύμνο του Θρύλου, που χαίρεται στην αγκαλιά του Κωσταντέλια του ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα, που είναι τρισευτυχισμένος για τις επιτυχίες των άλλων, που φορά τις φανέλες των αντιπάλων και δίνει μαθήματα ήθους.
Ο Γιαννάκης που έχουν όλοι οι αγνοί φίλαθλοι μέσα τους. Αυτοί που κάθονταν δίπλα – δίπλα με Ιταλούς της Φιορεντίνα και δεν άνοιξε μύτη.
Ο μικρός Γιάννης που διδάσκει ήθος κι όχι μίσος, που θα ήθελε έναν αθλητισμό όπου όλοι θα χαίρονταν για τις επιτυχίες του άλλου.
Ο δικός μας Γιαννάκης, το σύμβολο της αγνότητας σε έναν σκληρό, ανταγωνιστικό, πολεμικό αθλητισμό.
Μόνο που ο Γιαννάκης είναι μικρό παιδί, και είναι άτομο με ειδικές δεξιότητες. Γιατί αν δεν ήταν αυτός που είναι πιθανότατα να μην τολμούσε να κυκλοφορήσει στους δρόμους με τη φανέλα του… εχθρού.
Ισως να είχε τη μοίρα του Αλκη ή του Μιχάλη ή του κάθε παιδιού που δολοφονήθηκε από οπαδικά κίνητρα.
Ναι, ο Γιαννάκης είναι ήρωας, αλλά θα ήταν αποσυνάγωγος σε έναν κόσμο που δεν συγχωρεί τις απόψεις του άλλου.
Διότι την ώρα που όλοι δάκρυζαν με τον Γιάννη, με το καλό, υπήρχε και το κακό.
Εκείνοι που έσπαζαν καθίσματα από το σύγχρονο γήπεδο της ΑΕΚ και τα περιέφεραν ως λάφυρα.
Εκείνοι που σήκωσαν πανό «λευτεριά στα αδέρφια», λες και οι φυλακισμένοι δεν κατηγορούνται για δολοφονίες, κλοπές, τραμπουκισμούς, εκβιασμούς.
Εκείνοι που γέμιζαν με κατάρες τους πολίτες της Νέας Φιλαδέλφειας διότι αφού ζουν εκεί είναι… οπωσδήποτε και ΑΕΚ, άρα εχθροί.
Εκείνοι που έσπασαν πόρτες και νιπτήρες, που άφησαν το στίγμα τους στην ΑΕΚ Arena, που έβγαλαν όλο τους το μίσος για τις άλλες ομάδες.
Και στο γήπεδο, και στους δρόμους και στα social media.
Ας πόσο θα θέλαμε να είχαμε πολλούς μικρούς Γιάννηδες να ταρακουνάνε την ψυχή μας. Μόνο που έναν που έχουμε τον χρησιμοποιούμε ως άλλοθι απέναντι στους κάφρους, κάθε ομάδας, κάθε χρώματος.
Απέναντι σε μια κοινωνία που επικροτεί το μίσος, που το ανατροφοδοτεί, το βάζει στα σπίτια μας, στα γήπεδα, στους δρόμους και τις πλατείες.
Δέστε: Ο Γιαννάκης, το χαμογελαστό παιδί που μας κάνει κομμάτια κάθε φορά που μιλά, που γελά, που δακρύζει, που αγκαλιάζει τα ινδάλματά του.
Αλλά δέστε και τη σαπίλα που φέρνει άθλια αποτελέσματα: Τον Αλκη, τον Μιχάλη, τον «μπάτσο» που έχασε τη ζωή του στου Ρέντη, τον κάθε φίλαθλο που δεν τολμά να κυκλοφορήσει με μπουφάν «άλλου» χρώματος.
Ναι, θα πείτε, χωρίς το κακό δεν μπορεί να υπάρξει το καλό. Είναι αλληλένδετα.
Όμως, πόσο θα ήθελα να γεμίσει αυτή η χώρα με τους καλούς Γιαννάκηδες. Και όλοι μαζί να χαιρόμαστε με τις επιτυχίες των άλλων. Και με το γεγονός ότι ο μικρός Γιάννης χαλάει τη σούπα όλων εκείνων που έχουν εμποτιστεί με μίσος.
Ουτοπία, ναι, αλλά ας ελπίσουμε ότι αυτό το άδολο χαμόγελο του μικρού μας ήρωα θα αποτρέψει έστω κι έναν από τους κάφρους να κάνει κακό.
Κάτι είναι κι αυτό. Ο πόλεμος κερδίζεται με μικρές μάχες…
Διαβάστε επίσης:
Αριστοτέλης Παντελιάδης: Δεν είμαι αισιόδοξος για σοβαρή αποκλιμάκωση των τιμών στα σούπερ μάρκετ
Άγγελος Μιχαλόπουλος: Επενδύσεις 200 εκατομμυρίων στην Ίο από τον όμιλο Calilo
Βασίλης Καρράς: Αυτή είναι η διαθήκη του – Ξεπερνά τα 10 εκατ. η περιουσία του