Βάσω Κιντή: Η υποταγή του Εθνικού θεάτρου στην κυβερνητική ατζέντα

H απόφαση της διοίκησης του Εθνικού Θεάτρου να κατεβάσει την παράσταση δείχνει για δεύτερη φορά την ανεπάρκειά της να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του θεσμού που έχει αναλάβει. Πρώτα επέτρεψε να ανέβει μία παράσταση κατά παραγγελία των διευθυντών της Πειραματκής σκηνής (κατά δήλωση της σκηνοθέτιδας) οι οποίοι ήθελαν να δώσουν βήμα (πάλι κατά δήλωση της σκηνοθέτιδας) σε αιτιάσεις που είχαν σχέση με τη μεταχείριση της 17Ν και της τροκρατίας από τη δικαιοσύνη.

Δεδομένης της προσέγγισης που ακολούθησε η σκηνοθέτις (φιλική προς τις αιτιάσεις του Σ. Ξηρού αφού, κατά δήλώσή της, ήθελε να καταγγείλει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ελληνική πολιτεία μέσω της περίπτωσης του Ξηρού) δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι χρησιμοποιήθηκε το Εθνικό Θέατρο και η “καλλιτεχνική δημιουργία” (συναινούσης της διοίκησής του ή με άγνοιά της -και τα δυο προβληματικά) για να προαχθεί μία κυβερνητική πολιτική απέναντι στην τρομοκρατία (βλ. φωτογραφικά νομοθετήματα Παρασκευόπουλου κλπ).

Δέχθηκε δηλαδή η διοίκηση του Εθνικού να υποταχθεί το Εθνικό Θέατρο στην κυβερνητική ατζέντα. Η δεύτερη φορά είναι με το κατέβασμα της παράστασης. Ενώ την ανέβασαν για να υπηρετήσουν υποτίθεται δια της τέχνης ένα μείζον ζήτημα -αυτό της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ελληνική πολιτεία (γι’ αυτό χρησιμοποίησαν το έργο του Ξηρού που μιλάει στον υπότιτλο του για “το δικό μας Γκουαντάναμο”- τώρα εγκαταλείπουν πλήρως αυτον τον στόχο χωρίς να τον υπερασπιστούν ούτε με έναν ψίθυρο.

Έρμαια πριν, έρμαια μετά. Το μόνο καλό που βγήκε είναι ότι θα κατάλαβε ο Συριζα ότι πλέον δεν τον παίρνει να περνάει ό,τι θέλει. Ούτε το πρόσχημα της τέχνης τον βοηθά.

Η κ. Βάσω Κιντή είναι  Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών