Με αντρική αγωνία οι ευχές Παυλόπουλου στην Φώφη

** Έχω εμμονή με το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν και το οργανώνω πάντα στην κατοικία μου, στο Κάτω Κολωνάκι. Η πρόσκληση γίνεται πάντα 1^η Δεκεμβρίου με συγκεκριμένη στόχευση. Προσκαλώ όλες τις πρώην ερωμένες μου, με τους συζύγους των. Ο αριθμός τους έχει σταθεροποιηθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς μεγαλώνω και δεν έχω την ενέργεια του κυνηγού. Του χρόνου έβαλα στόχο να καλέσω και την Φώφη Γεννηματά. Όχι, όχι, δεν θα την προσεγγίσω ως γυναίκα, δεν είναι άλλωστε του τύπου μου. Απλώς θύμωσα με την υποδοχή που της επεφύλαξε στην τελετή για τις ευχές ο Πάκης, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Παυλόπουλος.

Την ώρα λοιπόν που την υποδεχόταν ο πρώτος άνδρας, άρθρωσε αυτό που δεν μπόρεσε να συγκρατήσει μέσα του. Το άρθρωσε χωρίς προφανώς να καταλαβαίνει τι λέει. «Πού τα άφησες τα παιδιά;». Επειδή η Γεννηματά είναι μάνα, δεν είναι πολιτικός αρχηγός. Δεν ρώτησε τον Τσίπρα πού άφησε τα παιδιά επειδή θεωρείται βέβαιον ότι τα άφησε στην κυρά Μπέτυ, την αρμόδια για την ανατροφή των τέκνων. Μου κάνει πάντως εντύπωση για τον Πάκη που δεν έχει επεξεργαστεί αυτά τα ζητήματα. Τον συναναστράφηκα κάποτε στο Παρίσι, τότε που είμασταν νέοι αλλά φαίνεται δεν συγκινήθηκε από τα ζητήματα γυναικείας χειραφέτησης.

Έχω ιδιαίτερη ευαισθησία με τον φεμινισμό. Τούτο σε συνδυασμό με τη συνήθειά μου να κάνω μανικιούρ στο Hilton, με κατατάσσει στην κατηγορία των «τοιούτων» στη συνείδηση των ανδρών. Κούνια που του κούναγε. Ήλθαν ξανά στην φιλόξενη κατοικία μου κι εγώ, ο φανατικός εργένης, «η κρυφή» όπως με αποκαλούν, μετρούσα αυτάρεσκα τις επιτυχίες μου. Στον μπουφέ είχα όλα τα απαραίτητα. Τάρτα με πράσο και γκοργκοντζόλα, σπαράγγια με προσούτο, συκώτι με κονιάκ, σαλάτα ανανά με χαβιάρι, γαρίδες με πορτοκάλι, baby potatoes με βότανα, μοσχάρι ψητό με φουά γκρά, φρουτοσαλάτα. Εάν δεν είχα το βάρος του ΕΝΦΙΑ, θα άνοιγα μόνο καμπανίτη. Λόγω κρίσης πρόσφερα λευκό Αλσατίας, ξέρετε εσείς, το φινετσάτο αλλά οικονομικό Riesling.

** Για το νέο έτος έβαλα έναν πολύ σαφή και τίμιο στόχο. Θα αποκρύψω εισοδήματα. Καλώς ή κακώς ζούσα πάντα από τα έτοιμα (καλώς κατά τη γνώμη μου, κληρονόμησα μια σεβαστή περιουσία). Τιμωρούμαι με τον φόρο ακινήτων. Είναι υπερβολικός. Θα εφαρμόσω λοιπόν τη δημοφιλέστερη μέθοδο, την οποία εφαρμόζουν όλο και περισσότεροι γνωστοί μου, για ενοίκια ή αμοιβές. Θα ζητώ από τους ενοικιαστές να αναλαμβάνουν κάποια δαπάνη. Για παράδειγμα η οικιακή βοηθός μου θα αμείβεται απευθείας από εταιρεία που έχει έδρα σε ακίνητό μου. Υπολόγισα τον μισθό, την ασφάλιση και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, όλοι πλην του υπουργού Οικονομικών. Η ιδέα εντούτοις είναι σχεδόν νόμιμη άρα και σχεδόν ηθική.

** Για το 2016 εύχομαι επιτυχίες σε όλα τα επίπεδα.