Πάει μακριά η βαλίτσα τελικά. Για δεκαετίες οι διώξεις της αριστεράς από την επάρατη δεξιά, έδωσαν στην πρώτη δικαιωματικά το έδαφος του ηθικού πλεονεκτήματος.

Δηλαδή, έτσι το είδε η αριστερά, έτσι την βόλευε, έτσι το ερμήνευσε. Το παραμύθι πέρασε.

Και η δεξιά, αυτοενοχοποιήθηκε. Πίστεψε ότι οι όποιες δικές της ακρότητες βάρυναν περισσότερο από τις αντίστοιχες των αντιπάλων.

Και σιώπησε.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από τον Εμφύλιο και μετά η δεξιά έχει ελάχιστα να παραθέσει μπρος στον καταιγισμό των κειμένων καταδίκης, κριτικής και αριστερών οραμάτων που παρήγαγε η αριστερά.

Ο Αλέξης Τσίπρας επικαλέστηκε το ηθικό πλεονέκτημα λίγο πριν τις εκλογές του 2015, κατά κόρο μετά. Ήταν κι αυτός ένας τρόπος για να δικαιολογήσει τα ψέματα που έλεγε, τις υποσχέσεις που δεν εκπλήρωνε.

Είναι το ίδιο που του επιτρέπει να δημιουργεί προβλήματα στην εθνική άμυνα – και να επιχαίρονται οι Τούρκοι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρακολουθεί τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνο Φλώρο!

Αυτό το ηθικό πλεονέκτημα οδήγησε δύο υπουργούς στο ειδικό δικαστήριο, τον Νίκο Παππά και τον Δημήτρη (Μίμης) Παπαγγελόπουλο.

Αυτό το ηθικό πλεονέκτημα κατέληξε σε 74.000 παρακολουθήσεις μέσα σε τέσσερα χρόνια, για τις οποίες ο πρωθυπουργός… ουδέν γνώριζε!

Το μονοπώλιο του ηθικού πλεονεκτήματος ισχυρίστηκε πως έχει και το ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου το επικαλείτο έμμεσα πλειστάκις.

Ο Γιώργος, ο Άκης, ο Τσουκάτος και τα άλλα τα παιδιά

Η …απόδειξη ήρθε με τον Γιώργο Λούβαρη,  τον Άκη Τζοχατζόπουλο, τον Γιάννη Σμπώκο, τον Θόδωρο Τσουκάτο, τον Μιχάλη Νεονάκη, τον Στέφανο Μανίκα.

Τώρα και με την Κα Εύα Καϊλή.

Πάει σόι το χούι.

Για καλή τύχη, υπάρχει η κολυμπήθρα ηθικού ξεπλύματος του κ. Νίκου Ανδρουλάκη, που έχει εμπιστευτικές, έγκυρες, θεμελιωμένες γνώσεις πως η δική του παρακολούθηση δεν σχετίζεται με τις παρακολουθήσεις για τις δωροδοκίες του Κατάρ.

Η έκταση, το βάθος και η βεβαιότητα της θέσης του μόνο αποστομωτική είναι. Κάτι σαν τα Παπικά συγχωροχάρτια.

Φαντάζομαι πως τώρα θα ακολουθήσουν διώξεις κατά των Γερμανικών και Βελγικών μυστικών αρχών, διότι τόλμησαν να παρακολουθήσουν πρίγκιπες και πολιτικούς οι μεν, ευρωπολιτικούς οι δε—ενώ η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεν διαφωνεί κάθετα.

Μα είναι ποτέ δυνατόν, να είναι θύματα υποκλοπών βουλευτές και πολιτικοί;

Τον κ. «Μιχάλη Παπαδόπουλο» πρέπει να παρακολουθήσετε, όχι το δεξί χέρι του καημένου Willy Brandt, τον Cilnter Guillaume!

Ας υπάρξει ένα ελάχιστο ψήγμα σοβαρότητας, επιτέλους.

Οι μυστικές υπηρεσίες ας αφεθούν να κάνουν την δουλειά τους. Δεν έγινε ξαφνικά Γκεστάπο η ΕΥΠ.

Η κυβέρνηση προσπάθησε να βελτιώσει το θεσμικό πλαίσιο – δυστυχώς όχι ριζικά που θα σήμαινε τον διαχωρισμό της ΕΥΠ σε αντίστοιχες ΜΙ5 και ΜΙ6.

Πάλι καλά, όμως: υπήρξε πρόοδος. Κανένας δεν έχει ηθικό πλεονέκτημα.

Έστω και εξ’ αντανακλάσεως και για τους λάθος  λόγους η δεξιά δεν το επικαλείται. Ας σιωπήσει και η αριστερά. Τα ντουλάπια είναι γεμάτα σκελετούς που αποδεικνύουν το αντίθετο.

Διαβάστε επίσης

Επιβράδυνση: τα καλά νέα από τον τομέα των ακινήτων