Η συνταγή είναι παλιά. Στην ουσία ο μάγειρας της δεν γνωρίζει καμία άλλη. Είναι στο DNA. Συγνώμη, λάθος: είναι το DNA του. Οι καταβολές είναι από την Κίνα. Ο μεγάλος Τιμονιέρης είχε δηλώσει «μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση».

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησαν ότι βρήκαν τον μήνα που τρέφει τους δώδεκα. Η περίοδος 2012-2015 τους δικαίωσε.

Το κακό είναι ότι ο κόσμος, οι συνθήκες, τα προβλήματα αλλάζουν.

Αν δεν αλλάξεις μαζί τους χαρακτηρίζεσαι ως παλαιολιθικός ελέφαντας.  Δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα αν το κόμμα εγκατέλειπε την τρικολόρε σημαία του και υιοθετούσε ως λογότυπο τον ελέφαντα – όπως οι Ρεπουμπλικάνοι του Tramp.

Εκείνο το «προοδευτική συμμαχία», δε, τι το θέλουν; Δεν τους αντιπροσωπεύει, καθώς θα πρέπει να είναι το πιο ιδεολογικά συντηρητικό αριστερό πολιτικό κόμμα της Ευρώπης. Εξαιρείται, βέβαια, το ΚΚΕ, αλλά ποιος μετρά;

Εξάλλου, δεν είναι αριστερό. Κομμουνιστικό είναι, και μάλιστα Σταλινικό.

Θαύμασα την άνεση του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ στον καταγγελτικό λόγο. Ο άνθρωπος ζούσε μία κορυφαία στιγμή της ζωής του.

Με άνεση κατηγορούσε– μήπως σε άλλη ζωή ήταν εισαγγελέας; Φωτιές έβγαζαν τα μάτια του –μήπως σε άλλη ζωή ήταν ηθοποιός; Ροδάνι η γλώσσα του– μήπως σε άλλη ζωή ήταν ρήτορας;

Για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί κανείς να πει πολλά. Ο Νίκος Ανδρουλάκης βρήκε θέμα για να βγει στην επικαιρότητα.

Ήρθε την κατάλληλη στιγμή, καθώς η επιρροή του κομματικού-αρχηγικού νεωτερισμού ξέφτιζε σταδιακά. Πάνω από 2 μονάδες είχε χάσει το κόμμα του μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη, μάλιστα.

Η ιστορία δεν του «βγήκε», όμως. Η απουσία του από την Βουλή αποδεικνύεται μειονέκτημα που δύσκολα ξεπερνιέται.

Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε ως οιωνεί αρχηγός του συνόλου της αντιπολίτευσης, συγκέντρωσε τα φώτα επάνω του, έκλεψε την παράσταση.

Παλιοί δεξιοί που ξαφνικά ανακάλυψαν την αριστερά της χαμένης νιότης τους επειδή δεν πήραν τα οφίκια που θεωρούσαν πως τους αναλογούσαν, έφτασαν να κατηγορήσουν τον πρωθυπουργό ότι δεν απάντησε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν τον προκάλεσε να εξηγήσει στο Σώμα τους λόγους παρακολούθησης του κ. Ανδρουλάκη.

Αλλά και οι δεξιοί, νέοι και παλιοί, συχνά συγχέουν τον συνταγματικό διαχωρισμό εξουσιών και τα Σινικά Τοίχοι που οφείλουν να υπάρχουν ανάμεσα στις μυστικές υπηρεσίες (τρομάρα μου για την …μυστικότητα της ΕΥΠ) και την εκτελεστική εξουσία.

Που καταλήγει η όλη υπόθεση;

Τα βασικά συμπεράσματα είναι τα εξής:

• Για να μην συρθεί πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συναινεί τώρα να καλύψει η εξεταστική επιτροπή και την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τι έχει να χάσει εξάλλου; Αν δεν βγει λαβράκι δεν έγινε κάτι. Αν βγει, κερδίζει ο Νίκος Ανδρουλάκης. Μάλλον.
• Οι πολίτες ελάχιστα δείχνουν να έχουν επηρεαστεί από τις αποκαλύψεις της λογοκλοπής. Φυσιολογικό είναι. Καταρχάς, όλοι γνωρίζουν ότι υποκλοπές γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται. Αυτή η ..ιερά οργή του κ. Τσίπρα τους αφήνει αδιάφορους. Δεν την πιστεύουν. Κατά δεύτερο λόγο έχουν πιο σοβαρά θέματα στην πλάτη τους: την ενεργειακή ακρίβεια, τον πληθωρισμό, την ανεργία, την Τουρκία, τους μετανάστες.
• Η οριακή πτώση της Ν.Δ. δεν μεταφράζεται έτσι κι αλλιώς σε κέρδη για την αντιπολίτευση. Στην ουσία, μάλλον αντανακλά αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στην διαχείριση κρίσεων, μετά τα λάθη που έχουν γίνει, παρά ψήφο εμπιστοσύνης στην αντιπολίτευση.

Το ερώτημα είναι πως θα πορευτεί ο πολιτικός κόσμος από εδώ και μπρος;

 

Κυριάκο, άλλαξε τα όλα 

Για τη Ν.Δ. το θέμα είναι απλό: να δείξει ότι παραμένει ο ικανότερος διαχειριστής κρίσεων στην χώρα.

Αν αυτό συνεπάγεται αλλαγή προσωπικού και αλλαγή πολιτικών να το κάνει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με αποφασιστικότητα.

Η κρίση είναι βαθιά, διαρκείας και ο έλεγχος της απαιτεί ριζοσπαστικές απαντήσεις και λύσεις.

Είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα εθελοτυφλεί και θα συνεχίσει ακάθεκτος τον ολισθηρό κατήφορο της άκρατης καταγγελίας. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, όπως ήδη είπαμε.

Όσο πιο ακραίος είναι τόσο δεν θα κερδίζει. Στο τέλος, θα χάσει κιόλας.

Ήδη, μεθοδευμένες διαρροές εκ μέρους του ισχυρίζονται ότι έρχονται κι άλλες αποκαλύψεις. Αν είναι αλήθεια, τότε παίζει παιγνίδι με τους θεσμούς. Αν ψέματα, δείχνει την απελπισία του. Ότι κι αν είναι σε καλό δεν θα του βγει.

Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να ελπίζει σε κάτι το καλύτερο, εκτός κι αν ο Νίκος Χριστοδουλάκης κάνει το θαύμα με οικονομικό πρόγραμμα που θα πείσει τον πολίτη ότι μπορεί να του προσφέρει την ασφάλεια που επιδιώκει και προσδοκά.

Δυστυχώς, όμως, οι βαθμοί ελευθερίας που υπάρχουν λόγω της κρίσης και της Ε.Ε., δεν αφήνουν περιθώρια που να επιτρέπουν κινήσεις πέρα αυτών που θα εντυπωσιάσουν τους αδύναμους με αποτελεσματική πολιτική αναδιανομής του εισοδήματος. Αλλά κι αυτό χρειάζεται τον χρόνο του.

Εκτός κι αν συμβεί το πραγματικά αναπάντεχο, εκτός κι αν η Ν.Δ. κάνει ΤΟ λάθος, ο κόσμος δεν προσβλέπει σε περίοδο πολιτικής αστάθειας, αυτοσχεδιασμού συμμαχικών κυβερνήσεων, αλλεπάλληλων εκλογών. Αν όχι με την απλή αναλογική, πάντως με την ενισχυμένη, η χώρα θα έχει και πάλι κυβέρνηση Ν.Δ. με Μητσοτάκη πρωθυπουργό.

Θα είναι ενδιαφέρον, τότε, να δούμε τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας.

 

Διαβάστε επίσης:

Η Ευρώπη δεν έχει άλλα περιθώρια απραξίας στην ενέργεια