Ένας μεγάλος δάσκαλος της δημοσιογραφίας, ο αείμνηστος Λέων Καραπαναγιώτης, δεχόταν συχνά την εξής ερώτηση από δημοσιογράφους κυρίως νεαρότερης ηλικίας: «Αυτό να το γράψουμε κύριε διευθυντά ή να το… αφήσουμε για αργότερα;».

Η απάντηση του Λέοντος, γλαφυρή και περιεκτική: «Όλα τα λέμε και όλα τα γράφουμε παιδί μου, αλλά… με τρόπο! Είναι πολύ σημαντικό να μην χαλάσουμε το κλίμα!».

Η ρήση-απάντηση αυτή ταιριάζει «γάντι» στην πρόσφατη παρέμβαση που έκανε ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στο θέμα των προμηθειών και χρεώσεων των τραπεζών.

Η παρέμβαση του Πρωθυπουργού μπορεί να είχε τις πιο αγαθές προθέσεις προστασίας των καταναλωτών αλλά τελικά χάλασε το κλίμα! Και μάλιστα μετά από επιτυχημένο ταξίδι που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο εξωτερικό, συλλέγοντας εγκώμια από τεχνοκράτες και μεγάλους επενδυτικούς οίκους.

Και εξηγούμαι πάραυτα: όπως είναι γνωστό ο Πρωθυπουργός πριν από λίγες ημέρες μίλησε για ανάγκη στήριξης των δανειοληπτών, επισημαίνοντας πως οι τράπεζες πρέπει να στηρίξουν τα ευάλωτα νοικοκυριά, καθώς έχουν υψηλή κερδοφορία, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αποτρέψουμε τη δημιουργία μιας νέας γενιάς κόκκινων δανείων.

Επίσης είπε ότι οι τράπεζες πρέπει να προσφέρουν στα νοικοκυριά που δοκιμάζονται με την αύξηση της δόσης στα στεγαστικά δάνεια, να μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού και αντιστοίχως να αυξηθούν τα επιτόκια των καταθέσεων. Πιο συγκεκριμένα η κυβέρνηση ζήτησε μείωση 12 χρεώσεων από τις τράπεζες.

Για όσους όμως ζουν καθημερινά σε αυτή τη χώρα υπάρχει μία άλλη, το ίδιο σημαντική όψη του νομίσματος: οι τράπεζες κάθε χρόνο εισπράττουν από προμήθειες και διάφορές χρεώσεις κάτι παραπάνω από 1,1 δισ. ευρώ. Το 70% αυτού του ποσού όμως αφορά στα επιχειρηματικά δάνεια και όχι στους απλούς δανειολήπτες-καταναλωτές. Προφανώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αναφερόταν στα επιχειρηματικά δάνεια, αλλά στους νοικοκυραίους που δανείζονται για στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια.

Το αποτέλεσμα της παρέμβασης όμως ήταν να «γκρεμιστούν» οι μετοχές του τραπεζικού τομέα για δύο συνεχόμενες συνεδριάσεις. Οπότε και οι περίπου 100.000 επενδυτές του ΧΑΑ είδαν με λύπη την τοποθέτηση των χρημάτων τους (κάποιες φορές και από το υστέρημά τους) σε αυτές τις μετοχές, να …εξαερώνεται!

Και η ερώτηση που τίθεται από όλη την αγορά είναι: αξίζει όλη αυτή η αναταραχή και κυρίως η κατακρήμνιση των τραπεζικών μετοχών και η απώλεια πολύτιμων κεφαλαίων για περίπου 100.000 μικρομετόχους, για αυτά τα 20 (30; 35;) εκατομμύρια ευρώ που θα εξοικονομηθούν για τους απλούς δανειολήπτες;

Μήπως θα έπρεπε κάποιος να θυμηθεί τι είχε πει ο αείμνηστος Λέων Καραπαναγιώτης και να γίνουν μεν όλα αλλά «με τρόπο, ώστε να μην χαλάσουμε το κλίμα»;

Όλα όσα επεσήμανε ο Πρωθυπουργός θα μπορούσαν να είχαν διατυπωθεί και γίνει διαφορετικά, ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι, με δεδομένο (και σεβαστό, δεν λέμε) ότι έχουν «μυρίσει εκλογές».

Για την ιστορία υπενθυμίζω πως μετά από μια περίοδο αναταράξεων λόγω τραπεζικών αυξήσεων κεφαλαίου, το ταμπλό αρχίζει και πάλι να πιστεύει στις δυνατότητες του κλάδου. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η επιτάχυνση ευρείας κλίμακας τιτλοποιήσεων καθώς και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο ολοκλήρωσης των συναλλαγών.

Έτσι λοιπόν από τις αρχές Σεπτεμβρίου με κοινή αφετηρία για τράπεζες και Γενικό Δείκτη παρατηρείται υπεραπόδοση για Eurobank, Εθνική και Πειραιώς.

Συγκεκριμένα, από τις 31 Αυγούστου η Eurobank έχει κερδίσει 19%, η Εθνική 8,9%, η Πειραιώς 2,7%, μόνο η Alpha Βank βρίσκεται πίσω 4,8% ενώ την ίδια περίοδο ο Γενικός Δείκτης έχει χάσει 1,6%.

Η αθόρυβη άνοδος των τραπεζών έχει συνδυαστεί με την αύξηση στη συναλλακτική τους δραστηριότητα: Στη μεν Eurobank οι όγκοι έχουν αυξηθεί 21,3% σε σχέση με τη μέτρηση από τις αρχές του β’ εξαμήνου στη δε Εθνική Τράπεζα και την Τράπεζα Πειραιώς η αύξηση είναι στο 8% και 7% αντίστοιχα. Αλλά και ό όγκος συναλλαγών της Alpha Βank είναι αυξημένος κατά 5%.

Θυμίζω επίσης ότι σε γενικό επίπεδο αγοράς κατά τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο ο τζίρος είναι αυξημένος κατά 4% και κατά κύριο λόγο η αύξηση αυτή προέρχεται από τις τράπεζες.

Το γεγονός ότι βαδίζαμε στον τρίτο μήνα πολύ καλής απόδοσης του κλάδου, σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Πράγματι, οι τράπεζες είχαν μείνει πίσω μάλλον αδικαιολόγητα άρα η διάρκεια του ράλι είχε αποκτήσει «συστημική χροιά».

Σε αυτή την (αν μη τι άλλο ενθαρρυντική) πορεία έδωσε τέλος η παρέμβαση που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το ξαναλέμε, με τις καλύτερες των προθέσεων.

Ας ελπίσουμε ότι η ενθαρρυντική πορεία ανακόπηκε προσωρινά, αλλιώς θα θυμηθούμε και τη φράση του Δάντη για τις καλές προθέσεις και την Κόλαση, κάτι που ουδόλως επιθυμούμε…

Διαβάστε ακόμη:

Προς μετωπική Κυβέρνησης – Τραπεζών