Η έρευνα της OPINION POLL για το mononews.gr ανέδειξε τις εκρηκτικές διαστάσεις που προσλαμβάνει η δυσκολία των ελληνικών νοικοκυριών να αντιμετωπίσουν την οικονομική επιβάρυνση λόγω των ανατιμήσεων στην ενέργεια και τις αυξήσεις στα καταναλωτικά προϊόντα και πώς αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός επιδρά στους πολιτικούς συσχετισμούς.

Δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά. Το 71,4% δηλώνει στην έρευνα ότι η οικονομική του κατάσταση έχει χειροτερέψει τους τελευταίους μήνες. Το 68,3% απαντά ότι μπορεί με δυσκολία πια να πληρώνει τους λογαριασμούς ενέργειας, με ένα  7% επιπλέον να μην μπορεί να τους πληρώνει καν, ενώ το 68.3% διαπιστώνει όταν πηγαίνει να ψωνίσει σε ένα supermarket, ότι οι τιμές έχουν αυξηθεί πολύ ή αρκετά.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι το 17,5% όσων έχουν δάνεια ή κάρτες δεν πληρώνουν ήδη σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους. Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που πέρασε μια δεκαετή δοκιμασία λόγω Μνημονίων, με τους μισθούς να έχουν μειωθεί σημαντικά και να μην έχουν ανέβει ξανά από τότε, τουλάχιστον ουσιαστικά. Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε οικονομική αδυναμία, σε δυσκολία ανταπόκρισης στις ανάγκες που έχει ένας πολίτης ακόμα και μεσαίων εισοδημάτων, πολύ περισσότερο των πιο αδύναμων κοινωνικά και οικονομικά στρωμάτων.

Υπάρχει επομένως ένας φόβος, αλλά και μια διάχυτη κόπωση, αφού η χώρα πάει από κρίση σε κρίση. Από τα Μνημόνια, στην πανδημία και από εκεί στο κύμα πληθωρισμού, στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία με όλες τις παρενέργειες που μπορεί να έχει, την ενεργειακή κρίση και το τσουνάμι αυξήσεων.

Μαζί μ΄ αυτά συνυπάρχει μια έντονη ανησυχία και ανασφάλεια, μιας και τίποτα δεν είναι ακόμα και χρονικά δεδομένο για την διάρκεια αυτής της κρίσης. Το 82,1% στην ίδια έρευνα θεωρεί ότι η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα επιδράσει παραπέρα στην ακρίβεια και αυτό φαίνεται να τρομοκρατεί την κοινωνία αφού δεν υπάρχει σαφής χρονικός ορίζοντας λήξης της περιπέτειας, ενώ οι αντοχές της δεν είναι απεριόριστες.

Προφανώς και αυτή η δοκιμασία δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους τους πολιτικούς συσχετισμούς. Από τον Ιανουάριο του 2021 μέχρι τον Οκτώβριο του 2021 η Ν.Δ έχανε 3,5% και από το 38,6% στην πρόθεση ψήφου έφτανε στο 35,5%. Σ΄ αυτό το διάστημα υπήρχαν οι αστοχίες σε πλευρές διαχείρισης της πανδημίας, η αδυναμία αντιμετώπισης ακραίων φυσικών φαινομένων, αλλά και η καθυστέρηση προώθησης μεταρρυθμίσεων.

Ωστόσο, αν σε δέκα μήνες οι απώλειες για την Ν.Δ ήταν 3,5% , στο τελευταίο πεντάμηνο που εξελίσσεται η ενεργειακή κρίση και εμφανίζονται με σαφήνεια  οι αυξήσεις , οι απώλειες αυξάνονται παραπέρα κατά 4,5% και έτσι η Ν.Δ φτάνει στο 30,1%. Η διαφορά Ν.Δ- ΣΥΡΙΖΑ από 17.4% φτάνει στο 8.9% και με ορατή την δυσκολία του ΣΥΡΙΖΑ να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του και να πείσει για όσα υπόσχεται και προτείνει κάτι που τον οδηγεί σε ελάχιστες « εισπράξεις».

Ουσιαστικά η εικόνα μοιάζει με την Κυβέρνηση να παλεύει μόνη της με το πρόβλημα και η Αντιπολίτευση να μην μπορεί να επενδύσει περιμένοντας να δει πόσο θα πέσει η Κυβέρνηση.

Και πού πάνε αυτές οι απώλειες, πώς διαμορφώνονται οι πολιτικοί συσχετισμοί; Αν αφαιρέσουμε το ΚΙΝΑΛ που για λόγους πέρα της συγκυρίας παρουσιάζει μια δημοσκοπική άνοδο ( με ψηφοφόρους και από Ν.Δ και από τον ΣΥΡΙΖΑ σε αναλογία 1: 1,5) που φαίνεται να φρενάρει και θα φανεί σε τι επίπεδα θα σταθεροποιηθεί , υπάρχει μια σταδιακή αύξηση των αναποφάσιστων, του λευκού και του άκυρου , ενώ ωφέλη παρουσιάζουν κόμματα δεξιά της Ν.Δ έστω μικρά αυτή την στιγμή.

Αυτό φέρνει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση της Ν.Δ από ποσοστά που θα μπορούσαν να της φέρουν την αυτοδυναμία, αλλά και μη ενδυνάμωσης καμίας άλλης πολιτικής εναλλακτικής λύσης. Αυτό αυτή την στιγμή, γιατί τυχόν παράταση αυτής της οικονομικής κρίσης μπορεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα που δεν αφορούν μόνο την Κυβέρνηση.

Αν τώρα φαίνεται να δημιουργείται ένα αντικυβερνητικό ρεύμα, τυχόν παράταση της δοκιμασίας μπορεί να τροφοδοτήσει ένα αντισυστημικό ρεύμα που θύματα θα έχει όλες τις συστημικές δυνάμεις, πριν απ΄ όλα δηλαδή τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει την χώρα. Θα αυξηθεί η κοινωνική ανησυχία και τότε θα αναζητούνται αντισυστημικές δυνάμεις και κύρια από τα δεξιά της Ν.Δ .

Αυτό φαίνεται σήμερα, αλλά οι εκλογές φαίνεται να γίνονται μετά από πολλούς μήνες και ο χρόνος στην Πολιτική είναι τόσο μα τόσο πυκνός και κρύβει πάντα εκπλήξεις. Σε κάθε περίπτωση ας μη ξεχνάμε, Η Ν.Δ προηγείται μετά από διόμιση χρόνια διακυβέρνησης με 8,9% στην πρόθεση ψήφου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγείται του Αλέξη Τσίπρα με 18% στην καταλληλότητα για Πρωθυπουργός.

Θα υπερασπιστεί αυτή την υπεροχή η Κυβέρνηση, θα μπορέσει να τιθασεύσει το κύμα που αντιμετωπίζει ή όχι; Σε κάθε μια από αυτές τις δύο περιπτώσεις τα σενάρια των εξελίξεων είναι πολύ διαφορετικά.