Η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας είναι εξαιρετικό νέο. Ομοίως και οι μεγάλες συμφωνίες που κλείνονται, όπως αυτή μεταξύ Alpha Bank και UniCredit αλλά και της ΔΕΗ στη Ρουμανία.

Είμαστε happy όταν ακούμε σημαντικούς ξένους οικονομικούς παράγοντες να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας ή όταν διαβάζουμε εκθέσεις ξένων οίκων για τις προοπτικές της.

Όλα αυτά είναι υπέροχα και οφείλονται στη δουλειά που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις, αλλά κυρίως στις θυσίες του ελληνικού λαού.

Όμως, δεν φτάνουν τα εύσημα και οι ύμνοι. Δεν φτάνει καν η πρόοδος που έχει επιτευχθεί, αν αυτή δεν συνοδεύεται από τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες.

Και το βασικότερο: Πρέπει αυτές οι μεγάλες τομές στο κράτος να μπορούν να γίνουν από το πολιτικό προσωπικό. Δηλαδή να υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι με όραμα και όρεξη για δουλειά σε θέσεις ευθύνης, οι οποίοι θα τραβήξουν το «κάρο» των μεταρρυθμίσεων χωρίς να ασχολούνται με το πολιτικό κόστος ή την προβολή τους.

Απαιτείται με απλά λόγια με «εθνική ομάδα» μεταρρυθμίσεων που θα κάνει πράξη όλα εκείνα που έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί προ πολλού. Χωρίς δικαιολογίες, χωρίς άλλες καθυστερήσεις και κυρίως χωρίς ο κάθε υπουργός, περιφερειάρχης, δήμαρχος ή άλλο στέλεχος του κρατικού μηχανισμού να περιχαρακώνει το «σπίτι» του, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στους άλλους.

Οι τεράστιες καταστροφές από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες των περασμένων μηνών θα έπρεπε να ταρακουνήσουν τους πάντες. Διότι σε επίπεδο υποδομών η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πίσω και απαιτούνται μεγάλα έργα σε όλη τη χώρα.

Και αυτός ο εκσυγχρονισμός, ωστόσο, περνάει και από τη Δικαιοσύνη, από τη «φάμπρικα»

των προσφυγών που μπλοκάρουν σημαντικά έργα, αλλά και από μια αίσθηση που έχουν αρκετοί πολιτικοί, να αφήνουν τα πάντα ρευστά» ώστε να μην είναι μετά υποχρεωμένοι να δίνουν λογαριασμό.

Είδαμε π.χ. τις προηγούμενες ημέρες τον υπουργό Πολιτικής Προστασίας, Βασίλη Κικίλια, να επιθεωρεί ρέματα τα οποία είναι σε τραγική κατάσταση. Μπαζωμένα, να μην έχουν καθαριστεί ποτέ, να μην έχουν γίνει τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα.

Εκανε και δηλώσεις ο υπουργός ρίχνοντας την ευθύνη σε άλλους. Στο υπουργείο Υποδομών, στην Περιφέρεια, στον δήμαρχο, έτσι ώστε αν βουλιάξει ο τόπος από έναν ακόμη «Daniel» να βγει και να πει: «Εγώ σας τα έλεγα, έκανα αυτοψίες, αλλά δε με άκουσε κανείς».

Στον Κικίλια σπεύδει να απαντήσει ο απερχόμενος περιφερειάρχης, Γ. Πατούλης, ο οποίος ρίχνει την ευθύνη για το χάλι του ρέματος στο υπουργείο Υποδομών.

Την επόμενη ημέρα της αυτοψίας, με μακροσκελές δελτίο τύπου, το υπουργείο Υποδομών, και ο κ. Σταϊκούρας «απαντά» επί της ουσίας στον κ. Κικίλια για το τι έχει γίνει και τι όχι στο ρέμα της Ραφήνας.

Μαθαίνουμε ότι ακόμη και κάτοικοι, συγκεκριμένες εξωραϊστικές ομάδες, εμποδίζουν να πάνε οι μπουλντόζες και κάνουν προσφυγές στα δικαστήρια.

Κάθε υπουργός λοιπόν ρίχνει την «καυτή πατάτα» αλλού, μέχρι να έρθει μια τραγωδία. Και το αστείο είναι ότι νομικά… όλοι έχουν δίκιο. Γιατί οι ευθύνες είναι… ασαφείς.

Ετσι, όμως, δεν μπορεί να πάει μπροστά η χώρα. Και το λέμε με αφορμή και μια σειρά άλλων προβληματικών καταστάσεων που υποβαθμίζουν την Ελλάδα και ταλαιπωρούν τον πολίτη.

Από την τραγική κατάσταση στα νοσοκομεία που έπρεπε να έχουν μεταμορφωθεί έπειτα από τα χρήματα που δόθηκαν για την πανδημία.

Από τα έργα που έπρεπε να γίνουν για να αποσυμφορηθεί ο Κηφισός, οι οποίος βουλιάζει καθημερινά από τα αυτοκίνητα.

Από το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα συζητάμε αν κάποιοι δρόμοι και η συντήρησή τους ανήκουν στο αρμόδιο υπουργείο ή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Από τις τριτοκοσμικές εικόνες έξω από τα υποθηκοφυλακεία και τα κτηματολογικά γραφεία, και μόλις τώρα προσπαθούμε να ψηφιοποιήσουμε κάποιες διαδικασίες, αλλά χωρίς να έχουμε κάνει τα προηγούμενα βήματα.

Σε πρόσφατο συνέδριο η δικηγόρος Δ. Καραγιώργου της Koutalidis Low Firm είπε ότι το μεγαλύτερο αγκάθι στην αγορά ακινήτων είναι η γραφειοκρατία κι ότι ο πωλητής καλείται να προσκομίσει στον συμβολαιογράφο 10-12 έγγραφα, τα οποία πρέπει να αναζητήσει σε δημόσιους φορείς.

Ένα χάος δηλαδή. Και μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν χωρίς άλλες δικαιολογίες.

Ο πρωθυπουργός έχει προειδοποιήσει τους υπουργούς του να μην εφησυχάζουν επειδή πλέον δεν υπάρχει πολιτικός αντίπαλος, ένα αντίπαλον δέος της Νέας Δημοκρατίας.

Εχει δώσει σαφείς οδηγίες ότι το μεταρρυθμιστικό έργο πρέπει να συνεχιστεί και ο καθένας πρέπει να προχωρήσει μπροστά τη δουλειά που του έχει ανατεθεί. Οι «μπλε φάκελοι» με την πρόοδο των έργων για κάθε χαρτοφυλάκιο υπάρχουν ακόμη.

Το ερώτημα είναι ένα: Μπορούν όλοι οι υπουργοί και ο κρατικός μηχανισμός να βαδίσουν με την ίδια περπατησιά ή κάποιοι μένουν πίσω;

Κι αν μένουν πίσω πρέπει να αλλαχθούν από ανθρώπους που έχουν όραμα και όρεξη για να δουλέψουν.

Αν όλοι οι υπουργοί κάνουν εκείνα που πρέπει τότε σίγουρα η Ελλάδα θα βαδίσει σε δρόμους συνεχόμενης, διατηρούμενης ανάπτυξης. Που δεν θα είναι δηλαδή μια «φωτοβολίδα» η οποία θα σβήσει και θα ξαναφέρει τη χώρα στο σκοτάδι.

Η επενδυτική βαθμίδα, μαζί με το Ταμείο Ανάκαμψης, είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να πάμε μπροστά, με σημαντικά έργα και μεγάλες επενδύσεις.

Οποιος δεν μπορεί και θέλει να μείνει πίσω, όποιος είναι «βαρίδι» στις μεταρρυθμίσεις, ας πάει σπίτι του.

Διαβάστε επίσης:

Η παραίτηση του Ξηρουχάκη, γιατί ο Τζώρτζης δεν έχει λεφτά να ζήσει, πώς ο Εξάρχου καθαρίζει την Intrakat, στα 725 εκατ. τα EBITDA της Mytilineos και ένα hot τραπεζικό quiz