Δεκάδες μάρτυρες και οργανώσεις εξετάστηκαν για την υπόθεση των υποκλοπών, ενεπλάκησαν τρεις ανεξάρτητες αρχές και απόφαση έβγαλε ο Άρειος Πάγος, όχι ένα άτομο.
Σε μία μέρα ΠΑΣΟΚ και (ως κολαούζος) ο ΣΥΡΙΖΑ έχασαν έναν θεμελιώδη στύλο της αντιπολιτευτικής τους ατζέντας. Αναπόφευκτα προσπάθησαν να υποβαθμίζουν σε σημείο αμφισβήτησης την απόφαση. Το ΠΑΣΟΚ το έπραξε θεσμικά, αποφεύγοντας να θίξει άμεσα την αξιοπιστία της διαδικασίας και της δικαιοσύνης. Ο ΣΥΡΙΖΑ—δηλαδή ο Κασσελάκης—αντέδρασε …Τραμπικά. Έχασε, λέει, την εμπιστοσύνη του στην ελληνική δικαιοσύνη. Γιατί, την είχε ποτέ? Ή, έχει τα προσόντα να την κρίνει;
Δεν θα υπεισέλθω προφανώς στην ουσία της υπόθεσης. Θα σταθώ, όμως, στην απόλυτη ανευθυνότητα και επικινδυνότητα για την δημοκρατία του Στέφανου Κασσελάκη. Όχι πως ο άνθρωπος κινείται ιδεολογικά. Περιστασιακά, ευκαιριακά, κυριολεκτικά με την λογική ΟΦΑ κινείται, χωρίς ούτε στιγμή να εξετάζει την ακρίβεια των δηλώσεων του ή να λαμβάνει υπόψη του τις επιπτώσεις τους. Δηλαδή, την υπονόμευση της δημοκρατίας. Αλλά, αυτό ακριβώς επιζητά: την υπονόμευση της δημοκρατίας.
Η προσωπική ιστορία του Κασσελάκη, όπως την αφηγείται ο ίδιος, έτσι κι αλλιώς «μπάζει» από παντού. Κάποια στιγμή η αλήθεια θα φανεί και το αφήγημα θα καταρρεύσει. Μέχρι τότε, όμως, το αχώριστο δίδυμο Κασσελάκη-Πολάκη (ο Παππάς φρονίμως ποιόν, μένει στο παρασκήνιο για να κινεί τα νήματα) έχει βαλθεί να εισάγει στην Ελλάδα την λεκτική βίαια, το χονδροειδές ψέμα, την προσωπική απαξίωση του αντιπάλου, ως μέθοδο για την κατάκτηση της εξουσίας.
Η αποτυχία τους είναι δεδομένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει ολοταχώς προς την επιστροφή του στο κόμμα του 5%. Στο μεταξύ, όμως, κάνει ζημιά διότι παίζει με την δημοκρατία και τους θεσμούς της.,
Ο Άρειος Πάγος υπήρξε σαφής. Δεν υπάρχει κυβερνητική εμπλοκή με το predator, οι παρακολουθήσεις ήταν νόμιμες, ιδιώτες έμποροι και διαμεσολαβητές φέρουν την ευθύνη. Τώρα, πως κατάφερε το Μαξίμου να σκηνοθετήσει ένα μεγάλο κουκούλωμα της υπόθεσης διαφθείροντας διοικητές, υποδιοικητές, υπουργούς, βουλευτές, στελέχη, επικεφαλείς ανεξάρτητων αρχών –και τέλος δεν έχει—είναι απορίας άξιον; Δηλαδή, δεκάδες αν όχι πάνω από διακόσια, άτομα έσκυψαν το κεφάλι και συναίνεσαν σε μία τεράστια συνομωσία! Κανένας δεν ξέφυγε από την γραμμή, κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε!
Ο Κασσελάκης δεν είναι επιπόλαιος. Με σχέδιο βαδίζει. Ευτυχώς είναι σχέδιο εμφυλιακό, βγαλμένο από το μακρύ παρελθόν της ιστορίας, που στόχο έχει να αναβιώσει μίση, πάθη και προσωπικές αντεκδικήσεις προκειμένου – όπως ονειρεύεται μαζί με τον Παύλο—να φτάσει στην εξουσία. Κι αν στο διάβα του υποφέρουν άνθρωποι, ποιος νοιάζεται; ΟΙ αρμοί της εξουσίας μετράνε. Επειδή, δε, η δικαιοσύνη δεν φαίνεται να μας στηρίζει πλήρως, υπονόμευσε την – λέγε -λέγε ψέματα, κάτι θα μείνει.
Urbi et Orbi, χάθηκε κατά Κασσελάκη η εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη. Φαντάζομαι ότι θα επικρατεί την παρέμβαση Τραμπ, που φόρτωσε το Ανώτατο Δικαστήριο καθώς και άλλες σκάλες της δικαιοσύνης με δικαστές πουλημένους στην ιδεολογία του, Φαντάζομαι ότι, αν ποτέ έχει την ευκαιρία θα αντιγράψει τον Τραμπ. Έχουμε, εξάλλου, και το προηγούμενο της Κα Θάνου.
Η αντιπολίτευση μπορεί να συνεχίσει με το τροπάριο της. Ας θυμάται, όμως, ότι οι αμφισβητήσεις ανωτάτων αρχών και οργανισμών είναι δίκοπο μαχαίρι κι ας προσπαθήσει να συνεισφέρει στην αναβάθμισή τους και όχι στην υποβάθμιση τους.
Διαβάστε επίσης