Και ‘κει που θα περίμενες έναν λόγο ήπιο και συγκρατημένο, το ιερατείο διαρρήγνυε τα ράσα του για τον γάμο των ζευγαριών ιδίου φύλου.
Μακάρι να ήταν σε ζωντανή σύνδεση η συνεδρίασή τους. Διότι τότε δεν θα χρειαζόταν να κάνουν κήρυγμα από άμβωνος την Κυριακή, θα είχε ενημερωθεί για την αγιότητα και την αγνότητά τους το ποίμνιο real time.
Λες και ζούμε σε βαθύ Μεσαίωνα. Και τώρα οι άγιοι άνθρωποι, που καμία ροπή δεν έχουν προς την ακολασία, αυτοί οι σεμνοί και ταπεινοί, έστειλαν το μήνυμα τους: «Ναι, η Πολιτεία νομοθετεί, αλλά η Εκκλησία ηγείται, δεν άγεται» και ότι «η πολιτεία δεν μπορεί να υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία» – αυτό μάλλον το γνωρίζουν οι παπάδες και τα ράσα τους. Εξάλλου κανένα σκάνδαλο παιδεραστίας δεν έχει ξεσπάσει ποτέ στους κόλπους της.
Είπαμε άγιοι άνθρωποι. Πολλά ειπώθηκαν στη Σύνοδο και ανακοινώθηκαν.
Και κατέληξαν πως η ομοφυλοφιλία για την Εκκλησία είναι αμαρτία. Είναι εκτροπή από τον νόμο του Θεού.
Αυτό είπαν και μάλλον δεν κοκκίνισαν κάτω από τα γένια τους.
Όμως δεν είναι μόνο οι παπάδες, που τους πέρασε η σκέψη να επιβάλουν επιτίμιο σε όσους βουλευτές ψηφίσουν το νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
Είναι και οι ηρωικοί Σπαρτιάτες, με τον αρχηγό τους Βασίλη Στίγκα να ξεπερνά κάθε όριο και να εκφράζεται με χυδαίο λόγο στη Βουλή λέγοντας «Είμαστε από αυτούς που σπρώχνουν αντί να τους σπρώχνουν»… εκπούστευση, πισωγλέντηδες, κίναιδοι και πολλά άλλα σε μία ομιλία τρικυμία εν κρανίω.
Εκεί σηκώνεις τα χέρια ψηλά. Και λες εντάξει παραιτούμαι, δεν υπάρχει σωτηρία…
Και μέσα σ’ αυτόν τον βόρβορο, ήρθε μία ευχάριστη είδηση.
Έτσι για να πάρουμε μία ανάσα.
Η ταινία Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου προτάθηκε για 11 Όσκαρ (και για καλύτερης σκηνοθεσίας).
Η ιστορία αφορά την Bella Baxter (Έμα Στόουν), που απολαμβάνει και χαίρεται την σεξουαλικότητά της (να πάτε να τη δείτε την ταινία).
Μία ταινία, που σύμφωνα με την κριτική του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου, είναι ηλεκτρισμένη από ενέργεια, νόστιμα αγενής και ριψοκίνδυνα φιλομαθής, όπου η Μπέλα παραδίδει σεμινάριο σφοδρού ιδεαλισμού σε μια εποχή ήδη δηλητηριασμένη από τον κυνισμό.
Στο Poor Things ο Λάνθιμος διύλισε την επιστημονικής φαντασίας ενηλικίωση μιας ξεχωριστής γυναίκας σε μπουνιουελική αισθηματική περιπέτεια εποχής, με σαφή και σοφιστικέ σχολιασμό στο #MeToo και την αίσθηση πως η μάχη των φύλων μπορεί να απεικονιστεί και να συζητηθεί πιο ελεύθερα, πιο σωματικά, πιο αστεία και σίγουρα πιο δημιουργικά.
Κάπως έτσι φτάνω στο συμπέρασμα πως η ελευθερία, και η σεξουαλική ελευθερία, είναι το ζητούμενο.
Ας πάρουν λοιπόν οι «εραστές» του Μεσαίωνα το Χρυσό Βατόμουρο και να κάνουν κουμάντο μόνο στα ράσα τους και όχι στις ζωές των ανθρώπων.
Διαβάστε επίσης:
Χρυσές Σφαίρες 2024: Θρίαμβος για το «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου
Poor Things: Λαμπερή πρεμιέρα για την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- Μάριος Ηλιόπουλος, προς φιλάθλους: “Σας παρακαλώ στα συνθήματα σας να μην βρίζετε τη μάνα των αντιπάλων”
- Παρίσι: Η Παναγία των Παρισίων ετοιμάζεται να ανοίξει και πάλι στο κοινό
- Ντόναλντ Τραμπ: Ο εκλεκτός για τη θέση του Υπουργού Άμυνας είχε κατηγορηθεί για σεξουαλική επίθεση
- Γερμανία: Οι Πράσινοι εξέλεξαν την νέα τους ηγεσία λίγους μήνες πριν τις εκλογές