• Άρθρα

    Απλά μαθήματα πολιτικής

    • Του Στέφανου Τζανάκη

    Στέφανος Τζανάκης. Αρθρογράφος


    Πόσες φορές στην διάρκεια μίας πρωθυπουργικής θητείας έχει ένας πολιτικός την ευκαιρία να ανέβει στη ΔΕΘ με ποσοστά αποδοχής πάνω από 70%;  Από καμία ως μία – αν είναι σωστή η πιθανολόγηση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξάντλησε τις θαυμάσιες συγκυρίες το περασμένο Σαββατοκύριακο. 

    Στο ακροατήριο, το βράδυ του Σαββάτου στο Βελλίδειο , σύσσωμη η επιχειρηματική τάξη της χώρας – πολλοί είχαν χρόνια να εμφανιστούν εκεί, μιας και δεν είχαν ιδιαίτερες προσδοκίες από την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία είχε …τοξικές σχέσεις με την επιχειρηματικότητα. Και βέβαια, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν εκεί.

    Άβολα 

    Ο πολιτικός μας πολιτισμός δεν έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να επιβάλλεται η παρουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ – αλλά η αλήθεια είναι ότι αν ο κ. Τσίπρας έδινε το παρών στο σαββατοκύριακο του αντιπάλου του, μάλλον θα ένιωθε άβολα. 

    Όχι τόσο από τις εξαγγελίες – αυτές τις ξεπερνά με μία απαξιωτική φράση περί παράδοσης στα συμφέροντα – αλλά από τις απαντήσεις του κ. Μητσοτάκη σχετικά με την διερεύνηση πτυχών των πρακτικών της διακυβέρνησης Τσίπρα. 

    «Δεν ξεχνάμε, αλλά κοιτάμε μπροστά» , όπως και «δεν πρόκειται να ανοίξω βιομηχανία διώξεων με εξεταστικές επιτροπές» – δύο φράσεις κλειδιά , που μάλλον απογοήτευσαν τους «σκληρούς» ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι είχαν πεισθεί ότι κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ θα περνούσαν δύσκολα στα χρόνια της διακυβέρνησης του κόμματός τους. 

    Ο κ. Μητσοτάκης έφτασε να ζητήσει από τον Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει ο ίδιος – αφού , όπως είπε, τόσο το επιθυμεί – να συσταθεί εξεταστική επιτροπή για τα πεπραγμένα του ιδίου και του κ. Βαρουφάκη, το πρώτο εξάμηνο του 2015. 

    Άφησε βέβαια ανοικτό κάθε θέμα που ξεκινά από την Δικαιοσύνη – αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε να πει και κάτι διαφορετικό επί του ζητήματος. 

    Δυσαρεστήθηκαν λοιπόν οι «γαλάζιοι» σκληροπυρηνικοί – άλλα μάλλον και οι ΣΥΡΙΖαίοι. 

    Γιατί; Διότι μετά από το 1989, οι πάντες γνωρίζουν στην Ελλάδα ότι μία βιομηχανία διώξεων που εκπορεύεται από την πλειοψηφία , συσπειρώνει εκείνους τους οποίους αφορά. 

    Ευφυώς ποιών

    Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τεράστιο λάθος με «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους» , από τη στιγμή που δεν βρέθηκε ένα στοιχείο που να καθιστά τη Novartis μηχανή πολιτικού χρήματος – και το πλήρωσε στην κάλπη, επειδή δεν άφησε την Δικαιοσύνη σε πρώτο πλάνο, αλλά θέλησε να εμφανιστεί ως «μπροστάρης της κάθαρσης». 

    Τώρα όμως που άλλαξαν οι ρόλοι, στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ θα ήθελαν να εμφανιστούν ως θύματα του «ρεβανσισμού της Δεξιάς» – άλλωστε, επιχειρούν από την πρώτη στιγμή να δημιουργήσουν μία τέτοια ατμόσφαιρα. 

    Ευφυώς ποιών, ο κ. Μητσοτάκης προτίμησε να δυσαρεστήσει κάποιους ορκισμένους οπαδούς του, παρά να προσφέρει μία εύκολη συσπείρωση στους αντιπάλους του. Και βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι αν η Δικαιοσύνη βρει στοιχεία για τον έναν ή τον άλλον,  υπάρχει κάποιος «πολιτικός» τρόπος να σταματήσει η διερεύνηση… 

    Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Μητσοτάκης ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη με 70% plus αποδοχή – και λίγοι θα ποντάριζαν ότι θα επιστρέψει με χαμηλότερα ποσοστά. Αυτό σημαίνει ότι έχει αρχίσει να ακούγεται θετικά και σε ένα μικρό, αλλά υπαρκτό κοινό ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι φοβούνταν αυτό ακριβώς που ξόρκισε με την εμφάνισή του στη ΔΕΘ – τον ρεβανσισμό. 



    ΣΧΟΛΙΑ