Ούτε η ήττα με 20 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά, ούτε η οριακή νίκη της αύξησης του ποσοστού κατά 3,5 μονάδες δίδαξε τα δύο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Οι ερμηνείες που δίνουν και οι καμπάνιες που στην βάση αυτή έμμεσα προκύπτει ότι σχεδιάζουν, οδηγούν και πάλι στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι μόνο με τη Ν.Δ. μπορεί ο πολίτης να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Όχι πως τα προβλήματα του θα λυθούν, όλα δια μαγείας. Αλλά, τουλάχιστον θα ξέρει που στέκεται, δεν θα φοβάται την διαχείριση του απροσδόκητου.

Διαστρεβλώνοντας τελείως την πραγματικότητα, ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ως πρώτη αιτία της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ν.Δ. κατάφερε να επιβάλλει την ατζέντα του φόβου. Αν δεν με απατά η μνήμη μου ατζέντα του τρόμου, της καταστροφής, επιχείρησε να προβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ, περιγράφοντας μία οικονομία σε κατάρρευση, μία κοινωνία εξαθλιωμένη, ένα πολιτικό καθεστώς αυταρχικό.

Σε αντίθεση η Ν.Δ. επισήμανε τον φόβο της ακυβερνησίας, καθώς ήταν σαφές ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν. Ο πολίτης, λοιπόν, με την ψήφο του δήλωσε ότι θέλει σταθερή κυβέρνηση.

Η αντιστροφή της αλήθειας επέτρεψε στον Αλέξη Τσίπρα να περάσει στην δεύτερη αιτία της ήττας, κατηγορώντας τα άλλα κόμματα πως δεν στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην δημιουργία μίας κυβέρνησης των προοδευτικών δυνάμεων.

Δηλαδή, πως δεν επεδίωξαν να τον κάνουν πρωθυπουργό.

Αναγνωρίζοντας ότι οι εκλογές της 21ης Μαΐου έστειλαν την απλή αναλογική στα σκουπίδια, κατηγόρησε και γι’ αυτό τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, διότι έτσι, όπως ισχυρίζεται, βοήθησε αφάνταστα τη ΝΔ να εμπεδώσει τη δική της ατζέντα.

Ως τρίτο αίτιο, ανέφερε ότι το κόμμα, ως συλλογικό υποκείμενο (!) πρόβαλε εικόνα που δεν εξέπεμπε συνοχή, ευθύνη, ανασυγκρότηση.

Κατά τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, την πρωταρχική ευθύνη για την δική του ήττα φέρουν τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η μόνη αυτοκριτική αφορούσε την εικόνα του δικού του κόμματος. Δεν του πέρασε από το μυαλό ότι αυτό και μόνο εξηγεί την ήττα του με πλήρη επάρκεια;

Όταν ο ίδιος παραδέχεται ότι στον πολίτη το κόμμα φαινόταν, ανεύθυνο, διαιρεμένο, χωρίς συγκρότηση, ασόβαρο, ανίκανο να κυβερνήσει, τι περίμενε δηλαδή? Να τον ψηφίσει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού;

Ως προς την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ, που θα αλλάξει «εν κινήσει», είναι σαφές ότι θα επιδιώξει να οικειοποιηθεί την ατζέντα του Κυριάκου Μητσοτάκη στο τρίπτυχο «παιδεία-υγεία-δικαιοσύνη», ρίχνοντας στον κορβανά και τα εργασιακά δικαιώματα.

Ως προς τον στόχο, κι αυτός σαφής είναι: μία απέλπιδα προσπάθεια να στερήσει την αυτοδυναμία στη Ν.Δ.

Ως προς το ΠΑΣΟΚ, η θέση του αρχηγού του πως δεν θα κάνει κυβέρνηση με τη Ν.Δ. ακόμη κι αν αυτή έχει 148 ή 149 έδρες, δείχνει ότι δεν τον ενδιαφέρει η παρατεταμένη ακυβερνησία της χώρας αν χρειαστούν και τρίτες εκλογές. Πρόκειται για θέση που προτρέπει τον πολίτη να ψηφίσει «δαγκωτό» τη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Διότι, αν υπάρχει ένα συμπέρασμα που με σιγουριά προκύπτει από τις εκλογές της περασμένης Κυριακής αυτό είναι πως οι πολίτες θέλουν σταθερότητα.

Η προσπάθεια του να αποδώσει την οριακή βελτίωση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ με αναφορά στο θέμα της δραχμής, μάλλον δείχνει πως δεν έχει αφομοιωθεί το μήνυμα πως η κοινωνία άλλαξε.

Η καμπάνια του ΠΑΣΟΚ θα επικεντρωθεί στον διμέτωπο αγώνα που ήδη ξεκίνησε, κατηγορώντας τον μεν ΣΥΡΙΖΑ για όλα όσα παραδέχεται ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Για δε τη Ν.Δ. επιφυλάσσει το φάσμα της οικονομικής κρίσης μέσω της δημοσιονομικής κατάρρευσης.

Ούτε τώρα έχει γίνει κατανοητό ότι τα σενάρια τρόμου δεν τρομάζουν την ελληνική κοινωνία.

Διαβάστε επίσης:

Τσίπρας: Να ανασυγκροτηθούμε άμεσα – Αναλαμβάνω την ευθύνη να ηγηθούμε στη μάχη

Ανδρουλάκης: Καμία συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, ακόμα κι αν έχει 148-149 έδρες