Παρακολουθούσα στιγμιότυπα από την εκδήλωση-απεργία των εκπαιδευτικών και, καθότι αφελής, αναρωτήθηκα που βρήκαν την αλαζονεία να αγνοήσουν δικαστικές εντολές και να μιλήσουν για καθυποταγμένα σχολεία;

Έβλεπα τους ιδρωμένους, αμελείς, γενειοφόρους μεγαλοσυνδικαλιστές να υιοθετούν εκφορά λόγου γεμάτη μίσος, έχθρα, αντιπαλότητα. Και, πάλι αφελώς, αναρωτήθηκα αν έχουν γνώθι σ’ αυτόν;

Το μήνυμα που έστειλαν οι εκπαιδευτικοί (κατ’ όνομα βέβαια) ήταν επαγγελματιών (κατ’ όνομα και πάλι) που δεν έχουν καμία σχέση με τις παγκόσμιες εξελίξεις. Μικροί άνθρωποι έχουν μείνει παγιδευμένοι σε ιδεολογήματα περασμένης –και ξεπερασμένης—εποχής, ανίκανοι να μεταδώσουν στους μαθητές τους την φλόγα της περιέργειας, της αναζήτησης, της μάθησης.

Αλλά, πώς να το κάνουν, εξάλλου, πώς να πάρουν τα παιδιά από το χέρι και να τους ανοίξουν νέους ορίζοντες, όταν οι ίδιοι έχουν αυτοφυλακιστεί και ως απόλυτα ανασφαλείς τρέμουν το φως;

Ευτυχώς, σκέφτηκα, που δεν συνειδητοποιούν τι κάνουν. Διότι, η εικόνα τους αποτελούσε την καλύτερη εξήγηση για την χάλια μάθηση των Ελλήνων – σύμφωνα πάντα με τις επίσημες διεθνείς κατατάξεις. Ήταν η τέλεια διαφήμιση για την καταδίκη της δημόσιας εκπαίδευσης.

Η απόλυτη έκφραση της ανάγκης όσων γονέων έχουν απλή συναίσθηση των κινδύνων που εκπορεύονται από αυτούς τους «δασκάλους» να κάνουν ότι μπορούν για να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Η ξεκάθαρη υποστήριξη της θέσης «αν μπορείτε φύγετε από την Ελλάδα. Δεν μπορεί να σας δώσει τα εφόδια επιβίωσης στη νέα εποχή.»

Δεν θυμάμαι να έχω δει στο εξωτερικό φωτογραφίες και διθυράμβους για τους κορυφαίους σε εισαγωγικές εξετάσεις. Αλλά, στην Ελλάδα της τεράστιας πενίας γνώσης έχουμε ανάγκη να δείξουμε και να διαφημίσουμε τα λίγα καλά. Έτσι, για να αυτοκολακευτούμε, να κοροϊδέψουμε την συνείδηση μας, να πιστέψουμε δήθεν ότι πάμε μπροστά.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην πορεία για το μέλλον της χώρας είναι η σημερινή παιδεία – οι αρτηριοσκληρωτικοί, αποκαρδιωμένοι, αμαθείς, ιδεοληπτικοί δήθεν δάσκαλοι.
Στην αλαζονεία των εκπαιδευτικών ήρθε και προστέθηκε το θράσος των «εργαζομένων» στον Σκαραμαγκά. Η περίφημη συνδικαλιστική οργάνωση «Τρίαινα» έβγαλε ανακοίνωση που καυχιέται για επιτεύγματα που δεν είναι δικά της και επιμελώς αποκρύπτει πράγματα που έχει κάνει.

Οι δήθεν εργαζόμενοι στον Σκαραμαγκά εγκαλούν τον Πρωθυπουργό διότι με τις δηλώσεις του ακύρωσε τις δυνατότητες του ναυπηγείου και με την απόφαση του να κτιστούν οι φρεγάτες στην Γαλλία, εμπόδισε την μεταφορά τεχνολογίας.

Στην συνέχεια αναφέρονται στα επιτεύγματα τους. Παραθέτω μέρος του απίστευτου κειμένου τους:

Οι εργαζόμενοι…έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να κατασκευάσουμε και να επισκευάσουμε πλοία διαφόρων τύπων τόσο για το εμπορικό όσο και το Πολεμικό Ναυτικό.

Έχουμε επισκευάσει και κατασκευάσει χιλιάδες τύπους πλοίων, μεταξύ άλλων φορτηγά πλοία και πλοία μεταφοράς πετρελαίου και των παραγώγων του, πλοία-ψυγεία, ακτοπλοϊκά, ρυμουλκά, πλωτές δεξαμενές για το εμπορικό ναυτικό. Έχουμε κατασκευάσει τροχαίο υλικό. Έχουμε κατασκευάσει φρεγάτες, κανονιοφόρους και υποβρύχια. Μπορούμε να εκτελέσουμε οποιαδήποτε βιομηχανική κατασκευή.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Δεν μας λένε γιατί έκλεισαν τα ναυπηγεία επί Νιάρχου; Τι ρόλο έπαιξαν οι ίδιοι με τις παράλογες απαιτήσεις τους και τις τεράστιες καθυστερήσεις στην εκτέλεση παραγγελιών. Κατηγορούν τον Πρωθυπουργού ότι υπονόμευσε την αξιοπιστία του ναυπηγείου και δεν έχουν καν την ελάχιστη τσίπα να αναρωτηθούν πως οι ίδιοι κατέστρεψαν την αξιοπιστία τους με τις πράξεις τους.

Δεν μας λένε τι ακριβώς κατασκεύασαν – πέρα από τα σίδερα, καθώς στην μετά-Νιάρχο εποχή η προστιθέμενη αξία κατέρρευσε. Δεν μας λένε με ποιο κόστος δουλεύανε και με τι συνέπεια στις παραδόσεις, σε σύγκριση με τα διεθνή δεδομένα.

Μιλάνε για τα υποβρύχια και κόπτονται για τον πατριωτισμό τους, όταν η Τρίαινα έκανε την μία απεργία μετά την άλλη, καθυστερούσε την κατασκευή του μέρους της παραγωγής που είχε αναλάβει, ανέβαζε το κόστος τους με τις συνεχείς απαιτήσεις για αυξήσεις, χρέωνε ψεύτικες υπερωρίες – και σε όλα αυτά η σκέψη για την πατρίδα τότε δεν υπήρχε.

Επαίρεται ότι μπορεί να κάνει οποιαδήποτε βιομηχανική κατασκευή. Σ’ αυτό έχει δίκαιο – αλλά μιλάει βέβαια για κατασκευές του περασμένου αιώνα! Και με την ευκαιρία, γιατί δεν μας λέει πόσο τελικά κόστισαν τα βαγόνια τρένου που ανέλαβε να φτιάξει και τι έγινε με την υποχρέωση της να τα παραδώσει έγκαιρα για τους Ολυμπιακούς και το μετρό;

Τέλος, ας μας πει η Τρίαινα πόσα μέλη έχει σήμερα, ποιες είναι οι δουλειές/παραγγελίες που εκτελεί, πόσα πληρώνονται οι συνδικαλιστές και πόσο τα μέλη, σε τι κατάσταση είναι το ναυπηγείο, τι κάνανε οι ίδιοι για να διαφυλάξουν τις εγκαταστάσεις, σε ποιο τομέα είναι ανταγωνιστικοί για να επιζήσουν με την δουλειά τους και όχι με τους εκβιασμούς;

Η αλαζονεία και το θράσος είναι αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά μικρόνοιας, έλλειψης αυτοσεβασμού και αυτοεμπιστοσύνης, κάλυμμα για ανικανότητα και αγνωσία.

Αυτοί είναι που θέλουν να διδάξουν και να παράγουν για τον 21ο αιώνα!