Αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ζητήσει ένα «μαξιλάρι» βοήθειας και συνεπώς να γίνει ομαλότερα η έξοδος στις αγορές μετά από σχεδόν μία δεκαετία διεθνούς οικονομικής βοήθειας, αν φυσικά κριθεί αναγκαίο.

Η Ελλάδα και Ευρώπη θέλουν να δουν την έξοδο της Αθήνας από το πρόγραμμα, που είναι προσχεδιασμένη για τον Αύγουστο. Όμως, μαζί με αυτό έρχεται και μία δύσκολη απόφαση για το πώς θα πραγματοποιηθεί αυτή η έξοδος.

Παράλληλα, η ελληνική κυβέρνηση αρνείται κατηγορηματικά όλες αυτές τις αιτιάσεις για δίκτυ προστασίας, καθώς θέλει να δείξει ότι η Ελλάδα έχει αφήσει πίσω της την οικονομική κρίση και είναι ξανά ανεξάρτητη, χωρίς διεθνή στήριξη.

«Όσο οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας είναι κάτω από την επενδυτική βαθμίδα, η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει σε ένα οικονομικό πρόγραμμα, προκειμένου να έχει πρόσβαση στη χρηματοδότηση της ΕΚΤ», όπως εξήγησε στο CNBC ο Ιβάν Μαμαλέτ, επικεφαλής οικονομολόγος της Societe Generale.

«Για αυτό τον λόγο, πιστεύουμε ότι είναι λογικό η Ελλάδα να ζητήσει προληπτική γραμμή στήριξης. Επιπλέον, αυτό θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να επιδιώξει μία περιορισμένη επιστροφή στις αγορές».

«Ουσιαστικά, ουδείς εκ των Θεσμών μπορεί να απαιτήσει από την Ελλάδα να ζητήσει προληπτική γραμμή στήριξης.  Παρά ταύτα, αν υπάρξει αναταραχή στις οικονομικές αγορές και οι αποδόσεις ανέβουν, η ελληνική κυβέρνηση θα είναι δύσκολο να τα καταφέρει να αυτοχρηματοδοτηθεί. Σε αυτήν την περίπτωση μία προληπτική γραμμή στήριξης θα ήταν ένας καλός τρόπος να διατηρηθεί το χαμηλό κόστος δανεισμού», πρόσθεσε το CNBC.

Όπως, άλλωστε, δήλωσε και στους Financial Times, ο κ.Τσακαλώτος: «υπάρχει ένα όριο για το πόσα χρήματα μπορείς να βάλεις στην άκρη. Δεν μπορείς να έχεις ένα “μαξιλάρι” και μία προληπτική γραμμή στήριξης; Πόσα χρήματα να βάλεις στην άκρη;»

Οι επόμενοι μήνες αναμένεται να αποδειχθούν καθοριστική για τον τρόπο που η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα και με ποιον τρόπο θα αυτοχρηματοδοτηθεί.

Θα πρέπει να πραγματοποιηθούν δύο αξιολογήσεις του προγράμματος και δύο εκταμιεύσεις δόσεις, ιδανικά πριν από τον Ιούνιο, και στη συνέχεια οι συνομιλίες για το χρέος να έχουν ολοκληρωθεί πριν από το καλοκαίρι.