Στις εκλογές που έρχονται αυτό που θα κριθεί είναι, αν θα ανακοπεί η πορεία της χώρας προς το οικονομικό αδιέξοδο, προς την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, αν θα ανακοπεί η πορεία προς τη συρρίκνωση της Δημοκρατίας και των ατομικών ελευθεριών τονίζει ο κ. Χάρης Καστανίδης, υπογραμμίζοντας αφενός ότι «συνεργασία με τον ωτακουστή σου είναι αδύνατη», αφετέρου πως «η συνεργασία με άλλους προϋποθέτει την ύπαρξη στοιχειώδους εμπιστοσύνης μεταξύ των συνομιλητών». Και στο πλαίσιο αυτό υπενθυμίζει τις «ολομέτωπες πολιτικές επιθέσεις, με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, σε βάρος του ΠΑΣΟΚ από τη σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, στην έναρξη της μακράς δημοσιονομικής κρίσης».

«Το πρωταρχικό πεδίο της σύγκρισης των κομμάτων και, τελικά, της κρίσης τους από τους πολίτες είναι το πεδίο των ιδεών και των προγραμμάτων. Δεν προσερχόμαστε στην εκλογική αναμέτρηση ασχολούμενοι με διλήμματα περί μετεκλογικών συνεργασιών. Είμαστε αφοσιωμένοι στο καθήκον να δείξουμε έναν διαφορετικό και ελπιδοφόρο δρόμο για τη χώρα και τους πολίτες της, ένα δρόμο προς τη δημιουργική και δίκαιη Ελλάδα, τονίζει το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, εκτιμώντας παράλληλα ότι το θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών έχει κλείσει με τις αποφάσεις του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Διότι, όπως υποστηρίζει, ο πρώτος δηλώνει ότι διεκδικεί την αυτοδυναμία του κόμματός του και ο δεύτερος δηλώνει ότι δεν επιθυμεί κυβερνήσεις συνεργασίας, αν το κόμμα του δεν είναι πρώτο, κάτι που δημοκοπικά δεν προκύπτει.

1

Ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης, στη συνέντευξή του στο mononews, απαντώντας σε ερώτηση για το πως αξιολογεί το γεγονός ότι στις δημοσκοπήσεις ένας στους τρεις ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τάσσεται υπέρ μιας κυβέρνησης συνεργασίας με τη ΝΔ, την ώρα που ανάλογο, ίσως και μεγαλύτερο ποσοστό, δηλώνει ότι είναι υπέρ μιας κυβέρνησης συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει με νόημα ότι η τριχοτόμηση στο εκλογικό του σώμα σχετικά με το θέμα αυτό, μπορεί να ξεπεραστεί με μια επαρκή και φωτισμένη καθοδήγηση της ηγεσίας, που είναι σαφής προγραμματικά και ιδεολογικά και ακριβής στα πολιτικά επιχειρήματα.

Ερωτηθείς για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά μετά τους φονικούς σεισμούς, ο κ. Καστανίδης εκτιμά ότι υπό την προϋπόθεση βελτίωσης των διμερών μας σχέσεων και της δημιουργίας ενός πλαισίου σταθερότητας και διαλόγου, Ελλάδα και Τουρκία μπορούν να συζητήσουν διμερείς ή πολυμερείς ενεργειακούς σχεδιασμούς, αλλά αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει στην αδιανόητη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου

Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ παίρνει θέση για τους πλειστηριασμούς και εξηγεί τις διαφορές της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ από αυτές ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ

Oλόκληρη η συνέντευξη του κ. Χάρη Καστανίδη στον Γαβριήλ Σερέτη

–Από μέρα σε μέρα, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Πρωθυπουργός αναμένεται ότι θα ανακοινώσει και επισήμως, την προσφυγή στις κάλπες, πιθανότατα στις 9 Απριλίου; Τι διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές; Και ποιες θα ήταν οι πέντε βασικές προγραμματικές θέσεις σας, οι οποίες θα αποτελούσαν «κόκκινες» γραμμές, προκειμένου να συμμετάσχετε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας;

Στις εκλογές που έρχονται αυτό που θα κριθεί είναι, αν θα ανακοπεί η πορεία της χώρας προς το οικονομικό αδιέξοδο, προς την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, αν θα ανακοπεί η πορεία προς τη συρρίκνωση της Δημοκρατίας και των ατομικών ελευθεριών. Οι κίνδυνοι που περιγράφω προέρχονται από τη βασανιστική εμπειρία της κυβερνητικής πολιτικής.

Ο κ. Μητσοτάκης αύξησε το δημόσιο χρέος, δανειζόμενος από τις αγορές, με αποτέλεσμα η Κομισιόν να προειδοποιεί ήδη τη χώρα μας ότι πρέπει και πάλι να ασκηθούν περιοριστικές πολιτικές, με τη συγκράτηση των δαπανών. Ο κ. Μητσοτάκης, επίσης, κατάφερε να οδηγήσει τον μέσο ετήσιο μισθό στην Ελλάδα στην 22η θέση μεταξύ των 26 χωρών της Ε.Ε. Όταν ο μέσος ετήσιος ευρωπαϊκός μισθός ανέρχεται στα 33.000 ευρώ, ο αντίστοιχος ελληνικός ετήσιος μισθός είναι λιγότερος από 16.000 ευρώ. Επιπροσθέτως, ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του ασκούνται εντατικά στην υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και της πολιτικής ομαλότητας, επιδεικνύοντας εξαιρετικές ικανότητες στον τομέα των παρακολουθήσεων.

Η αναίρεση των παρόντων και επερχόμενων κινδύνων, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής, εξαρτάται από την μεγάλη εκλογική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής, της δημοκρατικής παράταξης που συναιρεί στο πρόγραμμά της τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της εθνικής αξιοπρέπειας και της εμβάθυνσης της Δημοκρατίας.

Δεν προσερχόμαστε στην εκλογική αναμέτρηση ασχολούμενοι με διλήμματα περί μετεκλογικών συνεργασιών. Είμαστε αφοσιωμένοι στο καθήκον να δείξουμε έναν διαφορετικό και ελπιδοφόρο δρόμο για τη χώρα και τους πολίτες της, ένα δρόμο προς τη δημιουργική και δίκαιη Ελλάδα.

–Επιμένετε, ως κόμμα, στη θέση «ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας για Πρωθυπουργός» μιας μετεκλογικής κυβέρνησης συνεργασίας, ακόμα κι αν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ καταλάβουν την πρώτη και δεύτερη θέση, με ποσοστά παρόμοια με αυτά που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις;  

Θα σας εξηγήσω γιατί, όπως είπα πριν, δεν μας απασχολούν διλήμματα μετεκλογικών συνεργασιών. Το θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών έχει κλείσει με τις αποφάσεις του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ο πρώτος δηλώνει ότι διεκδικεί την αυτοδυναμία του κόμματός του. Ο δεύτερος δηλώνει ότι δεν επιθυμεί κυβερνήσεις συνεργασίας, αν το κόμμα του δεν είναι πρώτο. Και δημοκοπικά κάτι τέτοιο δεν προκύπτει.

Προσθέτω. Συνεργασία με τον ωτακουστή σου είναι αδύνατη. Η συνεργασία με άλλους προϋποθέτει την ύπαρξη στοιχειώδους εμπιστοσύνης μεταξύ των συνομιλητών. Θυμίζω τις ολομέτωπες πολιτικές επιθέσεις, με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, σε βάρος του ΠΑΣΟΚ από τη σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, στην έναρξη της μακράς δημοσιονομικής κρίσης.

— Πως κρίνετε το γεγονός ότι, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, ένας στους τρεις ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τάσσεται υπέρ μιας κυβέρνησης συνεργασίας με τη ΝΔ, την ώρα που ανάλογο, ίσως και μεγαλύτερο ποσοστό, δηλώνει ότι είναι υπέρ μιας κυβέρνησης συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Οι διαφορετικές απόψεις στο θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών τέμνουν οριζόντια το εσωτερικό όλων των πολιτικών κομμάτων και των οπαδών τους. Οι διαφοροποιήσεις ανάγονται είτε σε ιδεολογικά αίτια είτε σε ιστορικά αίτια της πρόσφατης πολιτικής περιόδου, μετά το ξέσπασμα της δημοσιονομικής κρίσης και της κρίσης χρέους.

Το ΠΑΣΟΚ δεν αποτελεί εξαίρεση. Η τριχοτόμηση στο εκλογικό του σώμα σχετικά με το θέμα αυτό, μπορεί να ξεπεραστεί με μια επαρκή και φωτισμένη καθοδήγηση της ηγεσίας, που είναι σαφής προγραμματικά και ιδεολογικά και ακριβής στα πολιτικά επιχειρήματα.

–Θα μου επιτρέψετε να επιμείνω. Με δεδομένη την πολιτική ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, Μητσοτάκη και Τσίπρα, αλλά και την πρόσφατη δημόσια τοποθέτηση του κ. Ανδρουλάκη, συμφωνείτε ότι, σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης, όπως πιστοποιούν και όλες οι δημοσκοπήσεις, θα πρέπει να εξευρεθεί λύση με τη συμμετοχή και του ΠΑΣΟΚ από την πρώτη Κυριακή; Γιατί να μην βαδίσει ο τόπος προς μια επαναληπτική κάλπη, προκειμένου να δοθεί «καθαρή εντολή»; Μήπως φοβάστε τον κίνδυνο το ΠΑΣΟΚ να δει τα ποσοστά του συρρικνούμενα, με ότι αυτό συνεπάγεται; Και σε κάθε περίπτωση, τι θα σηματοδοτήσει μια τέτοια εξέλιξη σε επίπεδο ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ;

Σας έχω ήδη απαντήσει με σαφήνεια. Θα μου επιτρέψετε και μένα να επιμείνω. Απορώ με την μονοθεματική εμμονή δημοσιογράφων και άλλων παραγόντων, να ερωτούν για τις μετεκλογικές συνεργασίες, αλλά όχι για τα προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας και για τις πιθανές λύσεις που προτείνουν τα κόμματα. Το πρωταρχικό πεδίο της σύγκρισης των κομμάτων και, τελικά, της κρίσης τους από τους πολίτες είναι το πεδίο των ιδεών και των προγραμμάτων. Εδώ δεν ξέρουμε ποιοι εκλογικοί συσχετισμοί θα διαμορφωθούν το βράδυ των εκλογών και κάποιοι «γάμους» ονειρεύονται. Το ΠΑΣΟΚ έσωσε τη χώρα, αλλά επιβραβεύτηκε από το εκλογικό σώμα το κόμμα που την χρεοκόπησε, σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Μάρτιο του 2014. Λοιπόν, ας σώσουν μια φορά τα πράγματα στη ζωή τους και οι άλλοι.

–Ποιες είναι οι πέντε βασικές διαφορές της οικονομικής πολιτικής σας από αυτή της ΝΔ; Ειδικότερα, όσον αφορά στην αντιμετώπιση της ακρίβειας, ποια μέτρα -και ποιου κόστους-, θα εφαρμόζατε, προκειμένου να σταματούσε η ανηφόρα στις τιμές στο ράφι;

Σημειώνω εξαρχής ότι η δεξιά «σοφία» συμπυκνώνεται στη υπεράσπιση ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων και στη τροφοδότηση της αισχροκέρδειας.

Από τη αρχή της πανδημίας και, μετά, εν μέσω της πολεμικής θύελλας στην Ουκρανία, από τη εισβολή των Ρώσων, προτείναμε διάφορα μέτρα, αλλά σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από τις κυβερνητικές «συλλήψεις». Πολλά από τα μέτρα αυτά είτε προτάθηκαν από την Κομισιόν είτε εφαρμόστηκαν από άλλες χώρες της Ε.Ε. Προτείναμε, αντί της επιδότησης των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας και προμηθευτών φυσικού αερίου και πετρελαιοειδών, να τεθεί πλαφόν στις λιανικές τιμές του εμπορίου.

Προτείναμε να μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, προτείναμε να μειωθεί ο ΦΠΑ σε κρίσιμα προϊόντα για τα νοικοκυριά. Προτείναμε αναπροσανατολισμό της χρηματοδότησης που προέρχεται από το Ταμείο Ανάκαμψης σε οικολογικές παρεμβάσεις, σε υποδομές του κράτους πρόνοιας και στην πραγματική στήριξη της μικρής επιχειρηματικότητας.

Η κυβέρνηση επέμεινε διαφορετικά. Θα κριθούμε όλοι.

–Γιατί διαφωνείτε με την πολιτική της Κυβέρνησης αναφορικά με τους πλειστηριασμούς; Σε τι διαφέρει η επαναφορά του «νόμου Κατσέλη», την οποία επαγγέλλεστε, από τις δρομολογούμενες κυβερνητικές ρυθμίσεις; Ποια θα μπορούσε να είναι τα «επικαιροποιημένα κριτήρια» στα οποία αναφέρεστε;  

Καταρχάς, υπογραμμίζω ότι στη διάρκεια των πολλαπλών κρίσεων μετά το 2010, μόνον η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προστάτευσε πλήρως την πρώτη κατοικία, με βάση τον νόμο 3869/2010. Τον κανόνα έκαμψαν οι κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ό,τι αφορά τον τρέχοντα χρόνο, δεν ζητήσαμε απλώς την επαναφορά του ν. 3869/2010, αλλά και καταθέσαμε συγκεκριμένες τροπολογίες για τη επικαιροποίηση των κατάλληλων εργαλείων και μεθόδων, προκειμένου να προστατευθούν η πρώτη κατοικία αλλά και οι καλόπιστοι δανειολήπτες.

Προτείναμε, παραδείγματος χάριν, προτού διαβιβαστούν μη εξυπηρετούμενα δάνεια  από τις τράπεζες σε εταιρείες διαχείρισης, να ερωτάται ο δανειολήπτης εάν μπορεί να προχωρήσει σε ρύθμιση των οφειλών του ή εάν μπορεί να αποπληρώσει το δάνειό του σε ύψος ανάλογο της αγοράς του από τις εταιρείες διαχείρισης. Προτείναμε, ακόμη, στην περίπτωση αίτησης του οφειλέτη για εξωδικαστικό συμβιβασμό, να προσέρχονται οι δανειστές υποχρεωτικώς και όχι προαιρετικώς. Θεωρήσαμε, ακόμη, χρήσιμο να προβλεφθεί η δυνατότητα του οφειλέτη, σε περίπτωση αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού, να προστρέχει στη διαμεσολάβηση της Αρχής του Ν. 4613.

Φυσικά, προτείναμε την απαγόρευση αναγκαστικού πλειστηριασμού, αν κατά τη διάρκεια των τελευταίων δώδεκα μηνών δεν επιχειρήθηκε η ενεργοποίηση του εξωδικαστικού μηχανισμού.

Τώρα, για να είναι εύκολη η σύγκριση με τα «ανδραγαθήματα» της ΝΔ, σας υπενθυμίζω ότι με την πρόσφατη τροπολογία της το μόνο που άλλαξε ήταν η υποχρέωση των δανειστών να αιτιολογούν την απόφασή τους.

–Ας έρθουμε στα ελληνοτουρκικά, μια τελευταία ενότητα ερωτήσεων. Συμφωνείτε με την τακτική της Κυβέρνησης απέναντι στον Ερντογάν μετά από τους σεισμούς σε Τουρκία και Συρία; Τι κέρδισε η Ελλάδα από την πρόσφατη επίσκεψη Μπλίνκεν σε Αθήνα και Άγκυρα;

Ξεκινώ από το τελευταίο. Δεν γνωρίζουμε όλα τα δεδομένα των συνομιλιών του Αμερικανού Υπ. Εξωτερικών στην Άγκυρα και στην Αθήνα. Συνεπώς, δεν θα βιαστώ να καταλήξω σε συμπεράσματα. Παρατήρησα, όμως, την προσεκτική γλώσσα των ίσων αποστάσεων που χρησιμοποίησε ο κ. Μπλίνκεν. Δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις μεταξύ χωρών- ταραχοποιών και χωρών που σέβονται το Διεθνές Δίκαιο.

Σε ό,τι αφορά τη στάση της κυβέρνησης μετά τον πρόσφατο καταστροφικό σεισμό στη Τουρκία, ορθά η Ελλάδα επέδειξε την αλληλεγγύη της. Η «διπλωματία των σεισμών» είναι εύλογο να επιφέρει μια αποκλιμάκωση της έντασης, αλλά θα πρέπει να περιμένουμε σε βάθος χρόνου για να διαπιστώσουμε αν αυτό είναι αρκετό.

–Πρέπει να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια και πότε; Ποια εκτιμάτε ότι θα είναι η κατάληξη της πρόδηλης κινητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο με επίκεντρο τα ενεργειακά; Βαδίζουμε προς μια «συνεκμετάλλευση» του πιθανολογούμενου πλούτου σε επίπεδο υδρογονανθράκων, και με ποιους;  

Η ενεργειακή κινητικότητα στην ανατολική Μεσόγειο αφορά στη σύμπραξη και τη συνεργασία τεσσάρων κυρίως χωρών: της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Η Τουρκία δεν μετέχει  σε κοινούς σχεδιασμούς, επιχειρεί, μέχρι τώρα, με μονομερείς ενέργειες ή με παράνομες συμπράξεις με τη Λιβύη να αμφισβητήσει κυριαρχικά εθνικά μας δικαιώματα.

Υπό την προϋπόθεση βελτίωσης των διμερών μας σχέσεων και της δημιουργίας ενός πλαισίου σταθερότητας και διαλόγου, Ελλάδα και Τουρκία μπορούν να συζητήσουν διμερείς ή πολυμερείς ενεργειακούς σχεδιασμούς, αλλά αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει στην αδιανόητη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Το θέμα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων δεν συνιστά μια άσκηση προσωπικών υποθέσεων ή προτάσεων αλλά αποτέλεσμα της αναγκαίας εθνικής συνεννόησης.