Όλοι μας έχουμε φρικάρει με μια παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση. Είναι μια κρίση, όπου κανείς δεν έχει – ή δεν χρησιμοποιεί – μετρητά για να αγοράσει όλα αυτά τα πράγματα που πουλάει ο ένας στον άλλο, σε όλο τον κόσμο.
Το θέμα είναι, ότι υπάρχει μια σαφής λύση σε αυτό το πρόβλημα!
Οι Αμερικανικές εταιρείες, οι οποίες κάθονται σε μία στοίβα μετρητών του $ 1.8 τρισεκατομμυρίου και δεν ξέρουν τι να κάνουν με αυτά, πρέπει να αυξήσουν τους μισθούς, και οι Αμερικανοί καταναλωτές πρέπει να αρχίσουν να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα.
Βλέπετε, αυτό που λείπει από τον κόσμο είναι η ζήτηση. Όσο υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι με αγοραστική δύναμη, τόσο έχουμε μεγαλύτερη ζήτηση.
Δεν λέω ότι οι εταιρείες θα πρέπει να αυξήσουν τους μισθούς, επειδή είναι “δίκαιο“. Οι επιχειρηματίες μισούν αυτή τη λέξη.
Λέω ότι οι εταιρείες θα πρέπει να το κάνουν, γιατί αυτό που κάνουν με τα μετρητά τους – επαναγορές μετοχών σε ποσοστό ρεκόρ – προφανώς δεν έχει κάνει τίποτα για να φτάσει την οικονομία στην ταχύτητα που πρέπει να είναι.
Λέω ότι οι εταιρείες θα πρέπει να αυξήσουν τους μισθούς, διότι η παγκόσμια οικονομία – η ίδια η αγορά – το επιβάλλει.
Πώς το ξέρω; Θα σας εξηγήσω.
Γιατί το χρειαζόμαστε
Η Christine Lagarde, επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δήλωσε ότι η παγκόσμια ανάπτυξη θα είναι «απογοητευτική» αυτή τη χρονιά. Οι χώρες όπως η Βραζιλία, η Νιγηρία και η Νότια Αφρική, οι οποίες χρησιμοποιούσαν την έκρηξη αύξησης της τελευταίας δεκαετίας σε προϊόντα, για να μετατρέψουν τους φτωχούς πολίτες σε καταναλωτές, εισέρχονται σε βαθιά ύφεση.
Στις ΗΠΑ, η Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Janet Yellen είπε ότι παρακολουθεί την παγκόσμια ζήτηση και τις διεθνείς αγορές για να καταλάβει αν πρέπει να αυξήσει τα επιτόκια ή όχι.
Η μεγάλη αποκάλυψη όμως, είναι η επιβράδυνση της Κίνας και η αστάθεια που βγαίνει από αυτό.
Οι αγορές έχουν κλονιστεί εντελώς από την υποτίμηση του κινεζικού Yuan. Κανείς δεν εξηγεί καλύτερα από τον οικονομολόγο Michael Pettis. Σε ένα πρόσφατο post στο site του, εξέτασε όλα αυτά που δοκιμάζουν την κινεζική οικονομία. Το σημαντικότερο από αυτά τα θέματα είναι το χρέος και η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα.
Εν ολίγοις, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, έχει ένα σωρό πράγματα που κανείς δεν θέλει να αγοράσει. Εν τω μεταξύ, οι εισπράκτορες του χρέους καλούν.
Ο Pettis υποστηρίζει, πως αυτό που χρειάζεται η Κίνα, είναι η ζήτηση χωρίς χρέος. Αλλά «σε έναν κόσμο στον οποίο η ζήτηση είναι πιθανό να παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα για πολλά χρόνια, ο εξωτερικός τομέας είναι απίθανο να προσφέρει επαρκή επιπρόσθετη ζήτηση», έγραψε.
Σε απλά Ελληνικά: Η Κίνα χρειάζεται κάποιον να αγοράσει το σύνολο των προϊόντων της.
Με υψηλότερους μισθούς, ο καταναλωτής έχει περισσότερα χρήματα να δαπανήσει. Γίνεται ένα μεγαλύτερο σφουγγάρι για όλη αυτή την παραγωγή.
Γιατί δεν θα το κάνει ούτως ή άλλως
Δεν είναι δύσκολο να υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση δεν θα θεσπίσει νομοθεσία για να δελεάσει τις εταιρείες της Αμερικής για να αυξήσουν τους μισθούς σύντομα. Εκτός από το γεγονός ότι είναι δύσκολο να γίνει, το 2016 είναι επίσης ένα έτος εκλογών, και οι μισθοί έχουν γίνει ένα πολιτικό ζήτημα.
Οι άνθρωποι δεν είναι είμαστε θύματα της αγοράς – είμαστε κομπάρσοι της. Όταν τη βλέπουμε να κινείται προς μία άσχημη κατεύθυνση, θα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το απομακρύνουμε. Ως χώρα, οι Αμερικανοί αποδέχονται ότι η κυβέρνηση έχει την ευθύνη να το κάνει αυτό – να θεσπίσει πολιτικές που εξασφαλίζουν την ανάπτυξη. Όμως και ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό, και όχι απλώς να περιμένει μια αγορά που κατευθύνεται προς την κόλαση.