Τον καλύτερο σύμμαχο βρήκε η Δημοκρατία και ο Άρειος Πάγος στα πρόσωπα των κκ. Δημητρίου Κανελλόπουλου, επιτίμου Αντιπροέδρου Αρείου Πάγου, Θεοδώρου Κανελλόπουλου, εν ενεργεία Αντιπροέδρου Αρείου Πάγου και Αθανασίου Κανελλόπουλου, γνωστού δικηγόρου, οι οποίοι, σε μια κορυφαία παρέμβαση, όχι μόνο πήραν δημοσίως θέση απέναντι στην απόφαση του αδελφού τους κ. Αναστασίου Κανελλόπουλου να λειτουργήσει ως «αντ’ αυτού»- «μπροστινός» κατ’ άλλους- του Ηλία Κασιδιάρη, αλλά, ταυτοχρόνως, αποκάλυψαν την προμελετημένη επιχείρηση, που είχε στηθεί εδώ και μήνες.

Οι τρείς άνδρες με τον τρόπο αυτό- και με το βαρύ θεσμικό αποτύπωμα που συνοδεύει την κίνησή τους- πρόσφεραν όπλα στη φαρέτρα της Δικαιοσύνης, ενόψει της κρίσιμης για το μέλλον του Κοινοβουλευτισμού απόφασης αναφορικά με το κόμμα που επιχειρεί να παρακάμψει το νόμο, ώστε να βάλει από την πίσω πόρτα στη Βουλή τον καταδικασμένο για εγκληματική οργάνωση «χρυσαυγίτη», και τους νοσταλγούς των Ναζί.

1

Οι τρεις κορυφαίοι νομικοί, στην επιστολή, που θα μείνει στις νομικές και πολιτικές προθήκες της χώρας, διαχωρίζουν πλήρως τη θέση τους από τις πρόσφατες και εν εξελίξει πολιτικές πρωτοβουλίες και επιλογές του αδελφού τους, ξεκαθαρίζοντας ότι «η αδερφική σχέση δεν επιτρέπει πολιτικές ταυτίσεις, ούτε δικαιολογεί αντίστοιχες κρίσεις και συλλογισμούς».

Όμως, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, ακριβώς διότι προέρχεται από τη γραφίδα τριών προσωπικοτήτων που έχουν χαράξει μια διαδρομή με αξιοζήλευτες περγαμηνές έως την κορυφή της δικαστικής και δικηγορικής πυραμίδας, είναι ότι οι κκ. Κανελλόπουλοι, στην εν λόγω επιστολή, αναφέρονται δύο φορές στις δημοκρατικές τους πεποιθήσεις. «Φωτογραφίζοντας» έτσι, με ευκρινέστατο τρόπο, το αντιδημοκρατικό των αποφάσεων και των μελλοντικών κινήσεων του αδελφού τους και του «πολιτικού» του συνδαιτυμόνα.

Ο πυρήνας του επιχειρήματος των αδελφών του πρώην αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, βρίσκεται σε πλήρη αντιστοίχιση με τη γνώμη που επίσης διατυπώνουν κορυφαίοι συνταγματολόγοι και νομικοί, προκειμένου να αναδείξουν το έκνομο της επιχείρησης «άλωσης» της Βουλής από έναν «αντισυστημικό» εγκληματία (με τη βούλα της Δικαιοσύνης), μέσω ενός «συστημικού» συνταξιούχου δικαστικού, που επιφυλάσσει για τον εαυτό του το ρόλο του «Μεσσία» για τη χώρα, ενδεδυμένος τη ρομφαία της «κάθαρσης», υπό το λαϊκίστικο-καφενειακού χαρακτήρα κατ’ άλλους- μότο «η Ελλάδα χρειάζεται έναν εισαγγελέα».

Το καλό για τη Δημοκρατία είναι ότι ο ίδιος ο κ. Αναστάσιος Κανελλόπουλος, τελώντας πιθανότατα υπό το καθεστώς της πολιτικής έπαρσης, που ενδέχεται να προκαλεί το αξίωμα του …προέδρου και … αρχηγού «κόμματος», αλλά και η αναπάντεχη για τον ίδιο δημοσιότητα, αποκαλύπτει την εν εξελίξει πολιτική μεθόδευση με τον Κασιδιάρη και με …τα παιδιά (όπως αποκάλεσε τους …συνεργάτες του έγκλειστου εγκληματία, με τους οποίους ήρθε σε επαφή).

Τις συζητήσεις, που, όπως ο ίδιος ομολόγησε, προηγήθηκαν. Πιστοποιώντας ότι πρόκειται περί του ίδιου μορφώματος και όχι κάτι καινούργιου ή διαφορετικού. Μια μεθόδευση και μόνο, ατόμων που «επικεντρώθηκαν στη δυνατότητα συνεννόησης των δύο κομμάτων», ενός το οποίο «ο κόσμος το γνωρίζει» και ενός άλλου το οποίο «δεν μπόρεσε να προχωρήσει, δεν το γνώριζε ο κόσμος». Και την κατάληξη αυτής της μεθόδευσης: «να κατέβουμε με την επωνυμία του κόμματος του κυρίου Κασιδιάρη».

Το καλό για τη Δημοκρατία είναι ότι ο ίδιος ο κ. Αναστάσιος Κανελλόπουλος, αφενός δημοσιοποίησε ότι ο «χρυσαυγίτης» θα είναι υποψήφιος στην Α’ Αθήνας. Αφετέρου γνωστοποίησε πως ο Αχαιός εξελέγη «παμψηφεί πρόεδρος του «κόμματος Έλληνες»-που ίδρυσε ο Κασιδιάρης- μετά από τη…μαζική συμμετοχή 72 «πολιτικών στελεχών». Με τους «συνοδοιπόρους» του έγκλειστου «χρυσαυγίτη» να εκδίδουν άφοβα και σχετική ανακοίνωση για την εκλογή του νέου …αρχηγού.

Το ερώτημα είναι πως ένας ανώτατος δικαστικός, όπως ο κ. Αναστάσιος Κανελλόπουλος, μοιάζει να αγνοεί ότι το Σύνταγμα της χώρας, αν και, δυστυχώς, δεν απαγορεύει στους φασίστες να πολιτεύονται, επ’ ουδενί δίνει το δικαίωμα να πολιτευθούν ελεύθερα κόμματα με υποψηφίους που έχουν εγκληματήσει, και μάλιστα σε τέτοια βαθμό.

Πώς, με άλλα λόγια, ένας ανώτατος δικαστικός μοιάζει να αγνοεί ότι στη Βουλή δεν μπορούν να (ξανά) μπουν μαχαιροβγάλτες, φονιάδες και οι εντολοδόχοι τους, όπως έγραψε ο κορυφαίος συνταγματολόγος κ. Αλιβιζάτος.

Πώς ένας ανώτατος δικαστικός μοιάζει να προσποιείται ότι δεν βλέπει την ιστορική πρόταση του κ. Ισίδωρου Ντογιάκου και την μνημειώδη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, που οδήγησαν τη «Χρυσή Αυγή» στη φυλακή.

Πώς ένας πρώην αντιεισαγγελέας, μοιάζει να παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως στην συγκεκριμένη περίπτωση και με βάση τα πραγματικά γεγονότα, μια τυπική διαδικασία-ηγεσία προσπαθεί να «κουκουλώσει» την πραγματική.

Πώς ένας πρώην αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου καταδέχεται να προσφύγει στην συνεργασία με καταδικασθέντα για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, και συνάμα, πιστεύει ότι είναι δυνατόν να επηρεαστεί η Δικαιοσύνη, επειδή κάποιος από τους κόλπους της, επιχειρεί να συνεργαστεί μαζί του.

Η απάντηση δεν βρίσκεται μόνο στη ρήση του Βολταίρου «αυτός που συγχωρεί το έγκλημα γίνεται συνένοχος».

Βρίσκεται, ευτυχώς, και μέσα στην επιστολή των αδελφών του. Των κκ  Δημητρίου Κανελλόπουλου, Θεόδωρου Κανελλόπουλου και Αθανασίου Κανελλόπουλου.

Απομένει να εκφραστεί και από την απόφαση του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου.

Διαβάστε επίσης

Μητσοτάκης: Επίσκεψη σε σχολείο στους Αγίους Αναργύρους (φωτο)

Αναστάσιος Κανελλόπουλος: «Άδειασμα» από τα αδέλφια του για την απόφαση να συνεργαστεί με τον Κασιδιάρη