Έντονες αντιδράσεις και σοβαρά ερωτήματα τόσο σε επίπεδο Κοινοβουλίου όσο και στην κοινωνία, προκαλεί η στρατηγική επιλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα να αναπτύξει, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Ολομέλεια της Βουλής, επιχειρήματα τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει, σε δεύτερο χρόνο και ενώπιον δικαστηρίων εντός και εκτός Ελλάδος, ο καταδικασθείς για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, που επιχειρεί εκ νέου να εισβάλει στο Κοινοβούλιο με τη «θεσμική ασπίδα» πρώην αντιεισαγγελέα σε ρόλο «μαμής» στον δεύτερο «τοκετό» του «αυγού του φιδιού».

Το βασικό πρόβλημα που δημιουργείται μετά την δημόσια τοποθέτηση του κ. Τσίπρα, αφορά τη θέση περί παραβίασης του Συντάγματος, εξαιτίας της τροπολογίας που προώθησε η κυβέρνηση, με στόχο την περαιτέρω θωράκιση της επικείμενης απόφασης του Αρείου Πάγου και την οριστική απαγόρευση καθόδου στις προσεχείς εκλογές του κόμματος «Έλληνες» ή άλλου μορφώματος-οχήματος που θα χρησιμοποιηθεί, προκειμένου να πετύχει τους στόχους του ο έγκλειστος «χρυσαυγίτης» και οι συν αυτώ.

Είναι η πρώτη φορά που ακούστηκε ανάλογος υπαινιγμός, ακόμα και από τα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ούτε στις συνεδριάσεις της αρμόδιας Επιτροπής ούτε προηγουμένως στην Ολομέλεια βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή άλλου κόμματος, είχαν εκστομίσει παρόμοιο επιχείρημα.

Μάλιστα, ο κ. Τσίπρας το πήγε παραπέρα, εκτιμώντας, δημοσίως, ότι ενδέχεται να υπάρχει και παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να εκτεθεί η χώρα διεθνώς, μετά από «προσφυγή για ακύρωση των εκλογών στο Ανώτατο Δικαστήριο, στο Εκλογοδικείο, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

«Να σοβαρευτείτε και να προχωρήσετε σε μια ορθή λογική και σε μια στάση νομοθέτησης που δεν θα παραβιάζει το Σύνταγμα και δεν θα δημιουργεί εικόνες χειραγώγησης της δικαιοσύνης», υποστήριξε σε άλλη αποστροφή του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Με αυτό τον τρόπο, και παρά την επίφαση της επίκλησης ότι «αυτά που λέω, τα λένε (κι) άλλοι», ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι ακροβατεί στις παρυφές της υπεράσπισης όλων όσοι θα επιχειρήσουν να καταρρίψουν στο άμεσο μέλλον, μια απόφαση του Αρείου Πάγου, που θα ορθώσει ανάχωμα Δημοκρατίας απέναντι στη συμμετοχή στο Κοινοβούλιο καταδικασμένων για εγκληματική οργάνωση.

Τα ερωτήματα εντείνονται καθώς, σύμφωνα με έμπειρους κοινοβουλευτικούς αλλά και νομικούς παράγοντες, δεν υπήρχε κανένας ουσιαστικός λόγος ο κ. Τσίπρας να καταφύγει στα συγκεκριμένα «επιχειρήματα» στην προσπάθειά του να αποδομήσει την κυβερνητική πρωτοβουλία. Καθώς, λένε, θα μπορούσε να αντικρούσει την πλειοψηφία σε «χαμηλότερο» επίπεδο, όπως έπραξαν τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Στην κατεύθυνση αυτή, ενισχύεται η άποψη ότι «ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, για ακόμα μια φορά, επιχειρούν να ψαρέψουν στα θολά νερά των αγανακτισμένων και της αντισυστημικής ψήφου».

Εντύπωση προκαλεί επίσης, η αιτίαση Τσίπρα περί «παρέμβασης και χειραγώγησης της Δικαιοσύνης», μόνο και μόνο επειδή φέρεται να έγινε συνάντηση του υπουργού Επικρατείας με ανώτατο δικαστικό, την οποία η κυβέρνηση, χωρίς να αναφέρεται στο όνομα του κ. Γ. Γεραπετρίτη, αποδίδει στην ανάγκη της διαβούλευσης που απαιτείτο ενόψει της κατάθεσης της νομοθετικής πρωτοβουλίας και της επίλυσης δικονομικών ζητημάτων λειτουργίας του δικαστηρίου.

Το εντυπωσιακότερο είναι ο κ. Τσίπρας, και σε αυτό το επίπεδο, κατ’ ουσίαν, «έριξε άδεια για να πιάσει γεμάτα». Διότι και τη «συνάντηση» επικαλέστηκε και τον υπουργό Εσωτερικών κάλεσε να πει «αν είναι έτσι».

«Αν δεν ισχύουν αυτά, κύριε Βορίδη, δώστε μια εξήγηση για όσα συμβαίνουν», είπε ο κ. Τσίπρας σε μια «λογική» «αυτό που λέω, ισχύει αλλά .. μπορεί και να μην ισχύει» «Και το υιοθετώ και το απορρίπτω». «Και ξέρω και δεν ξέρω». «Και αν ξέρω, δεν σας λέω από που το ξέρω».

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Τσίπρας ουδέποτε επικαλέστηκε ότι η συγκεκριμένη συνάντηση δεν προβλέπεται, ότι είναι «μη επιτρεπτή» νομικά, ηθικά ή σε οποιοδήποτε άλλο επίπεδο. Διότι, προφανώς, γνωρίζει ότι το να συναντά ένας κορυφαίος υπουργός –και νομικός- έναν ή περισσότερους δικαστικούς παράγοντες, ενόψει μιας κρίσιμης συζήτησης στη Βουλή, για ένα τόσο κρίσιμο θέμα για τη Δημοκρατία, δεν είναι μόνο απολύτως θεμιτό, είναι και επιβαλλόμενο.

Αλλά, ακόμα και αν υποθέσει κανείς ότι στην κυβερνητική διαχείριση, ανέχονται στοιχεία τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσουν οι «κασιδιάρηδες», γιατί ο πρόεδρος του δεύτερου κοινοβουλευτικού κόμματος και πρώην πρωθυπουργός, να λειτουργεί ως επισπεύδων;

Το κακό για τον κ. Τσίπρα και για τη Δημοκρατία, είναι ότι δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να αποδώσει τη στάση που τήρησε σε …κοινοβουλευτικό ερασιτεχνισμό.

Κι αυτό διότι οι περισσότεροι στο περιστύλιο της Βουλής ανέσυραν στην πολιτική επιφάνεια γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας, τα οποία ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει.

Όπως, η συνύπαρξη της «πρώτης φοράς Αριστερά» με την αντισυστημική ακροδεξιά στις πλατείες της οργής των πρώτων μνημονίων.

Όπως το κοινοβουλευτικό «μπλόκο» ΣΥΡΙΖΑ-Χρυσής Αυγής στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2014, με στόχο η κυβέρνηση Σαμαρά να μην ολοκληρώσει την τετραετία, αλλά η χώρα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές.

Όπως, η ψηφοφορία το καλοκαίρι του 2015 για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, με τους γνωστούς κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, που οδήγησε τη χώρα στα capital controls και σε ένα νέο μνημόνιο.

Όπως, η διαχείριση του ΣΥΡΙΖΑ και του τότε προέδρου της Βουλής κ. Βούτση, που αδυνατούσαν, δήθεν, να οσφριστούν την αποφορά της Χρυσής Αυγής όταν ήταν να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο.

Όπως, οι «δηλητηριώδεις» αιχμές του Σταύρου Κοντονή με τις οποίες άφηνε να εννοηθεί ότι οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν, παρά τις επισημάνσεις του ότι ευνοείται με αυτές η υπόδικη ηγεσία της Χρυσής Αυγής.

Όπως, οι σχετικές καταγγελίες του Παναγιώτη Λαφαζάνη για «σκοτεινά παιχνίδια Τσίπρα και μεθοδεύσεις πολιτικών και εκλογικών σκοπιμοτήτων από μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως των ωφελειών που μπορεί να προκύψουν για το ναζιστικό μόρφωμα».

Όπως, η επίσκεψη του κυβερνητικού εταίρου του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτών του κ. Τσίπρα στο Καστελόριζο, μαζί με τον καταδικασμένο σήμερα «χρυσαυγίτη».

Όπως, το πρωτοσέλιδο της κομματικής εφημερίδας με τη φωτογραφία Μητσοτάκη- Σαμαρά με στάμπα τον αγκυλωτό σταυρό και το σύνθημα που χρησιμοποιήθηκε για τη Χρυσή Αυγή: «Δεν είναι αθώοι».

Όπως, η αδυναμία της τότε κυβέρνησης να εξευρεθεί, επί μήνες, μια κάποια αίθουσα για την σημαντικότερη ίσως, δίκη της μεταπολίτευσης.

Ο κ. Τσίπρας, με τη στάση του χθες στο Κοινοβούλιο μένει βαριά εκτεθειμένος. Το βεβαρυμμένο πολιτικό του παρελθόν συνεχίζει να τον κατατρέχει. Κι ένα επιπλέον θεσμικό ατόπημα προστίθεται στο «αντισυστημικό» του πολιτικό βιογραφικό.

Διαβάστε επίσης

Τσίπρας: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφεύγει το ντιμπέιτ για να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα

Τσίπρας: Δεν υπάρχει περίπτωση «κυβέρνησης ηττημένων» – «Σούπα» ένα ντιμπέιτ με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς