Την ανεξαρτητοποίηση του από την παράταξη του Γιώργου Ορφανού «Η Θεσσαλονίκη είναι το Μέλλον» ανακοίνωσε ο δημοτικός σύμβουλος, Κώστας Ιακώβου, δηλώνοντας πως θα συνεργαστεί με το νέο δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Ζέρβα, καθώς «η ανάγκη σχηματισμού ενιαίας λειτουργικής και αποτελεσματικής διοίκησης είναι ζήτημα μείζονος σημασίας».

«Η πολυδιάσπαση δυνάμεων, όπως αυτή αποτυπώθηκε στο νέο δημοτικό συμβούλιο, είναι αποτέλεσμα της απλής αναλογικής και οδηγεί τους ΟΤΑ σε αδιέξοδο. Η προσπάθεια υπέρβασης αυτού του αδιεξόδου είναι υποχρέωση όλων όσοι αντιλαμβανόμαστε τη σημασία μιας λειτουργικής διοίκησης, όλων όσοι μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες και ασπαζόμαστε τις ίδιες ιδέες» αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση του ο κ. Ιακώβου.

«Μια τέτοια προσπάθεια βρίσκεται στα σκαριά από τον νέο δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Ζέρβα, με τον οποίο άλλωστε μοιραζόμαστε πολλά κοινά στοιχεία» συμπληρώνει.

Χθες, μία ημέρα μετά την ορκωμοσία του νέου δημοτικού συμβουλίου, ανεξαρτητοποιήθηκαν από την παράταξη του Νίκου Ταχιάου «Θεσσαλονίκη Υπεύθυνα» πέντε δημοτικοί σύμβουλοι, οι Σωκράτης Δημητριάδης, Νίκος Ζεϊμπέκης, Μιχάλης Κούπκας, Ιωάννα Κοσμοπούλου και Δήμητρα Ακριτίδου.

Σε ανάρτησή του στο Facebook ο κ. Ταχιάος εξέφρασε την ενόχλησή του σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Δεν αιφνιδιάστηκα όμως, όχι μόνο επειδή από την ώρα που ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Θεσσαλονίκης επέστρεψε από τις διακοπές του τα ρεπορτάζ προεξοφλούσαν την εξέλιξη αυτή, αλλά και επειδή ο ίδιος μου έκανε την αναπάντεχη τιμή να μου την γνωστοποιήσει, προχθές το απόγευμα. Σήμερα, η επιλογή του να υποδείξει αυτήν την οδό υποταγής ως την μοναδική διέξοδο στους ανθρώπους που αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ως συνεργάτες του, δεν μου μοιάζει λιγότερο αήθης – δεν ήταν αυτή λέξη που χρησιμοποίησα – απ’ όσο την χαρακτήρισα στη σύντομη συνομιλία μας.

» Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στον στίβο των δημοτικών εκλογών, είχα τονίσει ότι τα διλήμματα της απλής αναλογικής θα είναι πρωτίστως ηθικά. Επιβεβαιώνομαι. Ευθύνη του δημάρχου που έχει το μαχαίρι και το πεπόνι, είναι να προκρίνει την πολιτική ατζέντα. Ο κύριος Ζέρβας δεν φάνηκε να νοιώθει οικεία σε αυτόν τον δρόμο. Προτίμησε την απεχθή για μένα τακτική του να ταπεινώσει τους νέους συνεργάτες του, ζητώντας τους να εκτεθούν δημόσια για την τιμή της τιμής τους. Αποδεικνύεται ότι αυτό που αποκλείει κάθε προσέγγιση ανάμεσα σε μένα και τον κύριο Ζέρβα εκτός από το καιροσκοπικό πολιτικό στίγμα του, είναι και το χάσμα που χωρίζει το αξιακό σύστημα καθενός μας».