Ανάλυση: Τα ηχηρά μηνύματα από τις κάλπες του ΠΑΣΟΚ, ποιος θα νικήσει την Κυριακή – Υπέρ και κατά Ανδρουλάκη και Δούκα

Σαφή, πολλαπλά και ηχηρά πολιτικά μηνύματα έστειλαν περισσότεροι από 300 χιλιάδες πολίτες που έσπευσαν να ψηφίσουν στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ.

Μηνύματα που έχουν να κάνουν τόσο με τις επιθυμίες της κοινωνίας για τα κόμματα που πιστεύει ότι μπορούν να κυβερνήσουν τη χώρα.

Μηνύματα προς την ίδια την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ότι δεν είναι μόνη κι ότι μπορεί να υπάρξει μια ισχυρή αντιπολίτευση που για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 12 χρόνια δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μηνύματα βεβαίως και μέσα στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ και στους υποψήφιους προέδρους.

Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει ως κόμμα εξουσίας, όμως, αυτό δεν σημαίνει τίποτε αν το κόμμα συνεχίσει να κινείται με αργούς ρυθμούς και να επιλέγει την τακτική του «ώριμου φρούτου», πότε δηλαδή θα φθαρεί η Νέα Δημοκρατία ή πότε θα διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να αυξήσει τα ποσοστά του.

Ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όποιος κι αν είναι αυτός, καλείται να διαχειριστεί ορισμένα πολύ κρίσιμα και «καυτά» ζητήματα.

Όπως για παράδειγμα, αν επανεκλεγεί ο Νίκος Ανδρουλάκης, κατά πόσο είναι ο ίδιος ικανός να αλλάξει για να μη βουλιάξει, μαζί με τις ελπίδες για την ανάσταση του ΠΑΣΟΚ.

Αλλά κι αν εκλεγεί ο Χάρης Δούκας θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να φέρει τον άνεμο της αλλαγής στην Κεντροαριστεράς, να φέρει νέους ψηφοφόρους στο ΠΑΣΟΚ, να αναδείξει μια νέα προοπτική εξουσίας και τελικά να είναι αυτός που θα νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να εγκαταλείψει το παρελθόν του, να πάψει να μιλά με όρους προηγούμενων δεκαετιών και να βάλει στο τραπέζι κρίσιμα ζητήματα όπως:

Πώς και με ποιους μπορεί να υπάρξουν συνεργασίες.

Προς ποια κατεύθυνση μπορεί να υπάρξει διεύρυνση και αύξηση των ψηφοφόρων.

Και κυρίως, μια ξεκάθαρη πρόταση διακυβέρνησης, διαφορετική από τη ΝΔ, που να βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα, σε ρεαλιστικές βάσεις και με οραματικό χαρακτήρα.

Ας πάρουμε από την αρχή τα μηνύματα της «πράσινης» κάλπης και ας αναδείξουμε τα στοιχεία εκείνα που θα αποτελέσουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα για τους δύο μονομάχους της επόμενης Κυριακής.

Μήνυμα πρώτο: Η επιστροφή του ΠΑΣΟΚ

Η αθρόα προσέλευση ψηφοφόρων, οι οποίοι πήγαν να ψηφίσουν για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ανεξαρτήτως αν ανήκουν ψυχή τε και σώματι σε αυτό, δείχνει ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τον πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς. Και κυρίως για το ποιος θα εκπροσωπήσει έναν κόσμο που αναζητά πολιτική στέγη, στο φόντο της επερχόμενης διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ και με προοπτική να αποτελέσει το αντίπαλον δέος του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Παρά το γεγονός ότι δεν επιβεβαιώθηκε ένα εντυπωσιακό νούμερο πάνω από 350 χιλιάδες (όπως φαινόταν το πρωί της Κυριακής) οι 300 χιλιάδες είναι μεγάλο πολιτικό γεγονός. Κατ’ αρχάς είναι διπλάσιο νούμερο από εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι, ο οποίος ΣΥΡΙΖΑ αν τελικά πάει σε εκλογές εκτιμάται ότι δύσκολα μπορεί να ξεπεράσει και τις 100.000.

Είναι λοιπόν, ηχηρό μήνυμα προς όλους για το ποιο κόμμα είναι τελικά η πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση, ποιο είναι αυτό που θα αναμετριέται στο εξής με την πανίσχυρη ΝΔ, παρά τη φθορά της πενταετούς διακυβέρνησης.

Και δείχνει επίσης ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα με δομές, συγκροτημένο και συμπαγές, σε αντίθεση με το «ρευστοποιημένο» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Βεβαίως, ο αντίλογος λέει ότι πήγαν να ψηφίσουν και εκτός ΠΑΣΟΚ ψηφοφόροι που ίσως δεν ψηφίσουν και ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές. Κι αυτό μπορεί να ισχύει, ωστόσο, εκείνο που φαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι η κοινωνία αναζητά κι άλλες πολιτικές λύσεις, πέραν της ΝΔ. Αναζητά προοπτική, νέες ιδέες, οράματα διακυβέρνησης διαφορετικά.

Και το βασικότερο: Το αποτέλεσμα το διαμόρφωσαν οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ κι όχι οι νεοεισερχόμενοι από Αριστερά ή από Δεξιά.

Μήνυμα δεύτερο: Η κυριαρχία Ανδρουλάκη αλλά…

Η νίκη του νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης ελέγχει το κόμμα, και ως μηχανισμός αλλά και στους ψηφοφόρους. Δείχνει επίσης ότι τουλάχιστον προς ώρας ο κόσμος που ψήφισε έδειξε ότι αποδοκιμάζει την αμφισβήτηση του Ανδρουλάκη, μόλις 2,5 χρόνια από την πρώτη εκλογή του.

Ο νυν πρόεδρος επιβεβαίωσε όλα τα προγνωστικά και τις έρευνες ότι θα είναι πρώτος αφού έχει την συντριπτική αποδοχή του «σκληρού» πασοκικού μπλοκ. Οι λεγόμενοι και «ξενομπάτες», δηλαδή οι εκτός ΠΑΣΟΚ ψηφοφόροι ασφαλώς επέλεξαν άλλους υποψήφιους (Δούκα, Διαμαντοπούλου, Γερουλάνο).

Αν θέλετε, τη νίκη του ο Ανδρουλάκης, το μεγάλο ποσοστό που πήρε και τη σημαντική διαφορά που έχει, την οφείλει κατά πρώτον στην Κρήτη, όπου «σάρωσε», κι έδειξε ότι η αύξηση των καλπών στο νησί ήταν μια κίνηση – ματ. Αλλά και στην περιφέρεια της χώρας όπου έχει «ρεύμα», σε αντίθεση με την Αττική όπου το πρόβλημα των εθνικών εκλογών για το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζεται και για τον νυν πρόεδρο. Κι αυτό ίσως κρίνει και το αποτέλεσμα της επόμενης Κυριακής.

Δύο υποψήφιοι «αστοί», οι Γερουλάνος και Διαμαντοπούλου κέρδισαν τον Ανδρουλάκη, αλλά αυτό δεν έφτανε να ισορροπήσει τις μεγάλες διαφορές της περιφέρειας.

Αυτά είναι τα καλά νέα για τον Ανδρουλάκη, όμως, η νίκη του χθες δεν σημαίνει ότι έχει σιγουριά και για την επόμενη Κυριακή. Αυτό που φαίνεται, και το τονίζουμε ξεκάθαρα, είναι ότι τουλάχιστον ένας στους 3 ψηφοφόρους θέλουν ξανά τον κρητικό πολιτικό, αρκεί βεβαίως να κάνει τις αλλαγές που υποσχέθηκε.

Αν το «διαβάσει» κανείς διαφορετικά, ένα μεγάλο ποσοστό αποδοκίμασε την μέχρι τώρα θητεία του. Το γεγονός ότι οι τρεις επόμενοι υποψήφιοι παίρνουν σχεδόν 20% ο καθένας είναι μια αποδοκιμασία στο πρόσωπο του νέου προέδρου.

Μήνυμα τρίτο: Η ώρα του Δούκα αλλιώς… δημαρχία

Η δεύτερη θέση για τον Χάρη Δούκα, αλλά με σημαντική διαφορά από τον πρώτο, δεν πτοεί τον δήμαρχο ο οποίος θα δώσει τη μάχη προκειμένου να συσπειρώσει όσους «δεν θέλουν άλλη στασιμότητα με Νίκο Ανδρουλάκη».

Ωστόσο, ο δήμαρχος φαίνεται να πληρώνει την επιμονή του στη απόφαση να είναι και δήμαρχος και πρόεδρος. Αλλά πληρώνει ένα κακό αποτέλεσμα και στην Αθήνα που θα περίμενε κανείς να πάει καλύτερα, όμως, είναι κι αυτό ένα μήνυμα για τους 10 μήνες της θητείας του.

Βεβαίως, είναι σημαντικό για τον Χάρη Δούκα ότι πέρασε, έστω και με μια δόση θρίλερ στο δεύτερο γύρο, κάτι που δείχνει ότι έχει και εντός του ΠΑΣΟΚ ένα ρεύμα, το οποίο εκτιμά ότι μπορεί να τον οδηγήσει σε ανατροπή, όπως έκανε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Για να το πετύχει αυτό απέναντι στον Ανδρουλάκη θα πρέπει να πείσει τους ψηφοφόρους που ψήφισαν όλους πλην του νυν προέδρου, ότι αυτός μπορεί να αλλάξει το ΠΑΣΟΚ και να το βγάλει από το τέλμα, όπως λένε οι αντίπαλοι της σημερινής ηγεσίας.

Θα καταφέρει ο Δούκας να πείσει τους ψηφοφόρους του Γερουλάνου και της Διαμαντοπούλου, είναι το μεγάλο ερώτημα. Αν το καταφέρει, έχει πολλές ελπίδες να ανατρέψει τα δεδομένα.

Αν όχι, θα παραμείνει στη δημαρχία αλλά θα έχει φτιάξει και μια ισχυρή προσωπική παρακαταθήκη για το μέλλον, στο χώρο της Κεντροαριστεράς.

Μήνυμα τέταρτο: Η παρακαταθήκη Γερουλάνου και η Διαμαντοπούλου

Ο Παύλος Γερουλάνος έκανε μια αξιοπρεπέστατη προεκλογική εκστρατεία και κέρδισε τη συμπάθεια μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων. Ισως δε αν περνούσε στο δεύτερο γύρο να κέρδιζε τον Ανδρουλάκη, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Ο Γερουλάνος έκανε επιθετική καμπάνια κι έδειξε ότι μπορεί να είναι αυτός που θα μπορούσε να είναι εν δυνάμει αντίπαλος ενός «αστού» πολιτικού αντιπάλου, όπως είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Δεν τα κατάφερε στο νήμα αλλά έβαλε ισχυρή παρακαταθήκη για το μέλλον του στο ΠΑΣΟΚ. Ισως δε να παίξει μεγάλο ρόλο με τη στάση του στο εκλογικό αποτέλεσμα της επόμενης Κυριακής.

Εξαιρετική και η παρουσία της Άννας Διαμαντοπούλου, όμως, δεν τα κατάφερε για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος; Η απουσία της από το ΠΑΣΟΚ για μια δεκαετία και πλέον, κάτι που δεν «συγχώρησαν» οι σκληροπυρηνικοί Πασόκοι.

Οσοι εκτός ΠΑΣΟΚ την ψήφισαν, πιθανότατα Νεοδημοκράτες, δεν κατάφεραν να υπερκεράσουν τους ψηφοφόρους που θέλουν πολιτική αυτονομία, καθαρό κόμμα κι όχι σενάρια για «υπόγειες» συμφωνίες και μελλοντικές διευθετήσεις.

Το ερώτημα είναι τι θα κάνει τώρα η κ. Διαμαντοπούλου. Θα παραμείνει ενεργή στο ΠΑΣΟΚ ή θα ξαναφύγει; Μάλλον αυτό θα εξαρτηθεί από την ηγεσία του κόμματος, κατά πόσο θα θελήσει να αξιοποιήσει την πείρα της, την αξιοπρέπειά της, τις πολιτικές της θέσεις.

Ποιος θα κερδίσει την άλλη Κυριακή

Βεβαίως, το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος θα κερδίσει την άλλη Κυριακή. Προφήτες δεν υπάρχουν σε μια εκλογική αναμέτρηση που μπορεί να έχει τα πάντα. Και ανατροπή αλλά και μεγάλη νίκη Ανδρουλάκη.

Σαφέστατα ο νυν πρόεδρος έχει ισχυρό προβάδισμα σχεδόν 10 μονάδων, αλλά έχει και τη λεγόμενη «παράσταση νίκης». Δηλαδή πολλοί ψηφοφόροι στο β’ γύρο ψηφίζουν τον νικητή, επομένως μπορεί το ίδιο να συμβεί και την Κυριακή.

Επίσης, ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει την ισχυρή παρουσία του στην Κρήτη ιδιαίτερα, αλλά και στην περιφέρεια της χώρας, καθώς και στη Θεσσαλονίκη όπου πήγε πολύ καλά.

Εχει όμως το μειονέκτημα της Αττικής που ακολουθεί συνολικά το κόμμα εδώ και πολλά χρόνια, κάτι που ούτε ο Ανδρουλάκης μπόρεσε να αλλάξει.

Στα πλεονεκτήματα του νυν προέδρου ότι τον ψήφισαν κατά κύριο λόγο «πατενταρισμένοι» Πασόκοι, «πράσινοι» ψηφοφόροι δηλαδή που θα ξαναπάνε να ψηφίσουν.

Ισως το ίδιο να μη γίνει για τον αντίπαλό του που είχε ψηφοφόρους και από άλλους χώρους και οι οποίοι μπορεί να απέχουν την άλλη Κυριακή.

Στα θετικά του Ανδρουλάκη ότι οι ψηφοφόροι φαίνεται να θέλουν να του δώσουν δεύτερη ευκαιρία να δημιουργήσει ρεύμα αλλαγής και ισχυροποίησης του κόμματος, τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ βολοδέρνει. Και βεβαίως, το γεγονός ότι δεν έχει αντίπαλο τον Γερουλάνο αλλά τον Δούκα, ίσως να παίζει κι αυτό το ρόλο του.

Και κάτι τελευταίο. Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι άριστος γνώστης του κομματικού παιχνιδιού και των άγραφων κανόνων ενός κόμματος όπως το ΠΑΣΟΚ. Είναι «μπαρουτοκαπνισμένος» από μεγάλες εκλογικές αναμετρήσεις όπου εξελέγη πανελλαδικά δύο φορές ευρωβουλευτής και κέρδισε άνετα το 2022 την προεδρία ενώ το 2017 είχε ηχηρή παρουσία απέναντι στην αείμνηστη Φώφη Γεννηματά.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο Νίκος Ανδρουλάκης φαίνεται να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά στην κούρσα, ίσως δε να μπορέσει να πάρει ένα μεγάλο ποσοστό αν πείσει τις επόμενες ημέρες (και μέσω του νέου debate) ότι πήρε τα μαθήματά του και θα κάνει τις σοβαρές αλλαγές που χρειάζονται στο ΠΑΣΟΚ. Και σε πρόσωπα και σε τακτικές.

Αν το καταφέρει τότε θα μπορέσει να αποκτήσει την πολυπόθητη «κυβερνησιμότητα», να είναι δηλαδή ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος του Μητσοτάκη.

Ο Χάρης Δούκας από την άλλη σκέφτεται τη νύχτα που ανέτρεψε τα πάντα και κέρδισε τον Κώστα Μπακογιάννη. «Γιατί όχι και τώρα», λέει το επιτελείο του.

Στα υπέρ του ότι οι ψηφοφόροι που στήριξαν τους υποψήφιους πλην Ανδρουλάκη, φαίνεται να θέλουν αλλαγή ηγεσίας. Και μπορεί τώρα να στραφούν σε αυτόν ζητώντας ένα νέο πρόσωπο στην ηγεσία.

Στα υπέρ του ότι είναι ένας νέος και άφθαρτος πολιτικός, φρέσκος στα πολιτικά δρώμενα σε σύγκριση με τον αντίπαλό του που είναι παιδί του κομματικού σωλήνα.

Θετικό για τον Χάρη Δούκα ότι ψηφοφόροι εκτός ΠΑΣΟΚ αν πάνε να ψηφίσουν θα τον στηρίξουν «μπλοκ», διότι είναι απέναντι στον Ανδρουλάκη.

Στα αρνητικά είναι η «κατηγορία» ότι θέλει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Όπως επίσης και ότι οι Αθηναίοι δείχνουν (με βάση και τα αποτελέσματα στην πρωτεύουσα, όπου βγήκε τέταρτος) δεν του συγχωρούν ότι ενώ είναι δήμαρχος 10 μηνών θέλει να γίνει και πρόεδρος κόμματος.

Επίσης, μέρος του ΠΑΣΟΚ ανησυχεί ότι χωρίς αρχηγό μέσα στη Βουλή μέχρι τις εκλογές, κι ενώ η ΝΔ φθείρεται ραγδαία, δεν θα μπορεί να δοθεί μια νέα πνοή στη Χαριλάου Τρικούπη.

Υπό αυτά τα δεδομένα, το φαβορί είναι ο Ανδρουλάκης, το αουτσάιντερ ο Δούκας, αλλά στην πολιτική τίποτε δεν είναι δεδομένο. Και η ανατροπή του σκηνικού την επόμενη Κυριακή δεν θα πρέπει να αποκλειστεί σε καμιά περίπτωση.

Διαβάστε επίσης:

Τα ρεκόρ της… Στακόρ και το disaster story της οικογένειας Κορτέση

Βουλιαγμένη: Ακίνητα 1,1 δισ. θα εκμεταλλευτεί η Εκκλησία μετά το τέλος της διαμάχης με το Δήμο 3Β

Υπογεννητικότητα: Τεράστιο το πρόβλημα στα μικρά νησιά – Έρχονται 500 δωρεάν εξετάσεις ΑΜΗ