Άκης Τσοχατζόπουλος. Η άνοδος και η πτώση

Πώς θα θυμάται η ιστορία, οι άνθρωποι, οι παλιοί σύντροφοι και συναγωνιστές τον Άκη Τσοχατζόπουλο; Ως τον δυναμικό νέο, που πάλεψε για ένα καλύτερο αύριο στον κόσμο, δουλεύοντας  γι΄αυτό το σκοπό μέσα από τις τάξεις του σοσιαλισμού;

Ως τον πρώην αγωνιστή, που θαμπωμένος από το χρήμα υπέπεσε στο βαρύ παράπτωμα της παράνομης απόκτησής του και μάλιστα εις βάρος του δημοσίου και της χώρας του; Ως έναν πολιτικό που ντρόπιασε την παράταξή του και τους ψηφοφόρους του; Ή μήπως ως ένα δραματικό πρόσωπο, που οι επιλογές και τα γεγονότα της προσωπικής του ζωής _μεταξύ αυτών και έναν γάμο _ μπορεί να τον οδήγησαν σε απαξίωση στη συνείδηση του κόσμου;

«Το λάθος, αγαπητέ μου Βρούτε, δεν είναι στα αστέρια αλλά μέσα μας», λέει ο Σαίξπηρ. Έτσι ο καθένας με τις πράξεις του αναλαμβάνει τις ευθύνες του από τη στιγμή που θα γεννηθεί απολαμβάνοντας στην ωριμότητά του αργότερα, τα οφέλη και την ανταμοιβή των κόπων του ή ευρισκόμενος ενώπιον των παρεκτροπών του… Όχι πάντα φυσικά, ο κόσμος είναι γεμάτος από «ατιμώρητους» που ζουν και βασιλεύουν, χωρίς τίποτε να μπορεί να τους αγγίξει, αλλά αυτή δεν ήταν η περίπτωση του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Αν το φυσικό τέλος του ανθρώπου ήρθε σήμερα, το πολιτικό και ηθικό είχε συντελεστεί προ πολλού, με την γενική κατακραυγή να έχει δώσει τη θέση της στον πάλαι ποτέ ισχυρό άνδρα του ΠΑΣΟΚ με την αγέρωχη παρουσία, την μεγάλη πειθώ και την τεράστια αφοσίωση στον πρόεδρο του κινήματος  Ανδρέα Παπανδρέου. Όχι όμως και στους διαδόχους του, αφού πριν λίγα χρόνια, κατηγορούμενος πλέον, υποστήριζε ότι Γιώργος Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης παρέδωσαν την χώρα στους ξένους και στους δανειστές.

Η μεγάλη απορία όμως παραμένει: Πώς αυτός ο άνθρωπος ξεκινώντας από τα επαναστατικά μετερίζια του εξωτερικού εν μέσω χούντας, όταν το 1968 γνώρισε στην Φρανκφούρτη τον Ανδρέα Παπανδρέου για να γίνει δύο χρόνια αργότερα μέλος του αντιδικτατορικού Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος (ΠΑΚ) και συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ  και στη συνέχεια εξέχων πολιτικός _φθάνοντας ως και αναπληρωτής πρωθυπουργός_,  με μεγάλες κομματικές περγαμηνές και τεράστια απήχηση στο εκλογικό σώμα βρέθηκε καταδικασμένος  και φυλακισμένος για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Η εντυπωσιακή άνοδος και η ανελέητη πτώση του κάποτε ισχυρού ανδρός κρύβουν σίγουρα πολλές άγνωστες πτυχές, που είναι αβέβαιο αν θα μαθευτούν ποτέ. Δυστυχώς όμως, όσα καλά και αν έπραξε στη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας ως γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής, υπουργός Εθνικής Άμυνας και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο κόσμος για τρία πράγματα θα τον θυμάται: Το σκάνδαλο της Siemens, το σκάνδαλο των υποβρυχίων (και οι δύο περιπτώσεις για δωροδοκία) και το σπίτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου παραλλήλως με τον προκλητικό, όπως θεωρήθηκε, γάμο του με την δεύτερη σύζυγό του Βίκυ Σταμάτη. Κοινώς, γιατί δεν αντιστάθηκε να βάλει το δάχτυλο στο μέλι.

 Έπαρση και αλαζονεία

Μεσημέρι στην Χαριλάου Τρικούπη πριν από πολλά χρόνια. Από την πόρτα της πολυκατοικίας βγαίνει ένας ωραίος άντρας, ψηλός, ευθυτενής _ είναι γνωστό ότι στα νιάτα του στη Θεσσαλονίκη ο Τσοχατζόπουλος έπαιζε μπάσκετ_  που καθώς κοιτάζει αυτάρεσκα γύρω του «συλλαμβάνει» μια νεαρή κοπέλα που ανεβαίνει το δρόμο. Κοντοστέκεται, την παρατηρεί και της χαμογελάει σαν να είναι γνωστή του. Γιατί εκείνον όφειλε να τον γνωρίζει το πανελλήνιο. Στις εποχές της δόξας του άλλωστε, πίστευε ότι τίποτε δεν μπορεί να τον αγγίξει. Η έπαρση του μεγαλείου, η αίσθηση του άτρωτου που προφανώς είχε, γιατί πώς αλλιώς  θα διανοούνταν κάποιος να πράξει όλα αυτά για τα οποία καταδικάστηκε χωρίς να φαντάζεται ότι μπορεί να αποκαλυφθεί,  υπήρξαν σίγουρα από τα χαρακτηριστικά του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Κι αν κάποιοι πιστεύουν, ότι για τις «παρεκτροπές» του _επιεικώς_ ευθύνεται ο γάμος του, όπως και η διάθεσή του να προσφέρει στην νεαρότερη σύζυγό του μια χρυσή ζωή, κάνοντας τέτοιου μεγέθους παρανομίες, μάλλον μένουν στην επιφάνεια και στα μυθιστορήματα. Η περίφημη φράση του Δουμά «Αναζητήσατε τη γυναίκα» είναι αλήθεια, ότι έχει πολλές εφαρμογές στο διηνεκές, στην περίπτωση όμως του Άκη Τσοχατζόπουλου αυτό δεν φαίνεται να ισχύει. Μπορεί ο γάμος στο Παρίσι και η δεξίωση στο πολυτελές «Four Seasons» μέσα σε μια χλιδή που άφησε άφωνο το πανελλήνιο, το αυτό και η τρυφηλή ζωή  του ζευγαριού πριν και μετά το μυστήριο, εντός και εκτός Ελλάδος να έγιναν γνωστά μόλις το 2004, όμως για τους γνωρίζοντες τα πράγματα η οικονομική άνεση του Άκη ήταν παλαιότερη.

Οι σύντροφοί του στο κόμμα δεν δίσταζαν να μιλούν, κυρίως για τα ακίνητα που είχε στη διάθεσή του, χωρίς ωστόσο να έχουν προχωρήσει σε κάποια κατηγορία. Φήμες, που άρχισαν να φουντώνουν όμως πολύ περισσότερο, μετά το 1996 όταν ανέλαβε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Συνολικά εξάλλου ο Άκης Τσοχατζόπουλος υπηρέτησε επί μία εικοσαετία ως υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και από διάφορα πόστα αλλά και στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα (Δημοσίων Έργων, Εργασίας, Προεδρίας Κυβερνήσεως, Εσωτερικών, Εθνικής Άμυνας, Ανάπτυξης) ενώ έχασε δύο φορές την ευκαιρία να γίνει πρωθυπουργός, μετά τον θάνατο του Ανδρέα, και τις δύο από τον Κώστα Σημίτη με τον οποίο δεν είχε και τις καλύτερες σχέσεις. Το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε για τη σχέση εμπιστοσύνης που τον συνέδεε με τον Ανδρέα «Τι ώρα είναι ΄Ακη; ΄Ο,τι ώρα πεις πρόεδρε», δεν ίσχυε πλέον.

Η αποκαθήλωση

Γιος οδηγού λεωφορείου στα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης, με καταγωγή του πατέρα του από την Κωνσταντινούπολη και της μητέρας του από τα Γιάννινα, καλός μαθητής στο σχολείο, είχε κατορθώσει να βρεθεί στο Πολυτεχνείο του Μονάχου από όπου αποφοίτησε ως Πολιτικός μηχανικός και μηχανικός Οικονομίας και Διοίκησης. Με βάση τη Γερμανία, δούλεψε επίσης στην Αυστρία, την Ελβετία και την Ιταλία, παντρεύτηκε Γερμανίδα την Γκούντρουν Μολντενχάουερ, απέκτησε δύο παιδιά, μία κόρη κι έναν γιο και παρά το ενδιαφέρον του για την πολιτική _αρχικά πάντως υποστήριζε την ΕΔΑ_, η μόνιμη επιστροφή του στην Ελλάδα οφειλόταν στην γνωριμία του με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η όλη πορεία του στη συνέχεια ήταν μια κούρσα ανόδου. Ο φιλόδοξος, δραστήριος και δυναμικός πολιτικός, αφοσιωμένος στο κόμμα, πλην όμως και απ΄ό,τι φάνηκε, με την δική του, κρυφή ατζέντα. Από το ζενίθ στο ναδίρ. Αποτέλεσμα ήταν, στις 11 Απριλίου του 2011 το ΠΑΣΟΚ να τον διαγράψει οριστικά από μέλος του φέρνοντάς τον σε σύγκρουση με τους βουλευτές του κόμματός του καθώς είχαν ψηφίσει στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής από την Βουλή των Ελλήνων.

Η ιστορία είχε αρχίσει από τον Μάιο του 2010, από δημοσιεύματα (Καθημερινή και Πρώτο Θέμα) που ανέφεραν ότι η Βίκυ Σταμάτη είχε αγοράσει σπίτι στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου έναντι ενός εκατομμυρίου ευρώ περίπου, από την offshore εταιρεία Torcaso, και μάλιστα, τρεις μόνον μέρες πριν να ψηφιστεί ο νόμος, που πενταπλασίαζε την φορολογία ακινήτων που είναι ιδιοκτησία υπεράκτιων εταιρειών. Ο Τσοχατζόπουλος διαμαρτυρήθηκε ισχυριζόμενος ότι είναι αθώος αλλά η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει.

Να σημειωθεί ότι και μερικά χρόνια πριν, το 2004 είχε κατηγορηθεί από την ΝΔ για τα εξοπλιστικά συστήματα που είχε αγοραστεί από την Ρωσία με το επιχείρημα ότι ήταν προβληματικά αλλά η υπόθεση είχε τεθεί στο αρχείο. Τώρα όμως τα πράγματα ήταν αλλιώς.

Μετά και το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel ότι συνδεόταν με την υπόθεση δωροδοκιών της εταιρείας υποβρυχίων Ferrostaal, τα οποία είχε αγοράσει η Ελλάδα και μετά το έλεγχο του πόθεν έσχες στο οποίο εμφανίζονταν καταθέσεις ύψους 178 εκατομμυρίων ευρώ, η Βουλή των Ελλήνων θα ασκούσε ποινική δίωξη στον πρώην υπουργό για παθητική δωροδοκία σε βάρος του δημοσίου και τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Με τον ίδιο ωστόσο να δηλώνει σταθερά και ως το τέλος της ζωής του, ότι δεν είχε καμία σχέση με όσα του καταλογίζονται. Η συνέχεια είναι γνωστή εξάλλου, με τον Άκη Τσοχατζόπουλο να οδηγείται στη φυλακή από όπου αποφυλακίσθηκε το 2018 επικαλούμενος προβλήματα υγείας, τα οποία όντως είχαν εμφανιστεί.

Το προφίλ μιας νεόπλουτης

Στο μεταξύ το δικό της μερίδιο, όπως και αν το φανταζόταν η ίδια, στη δημοσιότητα, είχε κερδίσει τα τελευταία χρόνια η Βίκυ Σταμάτη: Ως κρατούμενη  στις φυλακές Κορυδαλλού, δεδομένου ότι αντιμετώπιζε την ίδια κατηγορία με τον Τσοχατζόπουλο, επικαλούμενη την άρρωστη μητέρα της και το ανήλικο παιδί της, όπως και ψυχολογικούς λόγους _ακόμη και από το Δρομοκαΐτειο όπου νοσηλευόταν, είχε αποδράσει, για παραδοθεί όμως σχεδόν αμέσως _  από τις δηλώσεις της και τα σόου που στήνονταν κάθε  φορά μέσω αυτών, τις εκδηλώσεις λατρείας στον σύντροφό της _ αν και κάποιες από αυτές χαρακτηρίζονταν αλλοπρόσαλλες_ και  γενικά από τη συμπεριφορά της, που σε τίποτε δεν θύμιζε την μεγάλη κυρία, που νόμιζε ότι είναι, στις εποχές της δύναμης και της χλιδής.

Το προφίλ της Βίκυς Σταμάτη έχει άλλωστε απ΄όλα. Κατ΄ αρχάς την επαρχιακή καταγωγή από το Ζέλι της Φθιώτιδας _ αφορμή για να την «στολίσει» δημοσίως μια άγνωστη με το χαρακτηρισμό «βλαχάρα», ποιαν αυτήν, που ήταν ντυμένη σινιέ από κεφαλής μέχρις ονύχων, αφήνοντας άφωνους τους υπαλλήλους των καταστημάτων του Κολωνακίου για το τζίρο που έκανε κάθε φορά, που στο σπίτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και παλαιότερα του Ψυχικού η πολυτέλεια συναγωνιζόταν επαύλεις εκατομμυριούχων, που έκανε τις διακοπές της στα πλουσιότερα θέρετρα, που το μονόπετρο του γάμου της κόστιζε κοντά στο εκατομμύριο. Αγαπημένος της κυρίως ο οίκος Chanel, χωρίς να αφήνει παραπονεμένους τον Luis Vuitton, τον Hermes και τον Dior, και για το σπίτι της φυσικά, Christofle.

Και κατά δεύτερον την αλαζονεία για τη θέση, που πίστευε ότι είχε κατακτήσει μέσω του γάμου της με τον Τσοχατζόπουλο, ο οποίος της παρείχε τα πάντα στον υπερθετικό βαθμό. Αυτό το περίφημο σπίτι απέναντι από την Ακρόπολη στον ωραιότερο και ακριβότερο δρόμο της Αθήνας, που θα γινόταν και η αιτία για την αποκάλυψη του σκανδάλου ήταν σαν παλάτι, όπως λένε όσοι το είχαν επισκεφθεί, και στη συνέχεια φυσικά το αποσιώπησαν. Δική της επιθυμία λέγεται ότι ήταν η αγορά του και ο Τσοχατζόπουλος δεν της χαλούσε χατίρι. Γιατί άλλωστε; Τα λεφτά φαίνεται ότι έβγαιναν. Τεράστια απόσταση με όσα έλεγε η ίδια προ καιρού, ότι περνάνε δύσκολα, με δύο συντάξεις…

Οι μύθοι είναι για να καταρρίπτονται. Ο δικός της κράτησε λίγο  και καταρρίφθηκε με πάταγο αμαυρώνοντας ακόμη περισσότερο την εικόνα ενός πάλαι ποτέ ισχυρού άνδρα της χώρας. Η ιστορία είναι αμείλικτη