Δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς ότι θα ήταν ιδανικό όλα τα παιδιά να έχουν ίσες ευκαιρίες να διαπρέψουν, ανεξαρτήτως της οικονομικής κατάστασης των γονιών τους, και με βάση αποκλειστικά και μόνο τις ικανότητες και τα ταλέντα τους. Βέβαια, για να γίνει αυτό υπάρχουν δύο τρόποι: είτε να ενισχυθούν τα παιδιά των πιο αδύναμων οικογενειών, ώστε να έχουν τις ίδιες δυνατότητες με τα άλλα παιδιά, είτε να “υποβιβαστούν” τα παιδιά των πιο εύπορων οικογενειών, ώστε να πέσουν στο ίδιο επίπεδο με τα άλλα παιδιά. Δυστυχώς, το υπουργείο Παιδείας επιλέγει τον λάθος τρόπο, που θυμίζει περισσότερο Σοβιετική Ένωση παρά δυτική χώρα του 21ου αιώνα…

Η λογική του υπουργείου Παιδείας είναι πραγματικά αξιοπερίεργη, και στο αποκορύφωμά της επικίνδυνη. Και μιλάμε για αυτήν τη “λογική” που προστάζει ότι, αφού υπάρχουν μαθητές που δεν μπορούν για οικονομικούς λόγους να συμμετάσχουν σε εκδρομές στο εξωτερικό, τότε πρέπει να απαγορευθούν (πλην κάποιων εξαιρέσεων) οι σχολικές εκδρομές στο εξωτερικό!

Η σχετική εγκύκλιος που υπεγράφη τον Δεκέμβριο και από χθες κάνει το γύρο του Διαδικτύου είναι πραγματικά εξωφρενική. “Μετακινήσεις μαθητών στο εξωτερικό στο πλαίσιο εγκεκριμένων προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων πλέον δεν επιτρέπονται. Εξαίρεση αποτελούν τα προγράμματα τα οποία εποπτεύονται από την Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων”, αναφέρεται μεταξύ άλλων στην εγκύκλιο, που συνεχίζει: “Σε αρκετά από αυτά τα προγράμματα γίνεται αναφορά στην ενθάρρυνση πραγματοποίησης ανταλλαγών μεταξύ σχολικών μονάδων Α’θμιας και Β’θμιας εκπαίδευσης. Ωστόσο, η γενική αναφορά περί ενθάρρυνσης δεν αποτελεί επαρκή αιτιολογία από μόνη της για την πραγματοποίηση μίας εκπαιδευτικής μετακίνησης στο εξωτερικό. Ελάχιστη προϋπόθεση αποτελεί η περαιτέρω εξειδίκευση μέσω της υπογραφής ενός κειμένου συνεργασίας, όπως για παράδειγμα αυτό που υπέγραψε η Περιφέρεια Εκπαίδευσης Αττικής με την ομόλογη Περιφέρεια στο Παρίσι (Ακαδημία Παρισίων)”.

Ποιος μπορεί άραγε με λογικά επιχειρήματα να υπερασπιστεί μία τέτοια παράλογη απόφαση; Ποιο είναι το σκεπτικό που μπορεί να δικαιολογήσει την απαγόρευση πραγματοποίησης εκδρομών στο πλαίσιο π.χ. πολιτιστικών προγραμμάτων, την ώρα που επιτρέπονται οι εκδρομές που έχουν το “ΟΚ” της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων ή οι εκδρομές σε αδελφοποιημένα σχολεία του εξωτερικού και σχολεία της ελληνικής ομογένειας; Ποιον θα έβλαπταν αυτές οι εκδρομές που στο εξής δεν θα μπορούν να πραγματοποιούνται;

Επιπλέον, δεν μπορεί κανείς να μην στηλιτεύσει την προχειρότητα με την οποία κινήθηκε σε αυτό το θέμα το υπουργείο Παιδείας, όπως προκύπτει από τη σύγχυση που υπάρχει αυτήν τη στιγμή σε γονείς, σχολεία και ταξιδιωτικά γραφεία σχετικά με το ποιες εκδρομές μπορούν να γίνουν και ποιες όχι, ενώ ασαφές παραμένει μέχρι στιγμής το ποια ακριβώς επιμορφωτικά προγράμματα συνεργασίας μεταξύ των ελληνικών σχολείων και σχολείων του εξωτερικού θα “κοπούν” – πιθανόν ούτε και στο υπουργείο Παιδείας δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς έχουν αποφασίσει. Κι έτσι, αυτό που έχει μείνει από όλη την ιστορία είναι αυτή η αίσθηση ότι το υπουργείο Παιδείας αντλεί έμπνευση για τις αποφάσεις του από τα εκπαιδευτικά πρότυπα της Σοβιετικής Ένωσης…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Νέο μέτωπο στην αντιπαράθεση κυβέρνησης – ΕΝΑΕ για τον Σκαραμαγκά: Το Δημόσιο ζητά ακύρωση της απόφασης του Διαιτητικού Δικαστηρίου

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:Κοντονής: Οι 8 Τούρκοι μπορούν να δικαστούν στην Ελλάδα αν το ζητήσει η Τουρκία

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Έκτακτη σύσκεψη στο Μαξίμου για ΠΓΔΜ-«Ο Καμμένος δεν θα έχει τελικά αντίρρηση»