Στα γνώριμα «λημέρια» του υπουργείου Οικονομικών επιστρέφει από σήμερα ο Χρήστος Σταϊκούρας, βουλευτής Φθιώτιδας και πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών επί κυβερνήσεως Σαμαρά.

Η τοποθέτησή του στην κεφαλή του οικονομικού επιτελείου, δεν αποτέλεσε έκπληξη, καθώς ο κ. Σταϊκούρας είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το δεύτερο μνημόνιο, αφήνοντας το δικό του στίγμα στην δύσκολη εποχή των μνημονίων, ενώ ήταν τομεάρχης Οικονομικών της Ν.Δ. την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Να σημειωθεί ότι είναι ο πρώτος πολιτικός προϊστάμενος του ΓΛΚ, ο οποίος έκλεισε ετήσιο προϋπολογισμό με πρωτογενές πλεόνασμα (1,5 δις ευρώ σε όρους μνημονίου) και μοίρασε το πρώτο κοινωνικό μέρισμα (περίπου 550 εκ. ευρώ) και ένα πρώτο μέρος από τα αναδρομικά σε ειδικά μισθολόγια.

Το κοινωνικό μέρισμα, μάλιστα δόθηκε τότε υπακούοντας και στον κανόνα 30% για την μείωση του χρέους, 40% για ληξιπρόθεσμες οφειλές, και 30 % για παροχές και κοινωνική πολιτική.

Για τον νέο υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα, δεν υπάρχει περίοδος χάρητος.

Μαζί με τους υφυπουργούς τον Απ. Βεσυρόπουλο, αρµόδιο για τη φορολογική πολιτική, Θ. Σκυλακάκη αρµόδιο για τη δηµοσιονοµική πολιτική και τον Γ. Ζαββό, αρµόδιο για το χρηµατοπιστωτικό σύστηµα, βρίσκονται από σήμερα κιόλας αντιμέτωποι με μεγάλες προκλήσεις και εκκρεμότητες που έχουν μείνει πίσω.

Τα «καυτά» ζητήματα που παραλαμβάνει ο νέος τσάρος της οικονομίας είναι:

– Η αποφυγή για νέα δημοσιονομικά μέτρα την διετία 2019 – 2020 μετά την απειλή απόκλισης από το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ φέτος και τον επόμενο χρόνο.

– Να εξασφαλιστεί σε συμφωνία με τους δανειστές τον απαραίτητα δημοσιονομικό χώρο ώστε να προχωρήσουν οι φορολογικές ελαφρύνσεις στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις για τις οποίες έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση.

– Να καλλιεργήσουν το έδαφος για μείωση των στόχων κάτω του 3,5% του ΑΕΠ στα πρωτογενή πλεονάσματα κάτι για το οποίο δεν συμφωνούν θεσμοί υποστηρίζοντας ότι αυτοί αποτελούν «ακρογωνιαίο λίθο» του προγράμματος ενισχυμένης εποπτείας που εφαρμόζει η Ελλάδα.

– Να «τρέξουν» ιδιωτικοποιήσεις και µεταρρυθµίσεις ενισχύοντας τη ροή επενδύσεων στη χώρα.

– Να διαμορφώσουν τις συνθήκες εκείνες  στην οικονομία που θα επιτρέψουν την πλήρη άρση των κεφαλαιακών περιορισμών (capital controls) το συντομότερο δυνατό.

– Να διαχειριστούν το μεγάλο «αγκάθι» των κόκκινων δανείων.

– Η επίσπευση της αναβάθμισης της πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας στην κατηγορία της επενδυτικής διαβάθμισης.

– Η ταχύτερη υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θεωρούνται κομβικές για τους δανειστές, όπως είναι η επικαιροποίηση των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις εμπορικές αξίες, η μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του ελληνικού δημοσίου, οι ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.

– Να μειωθεί περαιτέρω το κόστος δανεισµού για το ελληνικό Δηµόσιο, καθώς και για τις ελληνικές επιχειρήσεις.

Πάντως οι ευρωπαϊοι εταίροι δεν έχασαν την ευκαιρία να στείλουν το μήνυμά τους στην νέα κυβέρνηση. Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup διαμήνυσαν ότι οι στόχοι στα πλεονάσματα είναι δεν «μπορούν να αλλάξουν». Μάλιστα, ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ χαρακτήρισε ακρογωνιαίο λίθο του ελληνικού προγράμματος τη δέσμευση επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022, ψαλιδίζοντας έτσι τις προσδοκίες επαναδιαπραγμάτευσης. Ωστόσο οι υπουργοί της ευρωζώνης εμφανίζονται πιο διαλλακτικοί με την διάταξη για τη μη περικοπή του αφορολόγητου ορίου που ψήφισε η Αθήνα την τελευταία ημέρα πριν κλείσει η Βουλή.

Πριν από λίγες ημέρες, πάντως τάσσονταν κατά της ακύρωσης του μέτρου λέγοντας ότι συνιστά παραβίαση της διαδικασίας απειλώντας να φέρουν το θέμα στο τραπέζι μαζί με τη φθινοπωρινή αξιολόγηση.