Με τις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν. 4646/2019 αντικαταστάθηκε η παράγραφος 4 του άρθρου 26 του Ν.4172/2013 (Κ.Φ.Ε.) σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση των επισφαλών απαιτήσεων. Με τη νέα περίπτωση β΄ ρυθμίζεται η διαγραφή απαιτήσεων μικρής αξίας.

Η Α.Α.Δ.Ε. εξέδωσε την εγκύκλιο Ε.2205/2020 με την οποία δόθηκαν οδηγίες σχετικά με την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων.

Ως προς την έναρξη ισχύος των νέων διατάξεων, σύμφωνα με την παρ. 13 του άρθρου 66 του Ν. 4646/2019, ορίζεται ότι οι διατάξεις της περίπτωσης β΄ της παρ. 4 του άρθρου 26 του Κ.Φ.Ε. ισχύουν για τα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1/1/2020 και μετά, ανεξάρτητα από τον χρόνο κατά τον οποίο δημιουργήθηκε η απαίτηση, ενώ εφαρμόζονται και στην περίπτωση που έχει ήδη σχηματισθεί πρόβλεψη μέχρι την έναρξη ισχύος της περ. β΄.

Απαιτήσεις για τις οποίες δεν έχει προηγουμένως σχηματισθεί πρόβλεψη επισφαλών απαιτήσεων

Με τη νέα περίπτωση β΄ της παρ. 4 του άρθρου 26 του Ν.4172/2013 ορίζεται ότι απαιτήσεις, το συνολικό ύψος των οποίων, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α., δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ δύνανται να διαγραφούν στο φορολογικό έτος εντός του οποίου συμπληρώνονται δώδεκα (12) μήνες από τον χρόνο κατά τον οποίο κατέστησαν ληξιπρόθεσμες.

Προϋποθέσεις για τη διαγραφή απαιτήσεων

Επισημαίνεται σε σχέση με το προϊσχύον καθεστώς διαφοροποιούνται τα εξής:

  • το ποσό των απαιτήσεω νυπολογίζεται ανά αντισυμβαλλόμενο,
  • δεν υπάρχει προϋπόθεση ανάληψης των κατάλληλων ενεργειών για τη διασφάλιση του δικαιώματος είσπραξης της εν λόγω απαίτησης.

Απαίτηση δύναται να διαγραφεί για φορολογικούς σκοπούς μόνον εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:

(i) έχει προηγουμένως εγγραφεί ποσό που αντιστοιχεί στην οφειλή ως έσοδο,

(ii) έχει προηγουμένως διαγραφεί από τα βιβλία του φορολογούμενου,

ενώ συμπληρωματικά θα πρέπει οι οφειλέτες να έχουν λάβει αποδεδειγμένα γνώση της διαγραφής της οφειλής τους, όπου αυτό είναι δυνατόν.

Το συνολικό ύψος των απαιτήσεων που διαγράφονται σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις δεν δύναται να υπερβαίνει, ανά φορολογικό έτος, ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) επί του συνόλου των απαιτήσεων στο τέλος της χρήσης.

Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται για διαγραφές που πραγματοποιούνται εντός του φορολογικού έτους 2020 και επόμενων, ανεξάρτητα από το εάν το δωδεκάμηνο διάστημα συμπληρώνεται εντός του φορολογικού έτους που πραγματοποιείται η διαγραφή ή έχει συμπληρωθεί σε προγενέστερο φορολογικό έτος.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου και αναλυτικά παραδείγματα στο e-forologia πατώντας εδώ

Δείτε περισσότερα άρθρα για την πλήρη Φορολογική, Λογιστική και Εργατική σας ενημέρωση στο e-forologia.gr