Μια επικαιροποιημένη μελέτη για τα οικονομικά της υγείας έφερε στο φως το δυσθεώρητο κόστος της επιδημίας της COVID-19 στο Ελληνικό Δημόσιο.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, μόνο τα πρώτα δύο χρόνια η διαχείριση της επιδημίας κόστισε 3,7 δισ. κι αυτά χωρίς να συνυπολογιστούν οι διάφορες χορηγίες σε είδη ατομικής υγιεινής (που ήταν πολλές και συχνές, αλλά γίνονταν από ιδιώτες και δεν αφορούσαν σε χρήματα του Δημοσίου).

Πιο συγκεκριμένα τα στοιχεία αφορούν στο χρονικό διάστημα 2020-2021. Ωστόσο και το 2022 υπήρξαν έντονα κύματα της επιδημίας και πωλήθηκαν πάρα πολλά σελφ τεστ και μάσκες, για παράδειγμα. Όπερ σημαίνει ότι συνολικά το κόστος για το ελληνικό δημόσιο είναι πολύ μεγαλύτερο, από εκείνο που καταγράφηκε την πρώτη διετία.

Σχεδόν το 20% της δημόσιας δαπάνης

Ο καθηγητής Πολιτικής Υγείας, Κοσµήτορας της Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου Κυριάκος Σουλιώτης – που έκανε την σχετική έρευνα με τον επίκουρο καθηγητή Οικονομικών της Υγείας και Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας, στο Τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας, στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής Κώστα Αθανασάκη – αναφέρθηκε στο θέμα κατά τη διάρκεια ημερίδας.

Την ημερίδα διοργάνωσε το ΙΑΣΩ Γενική Κλινική και είχε θέμα «Επιδημίες – Πανδημίες που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα».

«Επιχειρήσαμε μία μέτρηση. Μετρήσαμε στην λεπτομέρειά του το πόσο πιέστηκε το σύστημά μας οικονομικά. Είναι γύρω στα 3,7 δισ. ευρώ για τα δύο πρώτα χρόνια οι πρόσθετες δαπάνες για την υγεία μας. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 18-20% ετησίως της δημόσιας δαπάνης ή αλλιώς αυτό που λένε, ότι λείπει το 1% ετησίως για να φτάσουμε τους μνημονιακούς στόχους, ώστε οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία να είναι στο 6% του ΑΕΠ».

Και πρόσθεσε: «Ήμασταν γύρω στο 5%, αλλά φτάσαμε στο 6% λόγω της επιδημίας της COVID-19. Και δεν έχουμε υπολογίσει τις δωρεές. Προφανώς οι δωρεές είναι κάτι έκτακτο, στο οποίο δεν μπορεί κανείς να ποντάρει στο διηνεκές ότι θα κρατήσει».

Η «μερίδα του λέοντος» στο κόστος

Τι ήταν, όμως, αυτό, που επέφερε αυτή την τεράστια οικονομική επιβάρυνση; Ξεκάθαρα το κόστος νοσηλείας. Διότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα το… ακορντεόν στις εισαγωγές στα νοσοκομεία και οι διασωληνώσεις άλλαξαν τον οικονομικό χάρτη.

Για να γίνει αυτό αντιληπτό, ας πάρουμε για παράδειγμα το μέσο κόστος νοσηλείας σε απλή κλίνη. Αυτό υπολογίζεται ότι ανέρχεται σε 3.100 ευρώ. Όταν, όμως, κάποιος ασθενής κριθεί ότι πρέπει να εισαχθεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, τότε το κόστος εκτοξεύεται στις 34.500 ευρώ.

Ιδιαίτερα υψηλό ήταν, εξάλλου, και το κόστος των εμβολίων. Υπολογίζεται ότι κόστισε στο ελληνικό δημόσιο περίπου 240 εκατ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2021.

Τεράστια και η κοινωνική επιβάρυνση

Η ίδια μελέτη, η οποία βρίσκεται σε φάση επικαιροποίησης των στοιχείων, διερευνά πώς η COVID-19 έχει πλήξει τα νοικοκυριά αλλά και την οικονομία λόγω της νοσηρότητας και της θνησιμότητας.

Οι επικεφαλής της μελέτης αναφέρουν ότι: «Σε όρους πολιτικής υγείας δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι το άμεσο κόστος αποτελεί πάντα ένα τμήμα της συνολικής κοινωνικής επιβάρυνσης από την εμφάνιση και από τη διαχείριση της νοσηρότητας, ανεξαρτήτως αιτίας. Και ότι αυτό συμπληρώνεται από την κοινωνική επιβάρυνση (δηλαδή από το λεγόμενο έμμεσο κόστος), η οποία προκύπτει όταν οι ασθενείς ή φροντιστές τους απουσιάζουν από την εργασία τους.

Στην περίπτωση της COVID-19 η επιβάρυνση αυτή είναι σημαντικά υψηλή και επιδρά εν μέρει και στους μακροοικονομικούς δείκτες, όπως φάνηκε έντονα κατά το προηγούμενο διάστημα».

Με βάση, λοιπόν, πολύ συντηρητικές εκτιμήσεις, η απωλεσθείσα, λόγω της επιδημίας, εργασιακή παραγωγικότητα εκτιμάται από 0,8 έως 1,4 δισ. ευρώ.

Διαβάστε επίσης

Έρχεται νέο κύμα μολύνσεων και θανάτων, εκτεταμένη αύξηση στα κρούσματα COVID-19