Δύο μηνύματα, ένα εντός και ένα εκτός συνόρων, καλείται να συγκεράσει ο προϋπολογισμός του 2025 που βαίνει προς οριστικοποίηση για να κλείσει, με την ψήφιση του το Δεκέμβριο, τη φετινή κοινοβουλευτική διαδικασία.

Με νωπό το «μάθημα» της εκλογής Τραμπ, που κατάφερε να μετατρέψει τη δυσαρέσκεια των Αμερικανών για την ακρίβεια και την οικονομική πολιτική σε μια απρόβλεπτα σαρωτική νίκη, η προσοχή της κυβέρνησης στρέφεται εκ των πραγμάτων στο σκληρό πυρήνα που πονάει και τα ελληνικά νοικοκυριά:

1

Την ανάγκη για ουσιαστικές φοροελαφρύνσεις αλλά και την διαχείριση της ακρίβειας. Πρόκειται για δύο θέματα που αγγίζουν ειδικά τη μεσαία και τη μικρομεσαία τάξη, ένα μεγάλο μέρος της οποίας καταγράφεται, δημοσκοπικά τουλάχιστον, στις τάξεις των αναποφάσιστων. Η τσέπη της μεσαίας τάξης άλλωστε είναι παραδοσιακά παράγοντας – κλειδί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ειδικά στην επόμενη που πολλά αναμένεται πως θα παιχτούν στην περιοχή του κέντρου.

Σε αυτό το πλαίσιο στο προσκήνιο έρχονται βασικά θέματα, όπως η αύξηση του βασικού μισθού, νέες φορολογικές παρεμβάσεις για μισθωτούς και συνταξιούχους, όπως πχ για τεκμήρια, ακόμη και σενάρια για μείωση του κεντρικού συντελεστή ΦΠΑ κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες. Πολλές από αυτές τις ασκήσεις τρέχουν ήδη εντός του οικονομικού επιτελείου με τα θετικά και τα αρνητικά της κάθε επιλογής να αποτιμώνται προκειμένου να καταλήξουν σε αποφάσεις, ο κύριος όγκος των οποίων όμως αναμένεται να υλοποιηθεί στην τελευταία διετία πριν τις εκλογές. Δηλαδή το 2026 και το 2027.

To μήνυμα της κυβέρνησης

Ωστόσο ήδη από τον προϋπολογισμό του 2025 θα πρέπει να δοθεί ένα σαφές μήνυμα για την κατεύθυνση που κινείται η κυβέρνηση, με κάποιες παρεμβάσεις που θα αναχαιτίσουν εγκαίρως τη δυσαρέσκεια στο εκλογικό σώμα στο πεδίο αυτό και να μην παγιωθεί μια τάση ικανή να εδραιώσει σταδιακά και μια νέα υποχώρηση στα εκλογικά ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος. Αντιθέτως αναζητείται εκείνο το μίγμα πολιτικής που θα εδραιώσει την αίσθηση στο εκλογικό target group της ΝΔ πως γίνονται, έστω και σταδιακά αλλά με επιταχυνόμενο ρυθμό, κινήσεις ουσιαστικής ενδυνάμωσης των εισοδημάτων σε μόνιμη βάση.

Ταυτόχρονα όμως όλα αυτά πρέπει να συμβούν χωρίς να πλήττουν το μεγάλο στόχο που είναι η εδραίωση της δημοσιονομικής σταθερότητας. Το 2025 είναι έτος κρίσιμο ως προς αυτό καθώς ο μεγάλος στόχος είναι η παραγωγή και δημοσιονομικών πλεονασμάτων προκειμένου η χώρα να αποσυνδεθεί από τις επιπτώσεις μιας πιθανής επιδείνωσης στην ευρωπαϊκή οικονομία τον  επόμενο χρόνο.

Όπως έχει γράψει το Mononews σε ένα επιδεινούμενο διεθνές περιβάλλον στόχος είναι για την Ελλάδα η δημοσιονομική ασπίδα της να θωρακιστεί περαιτέρω στέλνοντας το σήμα στη διεθνή επενδυτική κοινότητα πως η χώρα δεν χαλαρώνει και προσπαθεί ακόμη και σε αντίξοες συνθήκες να τηρήσει τη δημοσιονομική συνέπεια. Αυτό θα είναι το κλειδί και για το εύρος των αναβαθμίσεων που θα πετύχει – ή δεν θα πετύχει – η χώρα τον επόμενο χρόνο, έτος που λογικά πρέπει να μας δώσει την επενδυτική βαθμίδα και από την Moody’s αλλά και να σηματοδοτήσει την αναβάθμιση της ελληνικής αγοράς.

Μια εικόνα πάντως του πως αποτιμούν το ελληνικό ρίσκο οι ξένοι οίκοι αξιολόγησης στη μετά Τραμπ εποχή αναμένεται στις 22 Νοεμβρίου με την έκθεση της Fitch και στις 6 Δεκεμβρίου με την έκθεση της Scope. Στα μέσα Δεκεμβρίου αναμένεται και η αποπληρωμή των 7,9 δις. ευρώ στέλνοντας ένα ακόμη μήνυμα αξιοπιστίας στις αγορές.

Διαβάστε επίσης:

Σκλαβενίτης: Έσπασαν το φράγμα των 5,1 δισ. ευρώ οι πωλήσεις
Eurobank: Ο Φωκίων Καραβίας, ο… Ειρήναρχος Βαρνάβας και το παρασκήνιο του διπλού deal στην Κύπρο
Πλειστηριασμοί: Νέο σφυρί για ακίνητο του Ηλία Λιβάνη στην Κηφισιά