Αποφασισμένη να σχεδιάσει και να οπλίσει ένα νέο και εξελιγμένο «μπαζούκας» είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επιδιώκει  με τον τρόπο αυτό να αποκαταστήσει τις ανισορροπίες των spread στην αγορά των κρατικών ομολόγων, που με αιχμή του δόρατος την Ιταλία αυτήν τη φορά, απειλούν να ξαναβάλουν στο τραπέζι των εξελίξεων την κρίση χρέους στον ευρωπαϊκό νότο.

Όλα τούτα τα είπε με τη γνώριμη, σιβυλλική της φρασεολογία η ΕΚΤ στη χθεσινή συνεδρίαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, που έγινε στη Φρανκφούρτη. Όπως τονίστηκε, υπάρχει η δέσμευση από την πλευρά της «να δράσει ενάντια στους κινδύνους κατακερματισμού που αναζωπυρώνονται».

1

Επισημαίνοντας ακόμη, ότι «η πανδημία έχει αφήσει μόνιμα τρωτά σημεία στην οικονομία της ζώνης του ευρώ, τα οποία πράγματι συμβάλλουν στην άνιση μετάδοση της ομαλοποίησης της νομισματικής μας πολιτικής σε όλες τις δικαιοδοσίες».

Ποιoς όμως θα είναι ο μηχανισμός που θα κληθεί να υπερασπιστεί την σταθερότητα στις τιμές των ομολόγων, προκειμένου να μη διαταραχθούν οι ευαίσθητες οικονομίες;

Επί του παρόντος, ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει. Αφού πέραν της βούλησης για δράση, το μόνο που γνωστοποιήθηκε είναι ότι δόθηκε αρμόδιες επιτροπές του Ευρωσυστήματος, που μαζί με τις υπηρεσίες της ΕΚΤ «θα επιταχύνουν την ολοκλήρωση του σχεδιασμού ενός νέου εργαλείου κατά του κατακερματισμού, που θα παρουσιαστεί προς εξέταση από το Διοικητικό της Συμβούλιο».

Στην περίοδο της πανδημίας η ΕΚΤ προχώρησε σε ένα γενναίο πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων, που από τη μία  πλευρά σταθεροποίησε τις τιμές, αλλά από την άλλη λειτούργησε ώς  οιονεί παροχή ρευστότητας, προκειμένου να ενισχυθεί η οικονομική ανάπτυξη. Στην προκειμένη περίπτωση, η γραμμή που θα ακολουθήσει η ΕΚΤ, προφανώς δεν θα ανατρέπει την πολιτική της νομισματικής σύσφιξης που ακολουθείται με την άνοδο των επιτοκίων για να χτυπηθεί ο πληθωρισμός. Διότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε φαύλο κύκλο.

Τα περιθώρια ελιγμών της ΕΚΤ είναι μεγάλα, χωρίς να αποκλείεται και η δυνατότητα παρέμβασής της, μέσω των CDS. Δηλαδή των ασφαλίστρων κινδύνου των ομολόγων, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως γραμμή άμυνας, απέναντι στις ακραίες καταστάσεις.

Το νέο υπερόπλο

Όπως και να ’χει η τελική επιλογή «θα είναι ένα υπερόπλο προστασίας»  όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο mononews.gr πηγή που συμμετείχε στη χθεσινή έκτακτη συνεδρίαση της ΕΚΤ. Σπεύδοντας να προσθέσει ότι «ότι θα είναι ένας ισχυρός εφεδρικός μηχανισμός, που εάν όμως χρειαστεί θα τον χρησιμοποιήσουμε και ελπίζω να είναι έτοιμος σύντομα».

Σύμφωνα με στέλεχος συστημικής τράπεζας, οι αγορές θα τσεκάρουν την ΕΚΤ σε πρώτη ευκαιρία, αν πράγματι έχει στο οπλοστάσιο της μηχανισμό στήριξης ή απλώς θέλει να καθησυχάσει τους επενδυτές…

Η ατζέντα των εξελίξεων υπαγορεύεται αυτήν τη στιγμή από τις καταστάσεις στην Ιταλία, όπου η άνοδος των αποδόσεων άνω του 2% λειτουργεί ώς σήμαντρο κινδύνου για το δημόσιο χρέος της χώρας. Προχθές το 10ετές ιταλικό ομόλογο είδε την απόδοσή του να ανεβαίνει στα επίπεδα του 4,18%, αντικατοπτρίζοντας τη ραγδαία αύξηση στο κόστος δανεισμού.

Μετά από τη χθεσινή σύνοδο της ΕΚΤ η απόδοση του ομολόγου υποχώρησε στο 3,89% και μένει να διαπιστωθεί το πώς θα συμπεριφερθούν από εδώ και πέρα οι αγορές.

Σε αντίθεση με την Ιταλία, η Ελλάδα δεν έχει ανάλογα ζητήματα αφού βρίσκεται σε ευνοϊκότερη θέση. Καθώς το «κλειδωμένο» για μια 20ετία χρέος της, βαρύνεται με σταθερό, κόστος εξυπηρέτησης στο 1,52%.

Αναμφίβολα και η Ελλάδα «πληρώνει» τη διαταραχή στα ομόλογα, αφού η απόδοση του 10ετούς τίτλου έφτασε προχθές στο 4,18% για να υποχωρήσει χθές στο 4,26%. Με το spread της απόδοσης έναντι του αντίστοιχου Γερμανικού τίτλου να διαμορφώνεται στις 260 μονάδες βάσης (+2,6%).

Και όλα αυτά, όταν μόλις πριν από τρεις μέρες ο «σκληρός» Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, απένειμε τα εύσημα για την Ελλάδα. Και τόνισε πως τα δημόσια οικονομικά της χώρας επιστρέφουν στην ομαλότητα, συνοδευόμενα από λήξη της ενισχυμένης εποπτείας.

Κάτω από το πρίσμα της αξιολόγησης από τον διάδοχο του Σόιμπλε, η Ελλάδα είναι σε πορεία κανονικότητας και ώς εκ τούτου και το Spread του 10ετούς ομολόγου θα έπρεπε να ήταν κάτω από τις 200 μονάδες βάσης, έναντι του Γερμανικού.

Το ότι δεν συμβαίνει αυτό, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι πλήρως εναρμονισμένη δημοσιονομικά, ανάγεται στις εξωγενείς παρενέργειες της αγοράς. Που τώρα επιχειρεί να θεραπεύσει ΕΚΤ με τη δύναμη του «μπαζούκας».

Με άλλα λόγια, μαζί με τον βασιλικό της Ιταλίας ποτίζεται και η γλάστρα των χωρών του νότου, με την Ελλάδα μέσα…

Διαβάστε επίσης:

ΕΚΤ: Φτιάχνει εργαλείο στήριξης για τα ομόλογα

Τζερόμ Πάουελ: Ανοιχτή η πιθανότητα για νέα αύξηση κατά 75 μ.β και τον Ιούλιο