Σκέψεις για αυξήσεις φόρων είχαμε να γράψουμε πολύ καιρό.. Δεν ήταν μόνο οι αλλεπάλληλες κρίσεις που έχουν πλήξει τη χώρα τα τελευταία χρόνια, αλλά γιατί έχει υπάρξει μια αντίστροφη πορεία στην οικονομία της χώρας.

Πολίτες και επιχειρήσεις σήκωσαν στους ώμους τους το μεγαλύτερο βάρος των μνημονίων, πληρώνοντας πολύ μεγάλο “τίμημα“, μέσω της υπερφορολόγησης.

Ωστόσο, οι λογικές να αυξήσουμε συγκεκριμένους φόρους, επειδή στο μυαλό των πολιτών “ακούγονται” σαν δίκαιη λύση, δεν θα μας πάει μακριά. Και αυτή την ώρα έχει ιδιαίτερη σημασία μιας και βρισκόμαστε πριν από την πλέον δημοκρατική διαδικασία της εκλογικής αναμέτρησης..

Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για φόρους που θεωρητικά απευθύνονται σε…λίγους. Όπως ο συντελεστής για τα μερίσματα.

Το θέμα έθιξε πριν από λίγα 24ωρα ο βουλευτής και πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Γιάννης Δραγασάκης, σε ομιλία του στο συνέδριο του Οικονομικού Επιμελητήριο. Τι είπε ακριβώς; “Δεν είναι δυνατόν σήμερα να φορολογούμε με 5% τα μερίσματα, μια χώρα υπερχρεωμένη με μεγάλες ανισότητες“.

Για να μην επιστρέψουμε σε εποχές που ακούγαμε για αυξήσεις φόρων, αλλαγές του φορολογικού πλαισίου και πολλά ακόμα, θα πρέπει να διευκρινίσουμε μερικά πράγματα, για να είμαστε όλοι συνεννοημένοι…

Φόρο για μέρισμα ΔΕΝ καταβάλουν μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Μέρισμα ΔΕΝ διανέμουν μόνο οι εισηγμένες εταιρείες και οι πολυεθνικές, για να ισχυριστεί κανείς ότι ο συντελεστής 5% είναι χαμηλός και θα πρέπει να τον ξαναδούμε.

Εκτός κι αν κάποιος θέλει να πει ότι αν κάποιος ανοίξει μια πχ ΙΚΕ μαζί με δύο συνεργάτες του στον κλάδο της τεχνολογίας (που είναι και της “μόδας” να το συζητάμε), θα πάρει χρήματα από τα κέρδη της εταιρείας χωρίς να παρουσιαστεί ως μέρισμα…

Άρα, δεν απευθύνεται μόνο στους “μεγάλους”, αλλά αγγίζει και τη μεσαία τάξη.

Ακόμα και οικογενειακές επιχειρήσεις δίνουν μέρισμα και από εκεί ζουν ολόκληρα νοικοκυριά.

Συνεπώς, να μην είμαστε εκτός τόπου και χρόνου…

Εκτός κι αν θεωρούμε ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε στις εποχές (που δεν είναι πολύ μακριά από το σήμερα) που ο φοροελεγκτικός μηχανισμός κυνηγούσε τις εταιρείες που φτιάχνονται σωρηδόν σε Βουλγαρία και Κύπρο.

Και αν βιαστεί κανείς να πει ότι οι “πονηροί” το έκαναν για να αποφύγουν το φόρο εισοδήματος της εταιρείας, θα πρέπει να θυμηθούν ότι δεν το έκαναν στα κρυφά… Πολλοί έφτιαχναν εταιρείες χωρίς γραφεία, όχι χωρίς όνομα!

Άρα, έπαιρναν τα κέρδη της εταιρείας με χαμηλούς συντελεστές και στα μερίσματα..

Ποιος θα μπορούσε να συγκριθεί με το φόρο εισοδήματος του 10% στη Βουλγαρία και φόρο στα μερίσματα στο 5%; Ακόμα και σήμερα που ο φόρος στην Ελλάδα είναι 22% και στα μερίσματα 5%.

Ή στην Κύπρο με φορολογικό συντελεστή 12,5%, που ανάλογα με το ύψος των κερδών και του φόρου που θα πληρώσει, μπορεί ο μέτοχος να έχει υπερκαλύψει τις φορολογικές του υποχρεώσεις και για αποφευχθεί η διπλή φορολογία, να μην πληρώσει ούτε… ευρώ στην Ελλάδα.

Φυσικά, και δεν το έκανε το… ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, αλλά ούτε οι πολυεθνικές που έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν τα μερίσματα όπου θέλουν, πολύ απλά γιατί υπάρχουν τρόποι…

Ο κ. Δραγασάκης απάντησε στον κυβερνητικό εκπρόσωπο “ουδεμία φορολογία προανήγγειλα“. Δεν διευκρίνισε αν έλεγε για το φόρο μερισμάτων που θεωρεί πολύ χαμηλό ή για το αφορολόγητο των 800.000 ευρώ για τις γονικές παροχές.

Μακάρι να είναι έτσι… Γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα έχει ανάγκη από νέες επενδύσεις, νέους φόρους εισοδήματος κτλ. Όχι με ανακύκλωση χρημάτων από το ίδιο το εσωτερικό της χώρας.. Τα επιπλέον έσοδα να έρθουν από νέες επενδύσεις.

Πόσα χρόνια ακούμε ότι το επενδυτικό κενό στην Ελλάδα φτάνει τα 100 δις ευρώ.

Με ποια λογική θα προσεγγίσουμε έναν επενδυτή που θέλει να φέρει τα χρήματά του στη χώρα (φυσικά για να βγάλει χρήματα) όταν ακούει ότι κάθε λίγο και λιγάκι αλλάζει το φορολογικό πλαίσιο. Όταν οι σοβαροί επενδυτές θέλουν να κάνουν έναν – τουλάχιστον – μέσομακροπρόθεσμο σχεδιασμό.

Ας εκλείψουμε τις λογικές του παρελθόντος και να δούμε το σήμερα με νέα δεδομένα… Και να ξέρουμε τις επιπτώσεις.. Αν δεν τις γνωρίζουμε, ας ρωτήσουμε…

Ας ρωτήσουμε δύο νέα παιδιά που φτιάχνουν μια τεχνολογική εφαρμογή πως θα πληρώνονται για να ζήσουν.. Αυτούς που οι πολιτικοί επαινούν συνεχώς και τους θεωρούν το μέλλον της χώρας. Από εταιρικό εισόδημα θα ζουν; Μήπως από τα μερίσματα, γιατί δεν ξέρουν αν στο τέλος θα υπάρξουν κέρδη;

Μην ξεχνάμε ότι στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση είχαμε ακούσει κάτι που δεν ξεχνιέται… “Τσακίσαμε τη μεσαία τάξη” (“ζορίσαμε” μετά από “διορθωτικές δηλώσεις).

Διαβάστε επίσης

Σταϊκούρας: Στα 38 δισ. ευρώ τα ταμειακά διαθέσιμα μετά την έκδοση του 5ετούς ομολόγου

Σταϊκούρας: 150 πολίτες την εβδομάδα προχωρούν σε ρυθμίσεις μέσω του εξωδικαστικού – Τι συμφωνήσαμε με τραπεζίτες και servicers