Περιεχόμενα
Όταν η Ελλάδα δανείζεται φθηνότερα από τη Γαλλία στην πενταετία, πετυχαίνει υπεραπόδοση στην ανάπτυξη την ώρα που η Γερμανία περνά σε ύφεση και το χρέος της αν και υψηλό δεν προβληματίζει τους επενδυτές που είναι σταθερά προσηλωμένοι στο ιταλικό «βουνό», η εικόνα στην ελληνική οικονομία δεν θυμίζει σε τίποτα τις μαύρες μέρες και…νύχτες της δημοσιονομικής κρίσης. Και να το επαναλαμβάνει αυτό ο Κωστής Χατζηδάκης και η κυβέρνηση είναι αναμενόμενο. Εκείνο όμως που δεν είναι τόσο αναμενόμενο είναι το ελληνικό παράδειγμα να χρησιμοποιείται από μεγάλα ξένα μέσα στις αναλύσεις τους ως μέτρο σύγκρισης για να επικρίνουν την οικονομική επιδείνωση στην…ισχυρή τριπλέτα της ευρωζώνης, την Γερμανία, την Γαλλία και την Ιταλία.
Πρόσφατα, για παράδειγμα, η Handelsblatt σημείωνε, σχολιάζοντας τις επιδόσεις στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής σημειώνοντας πως «Κάθε μήνα, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης υποβάλλει στοιχεία για τη διαχείριση του προϋπολογισμού. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ είναι πιθανό να ζηλεύει τα τελευταία στοιχεία του Αθηναίου συναδέλφου του. Εξάλλου, τα ελληνικά κρατικά ταμεία είναι καλά γεμάτα…».
Μεγάλη επιτυχία
Αντίστοιχα στη στήλη Breakingviews του διεθνούς πρακτορείου ειδήσεων Reuters, με αφορμή την αποεπένδυση του Δημοσίου από την ΕΤΕ ο αρθρογράφος υποστήριζε πως οι Έλληνες πέτυχαν αυτό που δεν έχουν καταφέρει ακόμη άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες – την αποεπένδυση του δημοσίου από τον τραπεζικό τομέα – χάρη, όπως ανέφερε, στη συνεχή κυβερνητική στήριξη, αλλά και μία ισχυρή οικονομία που τροφοδοτείται από τις επενδύσεις.
Οι τοποθετήσεις αυτές είναι ενδεικτικές του κλίματος που επικρατεί εδώ και χρόνια για την ελληνική οικονομία στο εξωτερικό και το εισπράττουν οι Έλληνες αξιωματούχοι στις επαφές που έχουν με διεθνείς επενδυτές και οίκους. Τα προβλήματα της χώρας δεν έχουν εξαφανιστεί, οι προκλήσεις παραμένουν ισχυρές.
Η πρόοδος όμως δεν σταματά. Η δημοσιονομική συνέπεια αναγνωρίζεται από όλους σαν μια απόδειξη της δέσμευσης της Ελλάδας να μην ξαναγίνει δημοσιονομικά το μαύρο πρόβατο της ευρωζώνης όπως επίσης και τα βήματα στις μεταρρυθμίσεις, παρά το ότι δεν λείπουν ούτε οι αστοχίες ούτε και οι καθυστερήσεις. Τα θετικά όμως περιορίζονται στο εκτός Ελλάδας τερέν.
Εντός συνόρων η εικόνα είναι σταθερά διαφορετική. Αυτή τη φορά μάλιστα η γκρίνια δεν προέρχεται από την αντιπολίτευση, που ζει το δικό της αγώνα πολιτικής αναδιάταξης με άγνωστα ακόμη αποτελέσματα, αλλά από τα σπλάχνα της κυβερνώσας παράταξης.
Η πρωτοβουλία των ερωτήσεων για καίρια θέματα, από βουλευτές της ΝΔ σεβαστή στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου αλλά όχι συνηθισμένη πρακτική σε επίπεδο κομματικής πειθαρχίας, δημιουργεί σκιές και προβληματισμό. Αν και είναι σαφής η τάση υποβάθμισης του θέματος από το Μέγαρο Μαξίμου και να μη φουντώσει πέραν του όσο του αναλογεί το «κίνημα», η δράση των αντιδρώντων προβληματίζει.
Μάλιστα όπως σχολιάζουν παράγοντες της αγοράς, παρά το ότι εκτός συνόρων η χώρα αναγνωρίζεται αυτή τη στιγμή ως ένα οικονομικό best practice ενώ υπογραμμίζεται μεταξύ άλλων και σε εκθέσεις διεθνών οίκων η πολιτική σταθερότητα στη χώρα, ίσως δεν είμαστε πολύ μακριά χρονικά από το σημείο που η εσωτερική κριτική εντός ΝΔ ξεκινήσει να συζητείται και τα ξένα «σαλόνια» ως ένα ερώτημα συνοχής και σταθερότητας.
Το πολιτικό ρίσκο
Αυτό δεν αποτελεί κατά τη γνώμη στελεχών της αγοράς το πιθανότερο σενάριο, με τη λογική πως σε μια Ευρώπη που «φλέγεται» το συγκεκριμένο εσωκομματικό πρόβλημα δεν είναι το μεγαλύτερο.
Εντούτοις εάν η κατάσταση εντός Ελλάδος με το κίνημα των αντιδρώντων πάρει επιπλέον διαστάσεις, δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο να ενδυναμωθεί ο παράγοντας «πολιτικό ρίσκο» και στις συζητήσεις στην ξένη επενδυτική κοινότητα. Βέβαια από το σημείο του να υποβάλλεις ως βουλευτής ή ομάδα βουλευτών μια ή περισσότερες ερωτήσεις για θέματα που καίνε την ελληνική κοινωνία, μέχρι το σημείου του να κλονίσεις ουσιαστικά μια κυβέρνηση υπάρχει μεγάλη απόσταση και λεπτές γραμμές που δεν είναι βέβαιο πόσοι και ποιοι θα τολμήσουν να περάσουν.
Ωστόσο όπου ξεκινάει…φωτιά δεν αποκλείεται τελικά να δούμε και καπνό που να ξεπερνά τα σύνορα σε μια συγκυρία που η χώρα αγωνιά να πετύχει μια επιταχυνόμενη αναβάθμιση και να προσελκύσει μια ποιοτικότερη βάση ξένων επενδυτών που θα τη θωρακίσουν επαρκώς προτού ξεκινήσει να «στερεύει» η αναπτυξιακή δεξαμενή του ΤΑΑ.
Μέχρι τότε βέβαια, στο ακόμη μακρινό 2027, έχουμε σημαντικά ορόσημα. Ανασχηματισμούς (;), εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, νέου Διοικητή της ΤτΕ και μια προεκλογική περίοδο ενόψει των εκλογών το 2027 όπου το κυβερνών κόμμα θα διεκδικήσει μια τρίτη θητεία, με άγνωστο Χ τη δυναμική που θα έχουν αναπτύξει έως τότε οι αντίπαλοι πόλοι.
Οι φανεροί αλλά και οι κρυφοί…
Διαβάστε επίσης:
Ώρα μηδέν για τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό: Τι θα αποφασίσουν οι δικαστές του ΣτΕ, τι υποστήριξαν οι δικηγόροι
Εισήγηση – έκπληξη για την επέκταση της Λεωφόρου Κύμης – Τι ζητά ο Σταϊκούρας από Περιστέρη
Αποκλειστικό: Ο Γιώργος Πιτσιλής για άλλα 5 χρόνια στην ΑΑΔΕ – Ορίζονται και τρεις υποδιοικητές