Από το χωράφι στο ράφι: Τι φταίει και δεν πέφτουν οι τιμές των προϊόντων – Τι λένε οι παραγωγοί

Στην έλλειψη στρατηγικού σχεδίου από την πλευρά της πολιτείας για τη στήριξη του πρωτογενούς τομέα αποδίδουν το γεγονός ότι παράγουν ακριβά και πουλάνε φθηνά οι Ελληνες αγρότες και κτηνοτρόφοι με την εγχώρια αγορά μάλιστα να είναι καλύτερη από τις τιμές που πετυχαίνουν στις διεθνείς αγορές.

Το παράδοξο να πουλάνε ακριβότερα στην Ελλάδα και φθηνότερα στο εξωτερικό επεσήμαναν, μεταξύ άλλων, οι εκπρόσωποι αγροτών, κτηνοτρόφων και καλλιεργητών γης σε ημερίδα που διοργάνωσε χθες η ΓΣΕΕ θίγοντας τα θέματα της ακρίβειας, τις τιμές παραγωγού και τι πληρώνει  ο καταναλωτής και πώς τα κέρδη της απληστίας πολλαπλασιάζουν τις τιμές από το χωράφι στο ράφι.

Φθηνότερα και από τους Αιγύπτιους πουλάνε οι Ελληνες παραγωγοί στο εξωτερικό

«Η Ελλάδα για τα δικά μας προϊόντα είναι πολύ καλή αγορά όσο παράξενο και αν σας φαίνεται. Πουλάμε ακριβά σε σχέση με αυτό που πουλάμε στο εξωτερικό» τόνισε ο κ. Χρήστος Γιαννακάκης, αντιπρόεδρος της  Εθνικής Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ελλάδας (ΕΘΕΑΣ).

Με βάση τα στοιχεία που παρέθεσαν κατά τη διάρκεια της ημερίδας οι Ελληνες παραγωγοί πληρώνονται προς 516 ευρώ ανά τόνο πορτοκαλιών όταν οι αγρότες της Αιγύπτου πληρώνονται 853 ευρώ, της Ιταλίας 1.105 ευρώ και των ΗΠΑ 1.412 ευρώ τον τόνο.

Οι εγχώριοι καλλιεργητές για τα μήλα πληρώνονται προς 348 ευρώ τον τόνο όταν οι Πολωνοί, οι Ιταλοί , οι Γάλλοι και οι αγρότες των ΗΠΑ πληρώνονται από 413 ευρώ έως 1.213 ευρώ τον τόνο. Ανάλογη είναι η εικόνα και για τα ακτινίδια, όπου η χώρα μας είναι η δεύτερη παγκοσμίως στην παραγωγή με 300.000 τόνους μετά τη Νέα Ζηλανδία που παράγει 500.000 τόνους και η τιμή ανά τόνο είναι στα 2.389 ευρώ όταν για το ελληνικό ακτινίδιο πωλήσεις 1.116 ευρώ τον τόνο σημαντικά χαμηλότερα από την τιμή που πετυχαίνουν οι Ιταλοί αγρότες και διαμορφώνεται στα  1.818 ευρώ ανά τόνο.

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των παραγωγών αυτό συμβαίνει γιατί κύριες εξαγωγικές αγορές είναι η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Αλβανία, ή η Σερβία χώρες χαμηλού εισοδήματος και στις οποίες δεν πάνε οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που παράγουν ομοειδή προϊόντα και αφήνουν αυτές τις αγορές στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα διαθέτει περίπου 120 εξαγωγικές εταιρείες  όταν άλλες  διαθέτουν μικρότερο αριθμό αλλά με αρκετή διαπραγματευτική δύναμή, όπως επισημάνθηκε ενώ αναφορικά με τους Συνεταιρισμούς σήμερα, όπως είπε ο κ. Πρίαμος Ιερωνυμάκης, πρόεδρος της Οργάνωσης Αμπελουργών και Ελαιουργών Κρήτης λειτουργούν 1157 εκ των  οποίων οι 660  εμφανίζουν κύκλο εργασιών κάτω  από 200.000 ευρώ που σημαίνει ότι δεν έχουν  καμία διαπραγματευτική ισχύ.

Το θέμα της διαπραγματευτικής ικανότητας ακουμπά και την εσωτερική αγορά, την ώρα που γίνεται πολύ συζήτηση για τις τιμές από το χωράφι στο ράφι.

«Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να αισχροκερδίσουν»

«Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να αισχροκερδίσουν και μπορώ να σας πω ότι αυτοί δεν ήταν οι παραγωγοί αλλά οι ενδιάμεσοι. Αυτό το πρόβλημα είναι αποτέλεσμα της κατάρρευσης του συνεταιριστικού κινήματος που έχει ρίζες βαθιές στην τελευταία 20 χρόνια. Πρέπει να κάνουμε λειτουργικό το συνεταιριστικό κίνημα και αποδοτικό για τον παραγωγό και τον καταναλωτή» όπως ανέφερε ο κ. Χρήστος Γιαννακάκης.

Γύρω στο 18% των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων διακινείται μέσω των συνεταιριστικών οργανώσεων. Το υπόλοιπο διακινείται μέσω παράλληλων συστημάτων στα οποία δεν συμμετέχουν οι συνεταιριστικές οργανώσεις.

Ο κ. Γιαννακάκης εξηγώντας πώς λειτουργεί το σύστημα είπε:

«Μια αλυσίδα σούπερ μάρκετ θέλει όγκους παραγωγής. Είναι απαραίτητη με τα σημερινά δεδομένα η ύπαρξη ενδιάμεσων παραγόντων οι οποίοι θα συγκεντρώσουν τα προϊόντα στα ψυγεία τους ή θα έχουν συνέργειες και συμβάσεις με μεμονωμένους παραγωγούς ή μικρούς συνεταιρισμούς να συγκεντρώσουν το προϊόν και να το προωθήσουν στις αλυσίδες με μια ροή συγκεκριμένη, προγραμματισμένη και με μια ροή και με τιμές περίπου συμφωνημένες. Αυτός ο ρόλος που παίζουν οι ενδιάμεσοι, είναι ο ρόλος των ανθρώπων που ανεβάζουν τις τιμές χάνει ο καταναλωτής και δεν κερδίζει ο αγρότης.

Είναι απαραίτητο και σημαντικό μέχρι το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας τουλάχιστον το 30% της παραγόμενης παραγωγής να διακινείται μέσα από τις Συνεταιριστικές Οργανώσεις προκειμένου να πετυχαίνουμε τη συγκέντρωση, τον όγκο, την ποικιλία ειδών και τη συνεργασία με το εμπόριο για να ελέγχουμε τις τιμές» κατέληξε.

Το πρόβλημα των ελληνοποιήσεων και της έλλειψης εργατών γης

Τέλος, τέθηκε το θέμα της έλλειψης εργατών γης αλλά και των ελληνοποιήσεων, που πλήττουν τόσο τους παραγωγούς όσο και τους καταναλωτές. Όπως είπε ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Μαραθώνα, κ. Αλέκος Βάρσος, «το καλοκαίρι γίνεται εισαγωγή τομάτας από την Τουρκία, Αλβανία και Πολωνία στις χώρες αυτές χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα αποδεδειγμένο αυτό τα οποία στην Ελλάδα έχουν καταργηθεί εδώ και 15 – 20 χρόνια και δεν γίνεται κανείς έλεγχος. Ενώ τα δικά μας προϊόντα τα οποία εξάγονται περνούν από ενδελεχή έλεγχο και αν βρεθεί υπόλλειμμα φυτοφαρμάκου επιστρέφουν όπως είναι πίσω στην Ελλάδα».

Διαβάστε επίσης:

Αυγενάκης: Θα κάνουμε γενναίες κινήσεις για να στηρίξουμε τους αγρότες
Αγρότες: Επιστρέφουν στα μπλόκα με πρόταση για κινητοποιήσεις και κάθοδο στην Αθήνα με τρακτέρ
Καραμανλής για Τέμπη: Επί 13 χρόνια μέχρι το 2020 δεν είχε εγκατασταθεί πουθενά το ETCS