Σε ιδιώτες θα ανατεθεί η λειτουργία του Φορέα που θα αγοράζει τα ακίνητα όσων οφειλετών δεν πληρώνουν το στεγαστικό τους δάνειο, δίνοντάς τους παράλληλα τη δυνατότητα να διαμένουν σε αυτό καταβάλλοντας ενοίκιο. Στη λύση αυτή καταλήγει η κυβέρνηση προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις των θεσμών και ειδικά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που απέρριψαν την αρχική πρόταση, ο Φορέας αυτός να είναι δημόσιος.

Η πρόβλεψη για την δημιουργία ενός Φορέα που θα παρεμβαίνει αγοράζοντας την πρώτη κατοικία όσων πτωχεύουν ή αδυνατούν να πληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο, υπάρχει στο προσχέδιο του νέου πτωχευτικού νόμου που επεξεργάζεται η κυβέρνηση. Ο νέος πτωχευτικός νόμος αποτελεί αντικείμενο εξαντλητικών διαπραγματεύσεων με τις τράπεζες και τους θεσμούς και αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή το Σεπτέμβριο.

Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, ο Φορέας αυτός θα ήταν δημόσιος και θα ασκούσε ένας είδος κοινωνικής πολιτικής, επιτρέποντας σε όσους πτωχεύουν να αποφύγουν την έξωση από την πρώτη τους κατοικία, καταβάλλοντας ενοίκιο στο κράτος.

Όπως προέβλεπε το αρχικό σχέδιο, ο μισθωτής εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος από την έναρξη της μίσθωσης, θα μπορούσε να αιτηθεί τη μετατροπή της σε μίσθωση με δικαίωμα επαναγοράς και εικοσαετή διάρκεια. Εφόσον ο οφειλέτης κατέβαλε το σύνολο των μισθωμάτων για όλη τη διάρκεια της μίσθωσης, τότε θα δικαιούται τη μεταβίβαση της κυριότητας της πρώτης κατοικίας στον ίδιο ή στους νόμιμους διαδόχους του. Εάν μάλιστα επρόκειτο για ευάλωτο νοικοκυριό, δηλαδή για νοικοκυριό με συγκεκριμένα εισοδηματικά και περιουσιακά χαρακτηριστικά, ο νέος πτωχευτικός νόμος προβλέπει το δικαίωμα ο οφειλέτης να λάβει και στεγαστικό επίδομα από το κράτος.

Την πρόταση αυτή απέρριψαν οι θεσμοί με το σκεπτικό ότι, ακόμη και αν ένας δανειολήπτης δεν πληρώνει στον δημόσιο φορέα το ενοίκιο που οφείλει προκειμένου να μπορεί να διαμένει στο ακίνητο, το κράτος δεν πρόκειται, για λόγους πολιτικής, να του κάνει έξωση. Έτσι μετά τις σχετικές διαβουλεύσεις, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην ανάθεση της δραστηριότητας σε ιδιώτη που, σύμφωνα με πληροφορίες, θα αναδειχθεί μετά από ανοιχτό διαγωνισμό.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Φορέας, που θα δημιουργηθεί με ιδιωτικά κεφάλαια, θα παρεμβαίνει, δηλαδή θα αγοράζει το ακίνητο κατά το στάδιο του πλειστηριασμού του, είτε από την τράπεζα είτε από το fund που έχει αγοράσει το δάνειο. Να σημειωθεί ότι έως πρόσφατα οι τράπεζες αγόραζαν το 85% – 90% των ακινήτων που έβγαζαν σε πλειστηριασμό – οι πλειστηριασμοί έχουν σχεδόν παγώσει τους τελευταίους μήνες λόγω κορωνοϊού – σε μια προσπάθεια να άρουν την ασυλία που υπήρχε εδώ και χρόνια σε σχέση με τους πλειστηριασμούς ακινήτων και να πιέσουν κυρίως τους στρατηγικούς κακοπληρωτές να προσέλθουν σε συνεννόηση με την τράπεζα. Σύμφωνα μάλιστα με εκτιμήσεις της αγοράς, η παρέμβαση του ιδιωτικού Φορέα θα γίνεται στο στάδιο του τρίτου πλειστηριασμού που κατά τεκμήριο γίνεται σε χαμηλότερη αξία από την αρχική τιμή με βάση την οποία το ακίνητο βγαίνει σε πλειστηριασμό. Με τον τρόπο αυτό θα μπορεί να αποκτά σε χαμηλή τιμή το ακίνητο που πλειστηριάζεται έτσι ώστε να μπορεί στη συνέχεια να το μισθώνει στον δανειολήπτη που έχει χάσει την κυριότητά του, με φθηνό ενοίκιο.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το σχέδιο αυτό θα κινητοποιήσει την αγορά του real estate, καθώς θα δημιουργήσει ζήτηση ακόμη και για τα ακίνητα που δεν είναι μεγάλης αξίας και τα οποία δεν αποτελούν σήμερα εμπορεύσιμη ύλη για τις τράπεζες. Πρόκειται κυρίως για τα ακίνητα που δεν είναι εμπορικά ελκυστικά και τα οποία οι τράπεζες ή τα funds δεν επιλέγουν να «διεκδικήσουν» μέσω των πλειστηριασμών. Αντίθετα τα ακίνητα αυτά μπορεί να προσελκύσουν τον ενδιαφέρον των δανειοληπτών που είχαν την κυριότητά τους στο πλαίσιο της δανειακής σχέσης που είχαν με την τράπεζα, εφόσον πλέον μπορούν να διαμένουν σε αυτά έναντι χαμηλού ενοικίου, σε σχέση με τη δόση για την εξόφληση του δανείου, που έπρεπε να πληρώνουν στην τράπεζα.