Θεόδωρος Σκυλακάκης, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών – Χρήστος Σταϊκούρας, Υπουργός Οικονομικών
Με πυρετώδεις ρυθμούς, σε ανοικτή γραμμή με τις αρμόδιες υπηρεσίες της Κομισιόν και πολλά… “e – πέρα δώθε”, επιχειρείται να κλείσουν οι τελευταίες εκκρεμότητες του Ελλάδα 2.0 προκειμένου αυτό να κατατεθεί ει δυνατόν μέχρι τις 20 Απριλίου και πάντως όχι αργότερα από τα τέλη του μήνα, στην Κομισιόν.
Στόχος είναι όταν το σχέδιο κατατεθεί να είναι σε όσο το δυνατόν πιο άρτια μορφή, σε όλα τα επίπεδα σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που έχει δώσει η Επιτροπή, η οποία θα παραλάβει σωρεία φακέλων από τα κράτη – μέλη για τα σχέδια ανάκαμψης. Ειδικά σε ότι αφορά στο ελληνικό σχέδιο, η θερμή υποδοχή του από την ΕΕ, ως ένα από τα πλέον καλύτερα προετοιμασμένα, μαζί με το Ισπανικό, θεωρείται από την κυβέρνηση μια καλή αρχή πάνω στην οποία πρέπει να κτίσουμε.
Υπό αυτό το πρίσμα το να είναι το ελληνικό, τελικό, σχέδιο ένα από τα πρώτα που θα φθάσουν στις Βρυξέλλες, σε άρτια μορφή, θεωρείται ένα στοίχημα για λόγους signaling. Όχι μόνο προς τους θεσμούς αλλά πρωτίστως προς τις αγορές, που είναι ο μεγάλος αποδέκτης των περισσοτέρων αναπτυξιακού χαρακτήρα πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει η κυβέρνηση.
Με τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας διογκωμένα, το πρώτο τρίμηνο πρακτικά χαμένο και τον εμβολιασμό να συνεχίζεται μετ’ εμποδίων, το ερώτημα εάν η Ελλάδα είναι ικανή να ανακάμψει γρήγορα και επαρκώς και να επιστρέψει σε ταχεία παραγωγή πλούτου για να μπορεί να ελέγξει και τα δημόσια οικονομικά της είναι πολύ σημαντικό για τις αγορές και την επενδυτική κοινότητα.
Όπως μάλιστα σχολιάζουν ξένοι τεχνοκράτες καθώς ο εμβολιασμός θα εξαπλώνεται και – καλώς εχόντων των πραγμάτων – η πανδημία θα υποχωρεί, το θέμα της αξιοπιστίας των επιχειρήσεων αλλά και των κρατών ως προς την δυνατότητα να εξυπηρετούν ομαλά τις υποχρεώσεις τους επιτυγχάνοντας σταθερά ανοδικούς ρυθμούς ανάπτυξης, θα έρχεται ολοένα και πιο έντονα στο προσκήνιο…
Γκρίνιες και προβληματισμός για τις διαδικασίες
Πίσω στο μέτωπο των Βρυξελλών που αναμένουν σωρεία σχεδίων προς έγκριση ήδη κάποια κράτη – μέλη φέρονται να έχουν ξεκινήσει παρασκηνιακά τις γκρίνιες για το χρονοβόρο της διαδικασίας ενώ είναι βέβαιο πως θα είναι εξαιρετικά μεγάλη πρόκληση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η διαμόρφωση ενός πλαισίου, εποπτείας, των εθνικών σχεδίων.
Αν κανείς ανατρέξει, για παράδειγμα, στα ελληνικά μνημόνια, εύκολα θα θυμηθεί τα ατελείωτα ορόσημα που έπρεπε να πετύχουμε αλλά και να ελεγχθούν, από μια στρατιά τεχνοκρατών της τρόικα, προκειμένου να γίνουν οι εκταμιεύσεις. Τώρα που μιλάμε όχι για ένα αλλά για πολλά σχέδια με συγκεκριμένα ορόσημα μεταρρυθμίσεων και σφιχτά χρονοδιαγράμματα αντιλαμβάνεται κάποιος πως έχουμε μπροστά μας ένα πολύπλοκο εγχείρημα.
Ελπίδα όλων, όπως σχολιάζουν στελέχη της αγοράς είναι να διαμορφωθεί στο τέλος ένα λειτουργικό πλαίσιο που θα επιλύει και δεν θα δημιουργεί νέα ζητήματα στην κρίσιμη εξαετία που πρέπει να γίνει μπαράζ μεταρρυθμίσεων και έργων από όλες τις χώρες για να αναστηλωθεί η ευρωπαϊκή οικονομία. Πρέπει επίσης να σημειωθεί πως το κλίμα έχει επιβαρυνθεί από τις δικαστικές περιπέτειες που έχουν ανοίξει στην Γερμανία με τις προσφυγές στην Καρλσρούη που μπορούν να υποσχεθούν, στο δυσμενές σενάριο, καθυστερήσεις…
Για μια χώρα όπως η Ελλάδα ένα θετικό σήμα στις αγορές και μια θετική πορεία στις εκταμιεύσεις – ελπίζουμε σχεδόν σε 3 δισ. και κάτι προς τα τέλη του καλοκαιριού – είναι ιδιαίτερα σημαντικό με δεδομένο πως η χώρα έχει μείνει πίσω, από πλευράς επενδυτικού κενού, 162 δισ., την περίοδο από το 2010 έως το 2019.
«Είναι τρομακτικό και εφιαλτικό αυτό το ποσό και το έλλειμμα των επενδύσεων παραμένει το μεγαλύτερο πρόβλημα μας. Αν δεν το λύσουμε, κανένα άλλο πρόβλημα -ανεργία, μισθοί, εισοδήματα, ανάπτυξη, δημόσιο και ιδιωτικό χρέος- δεν μπορεί να λυθεί ικανοποιητικά», δήλωνε προ ημερών στη Βουλή ο Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Θ. Σκυλακάκης.
Όπως μάλιστα σημείωνε μεταξύ άλλων το επενδυτικό κενό σημαίνει λιγότερες θέσεις εργασίας και υψηλή ανεργία. Επενδυτικό κενό σημαίνει χαμηλούς μισθούς και ασθενικές επιχειρήσεις. Επιχειρήσεις που δεν έχουν κάνει επενδύσεις, δεν μπορούν να ανταγωνιστούν, δεν μπορούν να δώσουν μισθούς, δεν μπορούν να δώσουν θέσεις εργασίας. Επενδυτικό κενό σημαίνει παλιές τεχνολογίες, γιατί οι επενδύσεις είναι ο τρόπος, με την οποίο εισάγονται, σε μεγάλο βαθμό, οι νέες τεχνολογίες σε μια οικονομία», είπε ο κ. Σκυλακάκης και τόνισε πως εντέλει «συνέχιση του επενδυτικού κενού σημαίνει φτωχοποίηση».
«Αν αντιστρέψουμε το επενδυτικό κενό, το μέλλον της χώρας είναι λαμπρό. Αλλά πρέπει να το κάνουμε και αυτός είναι ο στόχος του Ταμείου», υπογράμμισε.