Ο Κυριάκος Πιερρακάκης στο My Story: Το σχολείο, το μπάσκετ, ο κινηματογράφος, Χάρβαρντ και MIT, Άρθρο 16, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, Chat GPT και Τόλκιν

Λίγο πριν χαθεί το χειμωνιάτικο φως της ημέρας, περνάω την πύλη του υπουργείου Παιδείας στο Μαρούσι. Οι εργαζόμενοι ρίχνουν μια ματιά στις κάμερες που στήνουμε στο χώρο της εισόδου προτού τυλιχτούν σε ζεστά πανοφώρια και χαιρετίσουν για Σαββατοκύριακο.

Από τις μεγάλες τζαμαρίες μπαίνουν οι τελευταίες αχτίδες του ήλιου, το magic hour (όπως λέει ο σκηνοθέτης) αγκαλιάζει τα έργα των αριστούχων της σχολής Καλών Τεχνών που μας περιβάλλουν.

Με ένα πλατύ χαμόγελο, ο Κυριάκος Πιερρακάκης εμφανίζεται μαζί με δυο τρεις στενούς συνεργάτες του, όλοι σε ευθυμία. Μόλις έκοψαν τη βασιλόπιτά τους!

Με μπλε κοστούμι, σιελ πουκάμισο, γραβάτα σε γαλάζια απόχρωση, ο υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, θεωρητικός το δέμας, έρχεται κόντρα με την ηλικία του… Είναι μόλις 42 ετών!

Η εκπαίδευση στην ψηφιακή εποχή δίνει το έναυσμα στη συζήτηση μας.

«Να κάνουμε όσα γίνονται στον υπόλοιπο κόσμο και δεν έχουν γίνει… Και τα αναδυόμενα προβλήματα, το κινητό τηλέφωνο και τα social media κάνουν κακό σ’ έναν έφηβο και η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες σε ευρωπαϊκό επίπεδο που πήραν την απόφαση της απαγόρευσης κινητών στα σχολεία και αποδίδει χάρη στους εκπαιδευτικούς. Με βάση τελευταία δημοσκόπηση το 86%της ελληνικής κοινωνίας είναι υπέρ του μέτρου», απαντάει.

«Οι ψυχοφθόρες Πανελλαδικές εξετάσεις θα αλλάξουν;» είναι ένα ερώτημα, κατόπιν αιτήματος πολλών φίλων-γονέων, που μεταφέρω στον υπουργό.

«Είναι ένας θεσμός 60 ετών… Πρέπει να αλλάξουμε πράγματα, αλλά κάθε ελληνική οικογένεια σέβεται το αποτέλεσμα των Πανελλαδικών εξετάσεων και θεωρούν ότι είναι ένας αδιάβλητος θεσμός», απαντά.

Στο πλαίσιο των αλλαγών και των καινοτομιών, μιλάμε για το Διεθνές Απολυτήριο, το γνωστό και πανάκριβο IB, που έχει νομοθετηθεί από το 1995, αξιοποιήθηκε μόνο από τα ιδιωτικά σχολεία και τώρα έρχεται δωρεάν στα Δημόσια.

Τα 22 Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία που ανακοινώθηκαν και υπεγράφη η σύμβαση δωρεάς πριν από λίγες μέρες, θα λειτουργήσουν από τον Σεπτέμβριο σε ευάλωτες περιοχές όπως ο Κολωνός, οι Αχαρνές, η δυτική Θεσσαλονίκη.

«Τα σχολεία αυτά είναι μια νέα θεσμική αρχιτεκτονική, έχει γίνει ήδη στο χώρο της υγείας πολλά χρόνια με το Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό κέντρο, έχουμε αυτή την εμπειρία σύμπραξης του Δημοσίου με ένα κοινωφελές ίδρυμα. Το ίδιο θα γίνει και εδώ», εξηγεί.

Σημαιοφόρος και πολύ καλός μαθητής, περιγράφει τα παιδικά του χρόνια στα Κάτω Πατήσια.

«Μ’ ενδιέφεραν πολλά πράγματα που ίσως ήταν και λίγο ετερόκλητα. Δηλαδή αγάπησα την τεχνολογία, ήμουν νομίζω ο πρώτος μαθητής που πήρα υπολογιστή στην τρίτη δημοτικού, αγάπησα το σινεμά, τα σπορ, το μπάσκετ, αλλά δεν είχα και πολλή επιτυχία σ’ αυτό» (γελάει).

«Με τέτοιο ύψος;», τον ρωτάω. Είναι 1,98!

«Ναι, ήταν το μόνο που μετρούσε υπέρ μου! Είχα παίξει για λίγο στον Σπόρτινγκ, που αγαπώ πολύ ως Πατησιώτης», συνεχίζει με γέλια.

Στα 15 του, φανατικός του κινηματογράφου, έγραφε και έστελνε κριτικές σ’ ένα περιοδικό που τον είχε προσλάβει χωρίς να γνωρίζει την ηλικία του.

«Δεν την είχα προσδιορίσει…», λέει.

Οι δάσκαλοι που τον καθόρισαν και έπαιξαν ρόλο στις μετέπειτα επιλογές του, πώς βρέθηκε από το πρώτο δίπλωμα της Πληροφορικής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στην Αμερική στο Χάρβαρντ και το ΜΙΤ .

«Υπάρχει ένα ωραίο ρητό στο “Εκκρεμές του Φουκώ” του Ουμπέρτο Εκο που λέει ότι γινόμαστε αυτό που οι γονείς μας μάς διδάσκουν όταν δεν προσπαθούν να μας διδάξουν. Το ίδιο ισχύει και για τους δασκάλους… Κι εμένα ειδικά εκείνα τα χρόνια μ’ επηρέασε ο καθηγητής των Αγγλικών μου… Ήταν εξαιρετικός, γιατί ξεκλείδωσε το κομμάτι που αφορούσε την αίσθηση του μη εφικτού… Απαιτεί το να σπάσεις μέσα σου ότι αυτό δεν είναι δυνατό, να πιστέψεις ότι είναι σαν ένα σουτ στο μπάσκετ! Μπορεί να μπει ή να μην μπει το καλάθι!»

«Δεν είναι πρόβλημα να αποτυγχάνεις, υπάρχει αξία στην αποτυχία. Ο Τσόρτσιλ έλεγε: Να πηγαίνεις από αποτυχία σε αποτυχία με το κεφάλι ψηλά και να συνεχίζεις, είναι θεμελιώδες μάθημα στη ζωή», λέει και συνεχίζει: «Εν τέλει, τι πρέπει να πετυχαίνει ένα εκπαιδευτικό σύστημα; Να βγάλει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου».

Είναι αυτό και το δικό του «μότο»;

«Ξεκάθαρα, όχι μόνο για μένα αλλά για τον καθένα… Να προσπαθείς να βελτιώνεσαι, να νοηματοδοτήσεις τη ζωή σου, μην ψάχνεις να αντιγράψεις φιλοδοξίες κάποιου άλλου. Δεν θα πορευτείς με δανεικές φιλοδοξίες», υποστηρίζει ο Κυριάκος Πιερρακάκης.

Οι απαντήσεις του φανερώνουν ένα πρακτικό πνεύμα που θέλει να μετουσιώνει τη θεωρία σε πράξη. Ένας υπουργός της ψηφιακής εποχής μεν, αλλά με διαβάσματα, μουσικές και ταινίες που τον ακολουθούν, ενώ μέσα στη ροή του λόγου του κάνει συχνές λογοτεχνικές αναφορές.

Η τεχνολογία θα «βγει» στην κουβέντα μας όταν σε μικρή διακοπή του γυρίσματος, off camera, βγάζει από την τσέπη το κινητό και με παιγνιώδη διάθεση με ρωτάει: «Μπαίνετε στο Chat GPT;». Και ευθύς θέτει το ερώτημα στην εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης.

«Τι ξέρεις για τη Μάριον Μιχελιδάκη;», είναι η ερώτηηση.

Η απάντηση έρχεται προτού ανοιγοκλείσω τα έκπληκτα και αιφνιδιασμένα μάτια μου.

«Τι ξέρεις για τον Κυριάκο Πιερρακάκη;», συνεχίζει…

«Ο Γιώργος Καραγκούνης είναι Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής….», απαντάει η συσκευή.

Κοιταζόμαστε όλοι και γελάμε.

«Μάλλον παράκουσε, έχει θόρυβο τώρα…», λέει ο Κυριάκος Πιερρακάκης που μέσα στη μέρα, σε διαλείμματα αποφόρτισης, ανοίγει αυτόν τον διάλογο, όντας περίεργος για το ποσοστό ορθότητας των απαντήσεων.

Μοναχοπαίδι, ο πατέρας του γιατρός, η μητέρα του δικηγόρος, καμία οικογενειακή παράδοση στην πολιτική. Θυμάται, όμως, ως μικρό παιδί τις έντονες αντιπαραθέσεις στα οικογενειακά τραπέζια σε δύσκολες πολιτικές περιόδους, όπως το 1989.

«Είμαι από μια ενδιαφέρουσα οικογένεια με την έννοια της σύνθεσης. Το ένα σκέλος υποστήριζε έναν χώρο (ΝΔ), το άλλο σκέλος έναν άλλο χώρο (ΠΑΣΟΚ). Παρότι Λάκωνας, που υπάρχει μια συγκεκριμένη παράδοση εκεί, εμείς στην οικογένεια μου είχαμε πλουραλισμό!», λέει χαμογελώντας.

Επανερχόμενοι στο σήμερα, τον ρωτάω ποια μεταρρύθμιση θα ήθελε να φέρει το όνομα του. Το άρθρο 16;

Καταρχήν αυτό, σε πολύ μεγάλο βαθμό, δεν είμαστε εμείς που θα το καθορίσουμε… Κάνουμε μια σειρά από πράγματα… Ο χρόνος είναι ο κριτής… Τα μη κρατικά πανεπιστήμια και ο νόμος που ψηφίσαμε φέτος είναι κάτι που θα μείνει, καλώς εχόντων των πραγμάτων, γιατί λύνει μια εκπαιδευτική ιστορική ανορθογραφία», καταλήγει.

Τι απαντήσεις δίνει για την επιλογή του κ. Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας και στο ερώτημα «πού ανήκει ο ίδιος»;

«Ανήκω στη ΝΔ και πιστεύω βαθιά αυτό που λέει η ιδρυτική της διακήρυξη δια χειρός Κωνσταντίνου Καραμανλή: οι ταμπέλες της δεξιάς, της αριστεράς και του κέντρου είναι παραπλανητικές», λέει.

Ποια είναι τα σημαντικότερα εφόδια που θέλει να δώσει στα τρία παιδιά του, ενώ ανυπομονεί να μεγαλώσουν για να ξαναδιαβάσει μαζί τους τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» του Τόλκιν;