Μπήκε στο γραφείο της δικηγορικής εταιρείας ευδιάθετος κρατώντας τρία κουτιά σοκολατάκια της γνωστής βελγικής προέλευσης. Πρώτη κουβέντα προς τους συνεργάτες του «Να κεράσετε όλα τα παιδιά».
Ο Χάρης Παμπούκης ήρθε προς το μέρος μας στην αίθουσα συσκέψεων όπου στήναμε τις κάμερες και ψάχναμε τα σωστά «κοντινά» πλάνα για τη συνέντευξη. Ήταν ανήμερα της εορταστικής του εορτής και του είχε φανεί ιδανική μέρα από άποψη διάθεσης χρόνου.
«Και τώρα πώς θα απαντάω στα τηλέφωνα;», διερωτήθηκε αναζητώντας λύση στο πρόσωπο της γραμματέως του ενώ της παρέδιδε το κινητό του.
«Αυτό δεν το είχα υπολογίσει… Και δεν είναι ευγενικό να μην απαντάς στις ευχές…», με κοίταξε και σχολίασε χαμογελώντας.
Διακεκριμένος νομικός και καθηγητής, ο ακριβοθώρητος Χάρης Παμπούκης σπάνια βγαίνει στα μέσα ενημέρωσης.
Στο τηλέφωνο του ζήτησα να μιλήσουμε για τη Δικαιοσύνη, την κρίση εμπιστοσύνης που περνά ο θεσμός, τη Νέα Γενιά που βγήκε μπροστά στους δρόμους και ζητά απαντήσεις για την εθνική τραγωδία των Τεμπών, τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τα φαινομενικά «ήρεμα νερά» και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Ετσι βρέθηκα να διαβαίνω την πόρτα της λευκής εντυπωσιακής πολυκατοικίας «Καλλιγά» στη Βασιλίσσης Σοφίας και να θαυμάζω εκ των έσω το έργο του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Καψαμπέλη, δείγμα του «κλασικίζοντος μοντερνισμού» της Αθήνας του ’50-‘60.
Ντυμένος casual elegant με λευκό πουκάμισο, σκουρόχρωμο τζιν παντελόνι, αθλητικά και μάλλινη ζακέτα, ο γαλλοτραφής με αστική ευγένεια Χάρης Παμπούκης περνάει γρήγορα από τη χαλαρή small talk διάθεση σε σοβαρούς και ζυγισμένους τόνους με την εμπειρία σαράντα πέντε ετών νομικής σταδιοδρομίας.
Έχω ακόμη την εικόνα του από την εποχή της εμπλοκής του με την πολιτική.
Ήταν από τους στενότερους συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου, στο πλευρό του από το Υπουργείο Εξωτερικών αλλά και αργότερα στην κυβέρνησή του, ως υπουργός Επικρατείας και στη συνέχεια Ανάπτυξης από το 2009 έως το 2011 όταν και αποφάσισε να παραιτηθεί.
«Δεν έφυγα νωρίς, αλλά όταν διαπίστωσα ότι εγώ προσωπικά δεν είχα κάτι άλλο να προσφέρω σ΄αυτή την εθνική επιχείρηση διάσωσης της χώρας. Δεν ήμουν ποτέ πολιτικός…», δηλώνει για εκείνη την περίοδο.
Σήμερα έχει επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο. Διδάσκει Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο και Δίκαιο Διεθνών Συναλλαγών στη Νομική Σχολή Αθηνών.
Πριν από λίγους μήνες έλαβε μία σημαντική διάκριση από την Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης. Είναι ο πρώτος Έλληνας καθηγητής στα 101 χρόνια τη Ακαδημίας στον οποίο ανατίθεται η τιμητική διδασκαλία του γενικού μαθήματος του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου.
«Μ’ ενδιέφερε να καταδείξω την αξιακή διάσταση των κανόνων και όχι την τεχνική. Το Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο συμβαδίζει στον τελικό στόχο με το Δημόσιο Δίκαιο που είναι η ειρήνη… Εμείς προσπαθούμε να ειρηνεύουμε τις ψυχές των ιδιωτών όταν αυτές αντιμετωπίζουν το φαινόμενο των συνόρων, την αλλοδαπότητα», εξηγεί για το πώς βιώνει αυτή την εμπειρία.
Μιλάει για τις ογκοδέστατες συγκεντρώσεις, τους νέους που ταυτίστηκαν με τους αδικοχαμένους των Τεμπών.
«Οι φοιτητές μας συνήθως είναι καχύποπτοι με τα πολιτικά, αλλά εδώ έχω την εντύπωση ότι κινητοποιήθηκαν διότι έχει δημιουργηθεί η πρόσληψις δικαίως ή εσφαλμένως, υπάρχει δικαστική έρευνα σε εξέλιξη την οποία εμπιστευόμαστε καταρχήν ως διατεταγμένη πολιτεία, ότι δεν έχει οργανωθεί ικανοποιητικά η αποκάλυψη της αλήθειας», λέει.
Για την αίσθηση πολιτικής ατιμωρησίας και τον Νόμο περί ευθύνης υπουργών, ο κόσμος πιστεύει ότι η Βουλή είναι σε διατεταγμένη κομματική λειτουργία», λέει ο κ. Παμπούκης.
«Το πρόβλημα που σήμερα αντιμετωπίζει η κυβέρνηση δεν αναφέρεται στην αντιπολίτευση, μιλάω ως σύνολο, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή μια εναλλακτική πρόταση προσώπων και διακυβέρνησης… Το κύριο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι πώς θα σταθεί απέναντι στην κοινωνία με κύριο θέμα τα Τέμπη και ό,τι αυτό συμβολίζει. Αυτό είναι ένα παρά πολύ δύσκολο θέμα να αντιμετωπιστεί, πολύ πιο εύκολα αντιμετωπίζεις την αντιπολίτευση στο κοινοβούλιο παρά την κοινωνία στους δρόμους», τονίζει.
Στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής παρατηρεί πως τα «ήρεμα νερά μοιάζουν λίγο με τα ηφαίστεια, μπορεί από πάνω να είναι ήρεμα, αλλά από κάτω γίνονται διεργασίες μάγματος πολύ σημαντικές. Έτσι κάπως είναι τα ελληνοτουρκικά».
Τέλος εξηγεί το αν και υπό ποιες προϋποθέσεις πρέπει να προσφύγει η Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Δείτε επίσης:
Δημήτρης Παπαστεργίου στο My Story: «Δεν είναι αυτοσκοπός η πολιτική»
- Μόναχο: Ακόμη 2 νεκροί από την επίθεση του Αφγανού – Υπέκυψε και ένα 2χρονο αγοράκι
- Ζελένσκι: «Όχι» στην πρόταση Τραμπ για τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας
- Σάμος: Καταδίωξη θαλαμηγού με 57 μετανάστες ανοιχτά του νησιού (βίντεο)
- Ρούτε: Ο Πούτιν δεν θα τολμήσει μία επίθεση σε μέλος του ΝΑΤΟ – Αν συμβεί, θα δεχθεί ολοκληρωτική επίθεση
