Ο Αλέξης Κούγιας, που πέθανε σε ηλικία 74 ετών, δεν ήταν ένας απλός δικηγόρος. Ακόμη και από αυτούς με τους οποίους ήρθε σε σύγκρουση, αναγνωρίστηκε η ευστροφία του, η δικηγορική του δεινότητα, η μάχιμη δικηγορία μέχρι την τελευταία ημέρα.

Ο Αλέξης Κούγιας ήταν από τους λίγους που δεν εγκατέλειψαν τα έδρανα των δικαστηρίων και επί 50 χρόνια συνέχιζε να πηγαίνει στην πρώην Σχολή Ευελπίδων αλλά και σε δικαστικές αίθουσες όλης της χώρας για να υπερασπιστεί τους πελάτες τους.

1

Ένα παλιό απόφθεγμα για το επάγγελμα που υπηρέτησε με απίστευτη αφοσίωση ο Κούγιας λέει: «Οι δικηγόροι είναι άνθρωποι που νοικιάζουν τα λόγια τους και τον θυμό τους». Ο Αλέξης Κούγιας πράγματι είχε καταφέρει να είναι ο πιο δημοφιλής, ίσως, δικηγόρος των τελευταίων 50 ετών διότι είχε πολλές νομικές γνώσεις, ήταν τρομερός στον δικανικό λόγο και είχε έναν θυμό που πολλές φορές απέβαινε προς όφελος των πελατών του, διότι κατάφερε να κερδίσει πολλές μάχες στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Παράλληλα, ήταν η επιτομή του τηλεοπτικού δικηγόρου, από τους πρώτους που βγήκε στα κανάλια για να μιλήσει για τις υποθέσεις του, για το δίκαιο των πελατών του (όποιοι κι αν ήταν αυτοί). Κι αν είχε κατηγορηθεί για τηλεοπτικά σόου, ήξερε πολύ καλά ότι η μέθοδός του θα είχε αποτέλεσμα.

Ήταν δε διαπρύσιος υποστηρικτής της κυρίαρχης άποψης της ελληνικής (κι όχι μόνο) Δικαιοσύνης, ότι οποιοσδήποτε κατηγορούμενος έπρεπε να έχει το απαραβίαστο δικαίωμα να τον υπερασπίζεται κάποιος δικηγόρος.

Κατηγορήθηκε πολλές φορές γιατί ανέλαβε συγκεκριμένους κατηγορούμενους, άλλοι αθωώθηκαν, άλλοι καταδικάστηκαν. Όμως ο Αλέξης Κούγιας είχε πάντα την άποψη ότι πρέπει να τυγχάνουν όλοι υπεράσπισης.

Και όταν αναλάμβανε κάποια υπόθεση έκανε τα πάντα για να τη φέρει επιτυχώς εις πέρας, ακόμη και αν συγκρούονταν με το… περί δικαίου αίσθημα ή την άποψη της κοινωνίας.

Αλλά και ως αθλητικός παράγοντας έμεινε στην ιστορία για τις κόντρες του, τις λεκτικές αψιμαχίες που πολλές φορές έφτασαν στη χειροδικία.

Σε πρόσφατες δηλώσεις του, μετά την αποκάλυψη της αρρώστιας του είχε πει:

«Είμαι 75 ετών και παρά την ηλικία μου έχω τέτοιο πάθος με τη δικηγορία που δεν είναι θέμα οικονομικού ενδιαφέροντος πλέον».

«Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, αλλά να ξέρετε κάτι, ο καρκίνος είναι μια αρρώστια που δεν θέλεις να έρθει, όταν έρθει όμως είσαι υποχρεωμένος να τον βάλεις στην καθημερινότητα σου. Εγώ τον εχω βάλει στην καθημερινότητα μου τρία χρόνια και έχω πει ότι θα φύγω από τη ζωή ή μέσα από τα δικαστήρια ή μέσα από ένα γήπεδο. Όμως επιτέλους, να υπάρξει μέτρο» τόνισε.

«Σαν κι εμένα, μπορεί να μην είναι ο μύθος του Κούγια που απασχολεί, υπάρχουν εκατομμύρια στην Ελλάδα, την ίδια μάχη ζωής και την ίδια αντιμετώπιση της αυτής της ασθένειας έχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο» κατέληξε.

Ποιος ήταν ο Αλέξης Κούγιας

Ο Αλέξης Κούγιας γεννήθηκε στις 24 Ιανουαρίου του 1951 στην Πετρούπολη, όπου και μεγάλωσε.

Ο πατέρας του, ο Χρήστος, ήταν αγροτικής καταγωγής από το Βέλο Κορινθίας, ανάπηρος στο ένα του πόδι από νεαρός χωροφύλακας σε μια μάχη στη Φθιώτιδα κατά τον Εμφύλιο με τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού, διατηρούσε χρωματοπωλείο.

Ίσως για τις πολιτικές πεποιθήσεις του πατέρα του να μισήθηκε κι ο ίδιος από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς.

Η μητέρα του η Καλλιόπη, απόφοιτη της Ελληνογαλλικής Σχολής «Αγιος Ιωσήφ», κρατούσε, σύμφωνα με τα ήθη της εποχής, το νοικοκυριό.

Κάποια στιγμή ο Αλέξης Κούγιας είχε ένα σοβαρό τροχαίο που τον καθήλωσε στο κρεβάτι για 19 μήνες.

Ο νεαρός τότε Αλέξης, πήρε ένα πρωινό τον δρόμο για μια καφετέρια στο γειτονικό Κιάτο.

Στον δρόμο, ένας φορτηγατζής που είχε κοιμηθεί στο τιμόνι μπήκε στο αντίθετο ρεύμα, έπεσε με μετωπική σφοδρότητα πάνω του, τον τραυμάτισε βαριά και τον εγκατέλειψε αναίσθητο με συντριπτικά κατάγματα στην άσφαλτο. Τον πρόλαβαν ημιθανή. Έμεινε 19 μήνες στο ΚΑΤ, με αβάσταχτους πόνους και τρομερά προβλήματα στα άκρα.

Ο Αλέξης Κούγιας σπούδασε νομικά, αρχικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απ’ όπου και αποφοίτησε.

Τα πρώτα του βήματα τα έκανε ως δικηγόρος το 1974, ενώ δύο χρόνια μετά απασχόλησε τη δημοσιότητα ως συνήγορος του Βαγγέλη Ρωχάμη. Ήταν η πρώτη του πολύκροτη υπόθεση καθώς ο Ρωχάμης απασχόλησε για πολλά χρόνια την κοινή γνώμη, ο δε Κούγιας απολάμβανε τη δημοσιότητα.

Σε ηλικία 32 ετών νυμφεύτηκε για πρώτη φορά, ωστόσο λίγους μήνες μετά έχασε τη σύζυγό του σε τροχαίο δυστύχημα. Ο ίδιος είχε αναφερθεί στο τροχαίο δυστύχημα της πρώτης του συζύγου.

«Η πρώτη μου γυναίκα σκοτώθηκε δύο μήνες μετά τον γάμο μας. Τότε ήμουν τριάντα δύο ετών.

Ήταν ένα πολύ μεγάλο πλήγμα. Ήταν μια καλλονή με απίστευτη μόρφωση, παιδεία και κουλτούρα». Ήταν Ιταλοϊσραηλίτισσα. Παντρευτήκαμε με πολύ μεγάλες δυσκολίες, γιατί ο πατέρας της ήταν φανατικός Ισραηλίτης», πρόσθεσε αναφερόμενος στον πρώτο του γάμου που έληξε με τόσο τραγικό τρόπο. «Κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου, ασχολούμενος αποκλειστικά με τη δουλειά.

Έκανα ό,τι είχα κάνει μετά από το δικό μου ατύχημα, γιατί δεν σας κρύβω ότι και οι εξαιρετικές σπουδές μου οφείλονταν ως ένα βαθμό στο ότι ήμουν καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο. Μετά το τραγικό δυστύχημα της συζύγου μου, μετέτρεψα τον πόνο σε εργασία. Έφυγα από το σπίτι όπου μέναμε στην Εκάλη και εγκαταστάθηκα σε ένα ξενοδοχείο στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, δίπλα από τα δικαστήρια. Δούλευα συνεχώς.

Έπειτα, χρησιμοποιούσα έναν χώρο του γραφείου μου, στην οδό Σταδίου, ως υπνοδωμάτιο» δήλωσε ο Αλέξης Κούγιας το 2014 στο περιοδικό ΕΓΩ. «Την είχε βαφτίσει χριστιανή η Μαρινέλλα, η οποία και μας πάντρεψε.

Από το γάμο του με την Εύη Βατίδου

Ήταν παρόντες και οι γονείς μου. Ήμασταν εγώ 32 κι εκείνη 26. Έπειτα από λίγο έγινε ένα ατύχημα κι έχασε τη ζωή της. Λίγους μήνες μετά τον γάμο.

Ύστερα από εκείνο το σκηνικό έμεινα 10 χρόνια σε ξενοδοχείο. Δεν πήγα ποτέ στο σπίτι μου στην Πολιτεία να πάρω τα πράγματά μου, τα οποία υπάρχουν ακόμη και σήμερα εκεί. Και μάλιστα αυτοί που αγόρασαν αργότερα το σπίτι, με είχαν ενημερώσει να πάω να πάρω τα κοστούμια μου και τις φωτογραφίες.

Την επόμενη μέρα πήγα και πήρα ένα κοστούμι και εσώρουχα και κοιμόμουν σε ένα ντιβάνι στο ξενοδοχείο.

Είχε πει σε συνέντευξή του:

Το σοκ της απώλειας κράτησε 20 χρόνια. Είχα την τύχη να με ερωτευτούν εξαιρετικές γυναίκες, αλλά λόγω του σοκ δεν παντρεύτηκα. Ένιωθα ότι θα πρόδιδα την τότε σχέση, γιατί ήταν παιδική σχέση. Σαν να πρόδιδα μια διαδρομή. Έπρεπε να έρθει ξανά μια τέτοια διαδρομή.

Παντρεύτηκα ξανά 51 ετών. Και ευτυχώς – όχι μόνο γιατί έκανα δύο παιδιά – αλλά γιατί έζησα ξανά τον έρωτα. Είχα πει ότι θα πάω στην εκκλησία ξανά μόνο ερωτευμένος.

Δεν κοίταξα τα χρήματα, θα μπορούσα να έχω κάνει γάμους με γόνους σημαντικών οικογενειών. Νομίζω ότι θα ήμουν ένας πραγματικά ελκυστικός γαμπρός και σύζυγός. Εγώ όμως πίστευα πάντα στον έρωτα και ήθελα να πάω ξανά στην εκκλησία ερωτευμένος. Για αυτό είμαι ευγνώμων στην πρώην σύζυγό μου, η οποία μου προκάλεσε αυτό το συναίσθημα», είχε πει ο Αλέξης Κούγιας στο Ενώπιος Ενωπίω πριν από περίπου ένα χρόνο.

Νυμφεύτηκε ξανά στις 24 Ιανουαρίου 2001 με το μοντέλο και παρουσιάστρια Εύη Βατίδου και ο γάμος τους διήρκησε έως τον Οκτώβριο του 2007.

Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά τον Χρήστο Κούγια (9/3/2002) και την Μάιρα Κούγια (20/1/2005) όπου επίσης σπούδασαν νομικά.

Ο Αλ. Κούγιας με τα παιδιά του

Μια ζωή στις δικαστικές αίθουσες

Κατά τη διάρκεια της μεγάλης καριέρας του στις αίθουσες των δικαστηρίων, ο Αλέξης Κούγιας κατάφερε να αποκτήσει φήμη, διάσημους πελάτες που τον εμπιστεύονταν απόλυτα στις δύσκολες στιγμές αλλά και φανατικούς εχθρούς. Πολλές από τις υποθέσεις που ανέλαβε, άλλωστε, απασχόλησαν την κοινή γνώμη και τον Τύπο.

Χαρακτηριστική ήταν η υπεράσπιση της Δήμητρας Μαργέτη, στην πολύκροτη δίκη των σατανιστών της Παλλήνης, την υπεράσπιστη του Αργύρη Σαλιαρέλη στην υπόθεση Κοσκωτά, την υπεράσπιση του οδηγού της νταλίκας Δημήτρη Ντόλα στο δυστύχημα που στέρησε τη ζωή σε 21 μαθητές από το Μακροχώρι στα Τέμπη, την υπεράσπιση του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα ο οποίος δολοφόνησε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, την υπεράσπιση του ηθοποιού Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος κατηγορήθηκε για βιασμούς, αλλά και της Ρούλας Πισπιρίγκου από την Πάτρα η οποία κατηγορείται για τη δολοφονία των παιδιών της.

Από την άλλη, υπήρξε, μεταξύ άλλων, ο αρχικός δικηγόρος της οικογένειας του δολοφονημένου οπαδού του Άρη, Άλκη Καμπανού αλλά και της δολοφονημένης Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο και της δολοφονημένης από τον σύντροφό της στη Φολέγανδρο, Γαρυφαλλιάς.

Τον τελευταίο καιρό είχε ασχοληθεί και με την πολύκροτη υπόθεση του δυστυχήματος των Τεμπών που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους.

Κατά τη διάρκεια της μακράς του σταδιοδρομίας στις δικαστικές αίθουσες, ο Αλέξης Κούγιας είχε αναλάβει πάνω από 25.000 δίκες, από τις οποίες περίπου οι 1.000 είναι υποθέσεις για κακουργήματα και ανθρωποκτονιών εκ προθέσεως.

Αλέξης Κούγιας και ο αθλητισμός

Παράλληλα με τη δικηγορία, ο Αλέξης Κούγιας ασχολούνταν ενεργά και με τον αθλητισμό και ειδικότερα, την μεγάλη του αγάπη, το ποδόσφαιρο.

Ο ίδιος είχε δηλώσει πως είχε παίξει ποδόσφαιρο, σε καθαρά ερασιτεχνικό επίπεδο, τόσο στον Άρη Πετρούπολης σε μικρή ηλικία, όσο και στον Ολυμπιακό Λουτρακίου.

Αργότερα, αποφάσισε να ασχοληθεί με τα διοικητικά του αθλήματος. Από το 1982 έως και το 1992 υπήρξε αντιπρόεδρος στον Ηρακλή, ενώ από το 1994 έως και το 1998 ιδιοκτήτης του Άρη Πετρούπολης.

Το 1997 και το 2004 διετέλεσε πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ, για μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ κατά καιρούς έχει αναλάβει πρόεδρος της Βέροιας, της Κορίνθου, του Π.Α.Σ. Γιάννινα (του οποίου υπήρξε και ιδιοκτήτης από το 2005 έως το 2008), της Λαμίας, της Παναχαϊκής, και για ένα μικρό χρονικό διάστημα του Ιωνικού Νικαιας, αλλά και του Αιγάλεω Α.Ο. του οποίου, επιπλέον, υπήρξε γενικός αρχηγός όπως και νομικός σύμβουλος της Π.Α.Ε. τη δεκαετία του ’80, επί προεδρίας Βίκτωρα Μητρόπουλου.

Επίσης ο Αλέξης Κούγιας υπήρξε εκπρόσωπος του Ηρακλή στην ΕΠΑΕ και αντιπρόεδρος της ΕΠΑΕ. Στα τέλη του 2008 ανέλαβε την προεδρία της ΠΑΕ Παναχαϊκής 2005 και το Μάιο του 2009 εξαγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο της από τον Κώστα Μακρή.

Το 2015 ανέλαβε ιδιοκτήτης και πρόεδρος της ΑΕΛ, στη Λάρισα, ενώ έμεινε εκεί έως το 2022, ερχόμενος σε σύγκρουση με τους οργανωμένους οπαδούς.

Επέστρεψε στη συνέχεια στην Κόρινθο και μετά στον Ηρακλή, πριν τελικά γίνει αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού Πειραιώς και τελικά καταλήξει νομικός σύμβουλος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, στην πρόσφατη δίκη κόντρα στην ΑΕΚ για τα επεισόδια στην ΟΠΑΠ Αρένα τον περασμένο Ιανουάριο.

Ως αθλητικός παράγοντας έχει πρωτοστατήσει σε πολλά επεισόδια, στα οποία, μεταξύ άλλων, έχει ξυλοκοπήσει διαιτητή αγώνα και προπονητή αντίπαλης ομάδας.

Στις 19 Ιανουαρίου 2011, η εμφάνιση του Αλέξη Κούγια έξω από το γήπεδο Παναχαϊκής στην Αγυιά δημιούργησε ένταση όταν οπαδοί της ομάδας από την Πάτρα καταφέρθηκαν εναντίον του.

Στην συνέντευξη Τύπου, ο Κούγιας εξύβρισε και έφτυσε τον Πατρινό δημοσιογράφο Χρήστο Βεργανελάκη και την επόμενη ημέρα, η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου – Ηπείρου-Νήσων ζήτησε την παρέμβαση του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πάτρας για το θέμα αυτό.

Το 2022, μεταβίβασε τις μετοχές του στην ΑΕΛ στον Αχιλλέα Νταβέλη, αποχωρώντας έτσι από την ιδιοκτησία και ηγεσία της ΠΑΕ.

Κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής του με τον χώρο του ποδοσφαίρου καταφέρθηκε συχνά κατά της διαφθοράς στο ποδόσφαιρο.

Δημόσιο πρόσωπο και κόντρες

Ο Αλέξης Κούγιας κατάφερε να γίνει μια προσωπικότητα που προκάλεσε σε πολλές στιγμές τη δημόσια σφαίρα με την προσωπική του ζωή και τις, συχνά αμφιλεγόμενες για πολλούς, απόψεις του.

Ο ίδιος δήλωνε πάντα υπερήφανος για την λαϊκή καταγωγή του και το γεγονός πως υπήρξε αυτοδημιούργητος, ξεκινώντας από χαμηλά και φτάνοντας στο να θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου της δικηγορίας με την δουλειά του.

Ωστόσο, οι συντηρητικές απόψεις του, σε συνδυασμό με την δημοσιότητά που έλαβε η προσωπική του ζωή και τις επιλογές του στους κατηγορούμενους, τον έφερε πολλές φορές σε αντιπαράθεση με την κοινή γνώμη και άτομα που ήθελαν να φέρονται ως εκφραστές της.

Χαρακτηριστική είναι η κόντρα του με τον Λάκη Λαζόπουλο ή με τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο, ο οποίος μάλιστα τον είχε κατηγορήσει πως τον ξυλοκόπησε στο Κολωνάκι, οδηγώντας στη σύλληψή του.

Ανεξάρτητα με την γνώμη του καθενός, ο Αλέξης Κούγιας κατάφερε να εξελιχθεί, αναμφίβολα, ως μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες των δικαστηρίων της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.