Η αύξηση της συμμετοχής των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο ενεργειακό μείγμα αποτελεί προτεραιότητα αλλά και μονόδρομο για την Ευρώπη, εξασφαλίζοντας την ενεργειακή ασφάλεια των κρατών μελών της και τη μείωση του ενεργειακού κόστους.

Ολόκληρη η ευρωπαϊκή οικονομία συνταράσσεται την περίοδο αυτή από τις επιπλοκές της ενεργειακής κρίσης, αποδεικνύοντας το μεγάλο γεωπολιτικό και οικονομικό κόστος που συνεπάγεται η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και το ρωσικό φυσικό αέριο.

Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρώπη έχει αποφασίσει να προωθήσει με κάθε τρόπο τη διείσδυση των ΑΠΕ, με οδηγίες στα κράτη μέλη και θέσπιση ακόμη πιο φιλόδοξων -αλλά αναγκαίων για την ενεργειακή αυτονομία της- στόχων.

Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελούν το 26% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας σήμερα, αλλά σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας (IEA) το μερίδιό τους αναμένεται να φτάσει το 30% έως το 2024.

Ο ελληνικός στόχος είναι να καλύπτουν το 70% της παραγόμενης ενέργειας στην Ελλάδα ως το 2030.

Η Επιτροπή προτείνει να αυξηθεί ο ευρωπαϊκός στόχος για τις ΑΠΕ για το 2030 στο 45% (από 40%).

Μεταξύ των δράσεων που ανακοίνωσε προς την κατεύθυνση αυτή περιλαμβάνεται η στρατηγική για την ηλιακή ενέργεια με έμφαση στα κτίρια και η δραστική επιτάχυνση της αιολικής ενέργειας, ώστε η αιολική ισχύς να φθάσει σε 480.000 MW μέσα σε 8 χρόνια από 190.000 MW σήμερα.

Για τοn σκοπό αυτό, η Επιτροπή υπέβαλε νέα νομοθετική πρόταση για την επιτάχυνση των αδειοδοτικών διαδικασιών, η οποία θα ενσωματωθεί στην εν εξελίξει αναθεώρηση της Οδηγίας για τις ΑΠΕ.

Η νέα νομοθεσία περιλαμβάνει τρεις σημαντικούς άξονες:

α) Κατοχυρώνει την αρχή ότι οι ανανεώσιμες πηγές υπηρετούν υπέρτατο δημόσιο συμφέρον. Αυτό σημαίνει ότι η κάθε περίπτωση εγκατάστασής τους πρέπει να σταθμίζεται και να προχωρά κατά προτεραιότητα, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης και μέχρι να επιτευχθεί η κλιματική ουδετερότητα.

β) Υποχρεώνει τα κράτη μέλη να καθορίσουν, μετά από στρατηγική περιβαλλοντική αξιολόγηση, ευρύτερες περιοχές όπου οι ΑΠΕ θα επιτρέπονται εξ αρχής. Στις περιοχές αυτές οι επενδύσεις θα πρέπει να μπορούν να ξεκινήσουν κατασκευή εντός ενός έτους από το σχετικό αίτημά τους. Πρόκειται για σημαντική αλλαγή της βάσης της συζήτησης. Μέχρι τώρα, η συνηθισμένη συντηρητική προσέγγιση ήταν ο καθορισμός μόνο ζωνών αποκλεισμού στις οποίες απαγορεύεται να υποβληθεί αίτηση και μελέτη για ένα έργο, ενώ σε κάθε άλλη θέση εκτός αυτών των ζωνών ο επενδυτής πρέπει να ακολουθήσει τη μακρά -υπερδεκαετή στην Ελλάδα- αδειοδοτική διαδικασία. Τώρα πρέπει να οριστούν και ζώνες όπου οι αιτήσεις για ΑΠΕ δεν θα απορρίπτονται για αδειοδοτικούς λόγους, οι δε λεπτομέρειες και όροι εγκατάστασής τους θα καθορίζονται σε λιγότερο από ένα έτος.

γ) Επαναλαμβάνει την υποχρέωση στις υπόλοιπες περιοχές οι ΑΠΕ να αδειοδοτούνται εντός 2 ετών και διευκρινίζει ότι σε αυτή την προθεσμία πρέπει να έχει εκδοθεί οριστική απόφαση επί όλων των αδειών που απαιτούνται για την κατασκευή μιας επένδυσης.

Παράλληλα με την πρόταση νέας νομοθεσίας, η Επιτροπή δημοσίευσε λεπτομερείς οδηγίες προς τα κράτη μέλη σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο που πρέπει να απλοποιήσουν τους κανόνες και τις διαδικασίες αδειοδότησης.

Βέλτιστες πρακτικές αδειοδότησης

Οι οδηγίες αυτές περιγράφουν τις βέλτιστες πρακτικές αδειοδότησης από όλη την Ευρώπη.

Συνοπτικά είναι οι εξής:

Χωροθέτηση

– Αναγνώριση των έργων ΑΠΕ ως υπέρτατου δημοσίου συμφέροντος

– Υιοθέτηση προσέγγισης με βάση τον πληθυσμό, για την προστασία της βιοποικιλότητας

– Συντονισμός θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού σε επίπεδο θαλάσσιας λεκάνης

– Με μια ενιαία στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση, προσδιορισμός ζωνών όπου οι ανανεώσιμες πηγές επιτρέπονται εξ αρχής και εγκαθίστανται πιο γρήγορα (go-to areas)

Διοίκηση

– Εφαρμογή της αρχής της «σιωπηρής έγκρισης»: όταν μια αρχή δεν σχολιάζει εντός μιας προθεσμίας, θεωρείται ότι αποδέχεται την αίτηση και εγκρίνει την άδεια

– Ενιαίο σημείο επαφής για όλες τις διαδικασίες αδειοδότησης (One-stop-shop)

– Ψηφιοποίηση διαδικασιών

– Ενίσχυση του προσωπικού

– Διαφάνεια ως προς τις προθεσμίες, τα επόμενα βήματα, τους ρόλους και τις ευθύνες των διαφόρων αρχών

– Μέγιστη διαδικασία 2 ετών για νέα έργα ΑΠΕ και 1 έτους για έργα στις προκαθορισμένες επιτρεπτές ζώνες (go-to areas) και για ριζική ανακαίνιση (repowering) υφιστάμενων εγκαταστάσεων

Σύνδεση στο δίκτυο

– Εφαρμογή μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και επενδύσεων δικτύου

– Παροχή διαφανούς και ψηφιακής διαδικασίας για αιτήσεις σύνδεσης στο δίκτυο

Διαγωνισμοί

– Να επιτρέπεται ο συνδυασμός διαφόρων τεχνολογιών Α.Π.Ε.

– Οι άδειες να επιτρέπουν την ανάπτυξη της πιο μοντέρνας τεχνολογίας

Νομικά θέματα

– Εφαρμογή της ταχύτερης δυνατής δικαστικής διαδικασίας σε εθνικό επίπεδο