Αν και πολλοί θα υποστηρίξουν – δικαίως – ότι οι γραφομηχανές είναι πλέον κάτι παρωχημένο, ο 23χρονος Βρετανός φοιτητής αρχιτεκτονικής Τζέιμς Κουκ (James Cook) χρησιμοποιεί χειροκίνητες γραφομηχανές για να δημιουργήσει θαυμαστά έργα ζωγραφικής.

Προσφάτως, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Bored Panda, μίλησε για την τέχνη του.

Αποκάλυψε πως το ενδιαφέρον του για τις γραφομηχανές ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια, την περίοδο που ήταν ακόμη στο κολλέγιο, όταν διάβασε ένα άρθρο για κάποιον Πολ Σμιθ με σοβαρή εγκεφαλική παράλυση (σ.σ. νόσο του Little), ο οποίος δεν μπορούσε να κρατήσει μολύβι ή πινέλο, αλλά εξέλιξε δεξιότητες κάνοντας χρήση της μηχανικής ακρίβειας μια γραφομηχανής και παρουσίασε έναν όγκο απίστευτης καλλιτεχνικής παραγωγής σε διάστημα 60 ετών, τουλάχιστον.

«Εμπνευσμένος από την ιστορία του, αποφάσισα να κάνω τη δουλειά του μέρος του θέματος για τις σπουδές μου τέχνης στο κολλέγιο», εξηγεί ο Κουκ.

Ο Βρετανός καλλιτέχνης αγόρασε την πρώτη γραφομηχανή του από ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που πωλούσαν τα παλιά τους πράγματα. Απέκτησε, με τα χρόνια, μια συλλογή από 30 διαφορετικής μηχανές που χρησιμοποιεί για τα έργα του ζωγραφικής.

«Η πρώτη μου αγορά ήταν μια Oliver Courier του 1956… Είναι, εδώ και έξι χρόνια, στη συλλογή μου των 30 γραφομηχανών και πάνω από τα μισά έργα μου τα έχω κάνει με αυτήν», λέει.

«Ξεκίνησα με ένα σχέδιο σε γραφομηχανή του Woolworth Building της Νέας Υόρκης. Ήταν σαν να μάθαινα μια καινούργια γλώσσα (κυριολεκτικά), που αποτελείτο από σημεία στίξης, γράμματα και αριθμούς. Ήταν το πώς συναρμολογούσα αυτά τα σημάδια πάνω στη σελίδα που αποκάλυπταν την εικόνα, από τη στιγμή που πισωπατούσες», αφηγείται.

Εξήγησε ότι κάθε έργο του απαιτεί από εννιά έως 30 ώρες αναλόγως του μεγέθους, της κλίμακας και της πολυπλοκότητάς του. Βεβαίως, τον περιορίζει το ότι πρέπει να χρησιμοποιεί το στάνταρ A4 που είναι το σύνηθες που μπορεί να πάρει μια γραφομηχανή, αν και προσφάτως παραγγελία από πελάτισσα τον οδήγησε να ολοκληρώσει το πιο μεγάλο σε μέγεθος έργο του έως σήμερα (914 εκατοστά επί 1,2 μέτρα, τρία ρολά χαρτί πάνω στα οποία υπάρχουν περισσότερα από 100.000 «σημάδια»).

Εξομολογείται ότι ανέκαθεν ονειρευόταν να γίνει αρχιτέκτονας, άρα «νομίζω ότι προτιμώ να ζωγραφίζω κτήρια με τη γραφομηχανή μου αντί πορτρέτα».

Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε έκθεση έργων του στην πόλη Thaxted, στο Έσεξ της Αγγλίας.