Για το χαμόγελό της μόνο! Νέα αίθουσα για τη Μόνα Λίζα στον απόηχο αρνητικών σχολίων – mononewsTV

Απογοητευμένοι, δυσαρεστημένοι, ταλαιπωρημένοι. Περί τα δέκα εκατομμύρια τον χρόνο είναι οι επισκέπτες, που φθάνουν στο Λούβρο για να δουν τη Μόνα Λίζα, αλλά η εμπειρία τους, όπως τουλάχιστον καταγράφεται στο διαδίκτυο μόνον θετική δεν είναι…

Η μακρά αναμονή στην ουρά, που φθάνει άνετα τις δύο ώρες, στην συνέχεια ο εντελώς περιορισμένος χρόνος – το πολύ 50 δευτερόλεπτα – που τους παρέχεται για να σταθούν μπροστά της και να την θαυμάσουν από απόσταση φυσικά, στριμωγμένοι και απηυδισμένοι μαζί με άλλους ομοιοπαθείς φαίνεται να δικαιολογούν τις αρνητικές αντιδράσεις τους.

Οι διαμαρτυρίες προέρχονται από έναν ιστότοπο που παρέχει εκπτώσεις και προσφορές στα μέλη του, το CouponBirds, το οποίο με βάση περί τις 18.000 κριτικές για τα διασημότερα έργα τέχνης στον κόσμο κατέληξε στην Μόνα Λίζα ως μακράν «το πιο απογοητευτικό αριστούργημα του κόσμου».

Προφανώς και δεν πρόκειται για ουσιαστικές κριτικές, άλλωστε μερίδα των επισκεπτών, κακά τα ψέματα, αγνοεί ακόμη και τα βασικά για το συγκεκριμένο έργο – ορισμένοι δυσφορούν ακόμη και για το μικρό μέγεθός του (!) – ενώ οι περισσότεροι αναλώνουν τον ελάχιστο χρόνο τους, έχοντας την πλάτη στον πίνακα, για να βγάλουν selfie.

Ωστόσο αυτά δεν έχουν σχέση με την ταλαιπωρία που υφίστανται.

Έναν νέο χώρο, αποκλειστικά αφιερωμένο στο αριστούργημα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, προτίθεται έτσι, να δημιουργήσει το μουσείο, σύμφωνα με δηλώσεις της διευθύντριάς του Λοράνς ντε Καρ στους Times. Το σχέδιο δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί, όμως η κυρία ντε Καρ είναι σε θέση να γνωρίζει τη δυσαρέσκεια του κοινού, που αντανακλά φυσικά στον τρόπο που διαχειρίζεται το μουσείο τα εκθέματά του.

«Οι επισκέπτες δεν απολαμβάνουν το έργο στην αίθουσα όπου βρίσκεται σήμερα, επομένως αισθανόμαστε ότι δεν κάνουμε καλά τη δουλειά μας», όπως είπε στην εφημερίδα. Προσθέτοντας, ότι η έκθεση του πίνακα σε έναν ξεχωριστό χώρο θα μπορούσε να αντιστρέψει τις αρνητικές εντυπώσεις. Άλλωστε, όταν ακόμη και ελάχιστοι επισκέπτες περιγράφουν την εμπειρία τους ως «μαρτύριο» δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια εφησυχασμού.