Τρέχοντας πολύ μεγάλες αποστάσεις μπορεί να συρρικνωθεί το μυαλό σας

Όπως τοποθετούνται οι αθλητικές επιτυχίες, το τρέξιμο ενός μαραθωνίου είναι προς την κορυφή της λίστας. Αλλά ακόμα κι αυτό, δεν είναι αρκετά προκλητικό για τους υπερ-μαραθωνοδρόμους, που τρέχουν σε αγώνες περισσότερα χιλιόμετρα από το κανονικό που είναι 42,2 χιλιόμετρα (26 μίλια). Το «2009 Trans Europe Foot Race», για παράδειγμα, περιλάμβανε τρέξιμο από την Ιταλία προς τη Νορβηγία, 4.500 χιλιόμετρα κάνοντας πάνω από 64 ημέρες.

Τέτοια ακραία κατορθώματα είναι μια καλή δικαιολογία, για να μελετήσουν πώς το στρες επηρεάζει το ανθρώπινο σώμα. Για το σκοπό αυτό, ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ulm στη Γερμανία ακολούθησαν 44 δρομείς κατά τη διάρκεια του αγώνα «2009» από την Ιταλία μέχρι τη Νορβηγία. Μετά από κάθε 900 χιλιόμετρα, μετρούσαν τις αλλαγές στο σώμα ενός αθλητή με τη χρήση φορητού σαρωτή MRI, καθώς επίσης τους έκαναν και εξετάσεις αίματος και ούρων.

Βρήκαν ότι, για τα πρώτα 2.500 χιλιόμετρα, οι χόνδροι αρθρώσεων των αθλητών – το υλικό που απορροφά τους κραδασμούς και βρίσκεται μεταξύ των οστών – ήταν αλλοιωμένοι.  Αλλά μετά από αυτό, ο χόνδρος άρχισε παραδόξως να επανέρχεται.

«Θεωρούσαμε ότι ο χόνδρος μπορεί να αναγεννηθεί, μόνο κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Uwe Schütz στο «New Scientist».  «Δείξαμε για πρώτη φορά, ότι μπορεί να αναγεννηθεί κατά τη διάρκεια του τρεξίματος». Οι ερευνητές αποκάλυψαν τα αποτελέσματά τους στο ετήσιο συνέδριο του Ακτινολογικού Συλλόγου της Βορείου Αμερικής .

Όμως βρήκαν επίσης, ότι ο εγκέφαλος ενός αθλητή συρρικνώνεται 6% μέχρι το τέλος του αγώνα.

Η άσκηση θεωρείται ότι είναι ευεργετική για τον εγκέφαλο, αποτρέποντας την κατάθλιψη και την άνοια.  Η συρρίκνωση του εγκεφάλου δεν θεωρείται γενικά καλό.  Οι ερευνητές του Ulm δεν είναι σίγουροι ακόμη, γιατί ο εγκέφαλος συρρικνώνεται μετά από διαδρομές πολύ μεγάλων αποστάσεων, αλλά μπορεί να είναι απλώς ένα αποτέλεσμα της ακραίας κόπωσης και της κακής διατροφής.

Μεταξύ των υπερ – μαραθωνοδρόμων, η περιοχή του εγκεφάλου, που συρρικνώθηκε περισσότερο, εμπλέκεται με την οπτική επεξεργασία. Η έλλειψη της διέγερσης – απλά  κοιτάζοντας ευθεία και μόνο τους δρόμους για 64 ημέρες – μπορεί να έχει κάποια σχέση με αυτό. Θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα ενός μηχανισμού αντιμετώπισης για την αλλαγή πορείας της πολύτιμης ενέργειας σε μέρη του σώματος, που το χρειάζονται περισσότερο.

Ευτυχώς, όλοι οι δρομείς ανέκτησαν το αρχικό μέγεθος του εγκεφάλου τους εντελώς, μετά από έξι μήνες. Και εκείνοι που τρέχουν μόνο έναν μαραθώνιο, ή, όπως και οι περισσότεροι από εμάς, τρέχουν πολύ μικρότερες αποστάσεις – δεν θα αντιμετωπίσουν τα ίδια αποτελέσματα.