Ξεκινάμε από τα βασικά: Είναι η πιο ακριβή ταινία James Bond όλων των εποχών. Δεν της φαίνεται, σε σχέση με το Skyfall, αλλά είναι. Ο Daniel Craig απαξιώνει όλο και περισσότερο τον πράκτορα του Ian Fleming, κάνοντας τα κόκκαλα του συγγραφέα να τρίζουν. Οι λάτρεις του φλεγματικού Βρετανού πράκτορα βλέπουν απλά – για ακόμα μια φορά – έναν πράκτορα.
Μέχρι εκεί.
Μηδενικό φλέγμα, και κινήσεις και προσέγγιση, που θυμίζουν περισσότερο Ανατολικοευρωπαίο πρωταγωνιστή. Η λάθος επιλογή ηθοποιού, για την ενσάρκωση του συγκεκριμένου ρόλου, φαίνεται δυστυχώς όλο και περισσότερο, όσο ο χρόνος περνάει πάνω στο πρόσωπο του Craig.
῾῾Μα, ξανθός James Bond ;᾽᾽, άκουσα – ξανά, και αυτή τη φορά – να λένε πριν και μετά το τέλος της avant premiere, στο Παλλάς.
Άδικο δεν έχουν (όταν έχεις δει Roger Moore και Pierce Brosnan, λογικό δεν είναι) ;
Και, καλά, για τον Craig ξέραμε.
Άχρωμος, άοσμος, άγευστος.
Η μεγάλη απογοήτευση είναι στο σενάριο, που δεσμεύει σκηνοθετικά το Sam Mendes.
Από την προσπάθεια – κανείς δεν κατάλαβε γιατί – να δείξουν την ανθρώπινη πλευρά του πράκτορα, από το Casino Royale, και μετά, η δράση γινόταν όλο και περισσότερο έντονη, και κορυφώθηκε στο Skyfall.
Το Skyfall είναι από τις πιο θεαματικές – ίσως η θεαματικότερη – ταινίες του πράκτορα. Χορταστικό θέαμα, εντυπωσιακά effects και δράση, δράση, δράση.
Έχοντας κατά νου ότι το budget του Spectre είναι ακόμα μεγαλύτερο, ο πήχης των προσδοκιών μπήκε ακόμα υψηλότερα.
Κι όμως, παρά την εντυπωσιακότατη αρχή στο Μεξικό – που σε προϊδεάζει για μεγάλα πράγματα -, η πλοκή κινείται σε μεγάλο μέρος της ταινίας γύρω από τα ψυχολογικά του Bond και της partner του, που ενσαρκώνει η γοητευτικότατη Lea Seydoux, με την τζεϊμσμποντική δράση να αποτελεί διάλειμμα της υπόθεσης και με την τελευταία σκηνή να είναι κατώτερη των προσδοκιών.
Η bella Monica (Bellucci) γοητευτικότατη όσο ποτέ στα πρώτα (-)ήντα της, παίζει άψογα το ρόλο της χήρας του μαφιόζου (θα την ήθελα περισσότερο στην ταινία, έτσι όπως το έργο εξελίσσεται τελικά).
Επιπλέον, είναι αισθητή η απουσία μιας προσωπικότητας, όπως αυτής του Javier Bardem στο Skyfall.
Τουλάχιστον, η βραδιά ήταν άψογα οργανωμένη, με άφθονες και παγωμένες Heineken και Belvedere στο τέλος της, τις οποίες και σέρβιραν εντυπωσιακές παρουσίες.
Ας ελπίσουμε ότι οι πληροφορίες πως και στην επόμενη ταινία θα πρωταγωνιστεί ο Daniel Craig δε θα επιβεβαιωθούν. Αν και, ξαναλέω, ότι για το ναυάγιο του Spectre δεν ευθύνεται μόνο αυτός.