Ποιος συλλέκτης θα διαθέσει (τουλάχιστον) 48 εκ. δολάρια για ένα μπλε διαμάντι;

Είναι η εποχή. Δεν μπορεί να δώσει κανείς διαφορετική εξήγηση. Η εποχή που όλα αλλάζουν, όλα ανατρέπονται, δεν θεωρούμε τίποτα δεδομένο, ο κόσμος αναζητά φως στο σκοτάδι, επενδύει στην ελπίδα, στο παρελθόν, στις σταθερές αξίες, στην τέχνη, στη μόδα, στην ιστορία, για να μην εγκλωβιστεί στην πραγματικότητα.

Και κάπως έτσι, βλέπουμε ότι έχουν προγραμματιστεί διαφορετικές δημοπρασίες, σε σημεία του πλανήτη, προκειμένου να βγουν στο σφυρί μικροί και μεγαλύτεροι θησαυροί. Άλλωστε η σχέση του ανθρώπου με την τέχνη (και το όνειρο) είναι αρχετυπική.

Δημοπρασίες την εποχή της πανδημίας… Σας αρέσει η τέχνη; Eσείς πόσα χρήματα θα δίνατε για να αποκτήσετε ένα αυθεντικό έργο με την υπογραφή του Francis Bacon, για την ακρίβεια, ένα μοναδικό τρίπτυχο; Και μάλιστα με έναν τύπο με γκρι κοστούμι και καπέλο, το γυμνό πορτρέτο ενός πρώην συντρόφου του Francis Bacon και ένα λευκό, ματωμένο χαρτί που συνδέεται με τον Leon Trotsky;

O oίκος Christie’s υπολογίζει ότι θα υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον για την συγκεκριμένη δημοπρασία, με την τιμή εκκίνησης να εκτιμάται στα 75 εκ. δολάρια, για ένα έργο που φέρει την ημερομηνία 1986-7, γιατί όλα έχουν την σημασία τους.

Πρόκειται για τρίπτυχο που βγαίνει για πρώτη φορά σε δημοπρασία (την 1η Μαρτίου) από ιδιώτη που διατηρεί την ανωνυμία του και το είχε στην κατοχή του για τρεις δεκαετίες και αποφάσισε να το πουλήσει την περίοδο που οι επενδύσεις σε έργα τέχνης σημειώνουν άνοδο, στο πλαίσιο μίας δημοπρασίας που θα σηματοδοτήσει την έναρξη της άνοιξης και τα λευκά γάντια θα αναδείξουν διαφορετικά σύγχρονα έργα του 20ου αιώνα.

Για την ιστορία, ένα διαφορετικό τρίπτυχο του ίδιου ζωγράφου που δημοπρατήθηκε στην έναρξη της πανδημίας από τον οίκο Sotheby’s, σημείωσε ρεκόρ που αντιστοιχεί σε 84.6 εκ. δολάρια.

Τον Μάιο ετοιμάζεται να αλλάξει χέρια κι ένα τρίπτυχο του Jean-Michel Basquiat, από τον οίκο δημοπρασιών Christie’s, αυτή τη φορά στη Νέα Υόρκη, έργο που ζωγράφισε το 1982, και φέρει τον τίτλο «Portrait of the artist as a young derelict», οπότε αποκτά και άλλη αξία, πιο συναισθηματική, αφού πρόκειται για αυτοπροσωπογραφία του δημοφιλούς καλλιτέχνη που οτιδήποτε φέρει την υπογραφή του γίνεται ανάρπαστο.

Τιμή εκκίνησης; Τα 30 εκ. δολάρια, αν και η επίσημη τιμή, αποκαλύπτεται, μόνο στους σοβαρούς συλλέκτες, και όχι για τη δημιουργία εντυπώσεων. Άλλωστε το ενδιαφέρον μετά τον θάνατο του Basquiat to 1988, στα 27 του χρόνια, για οτιδήποτε έχει δημιουργήσει, είναι σήμερα μεγαλύτερο από ποτέ, αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο εφτά έργα του, έχουν δημοπρατηθεί για περισσότερα από 40 εκ. δολάρια, τα τρία μόλις πριν από έναν χρόνο.

Κι αν μεταφερθούμε στο Λονδίνο, θα δούμε έργα Μagritte και Monet, αυτή τη φορά, από τον οίκο Sotheby’s, με το ποσό των 60 εκ. δολαρίων να φαίνεται απλώς σαν το συνοδευτικό νούμερο μιας ακόμη μυθικής δημοπρασίας που θα πραγματοποιηθεί αποκλειστικά για συλλέκτες. Ήδη η πρόσοψη του κτιρίου στη New Bond Street που θα φιλοξενηθεί η σημαντική δημοπρασία έχει αλλάξει, προϊδεάζοντας το κοινό για αυτό που πρόκειται να συμβεί μέσα στον Μάρτιο, με μία πιο σουρεαλιστική διάσταση. Σημείο αφετηρίας το έργο «L’empire des lumieres.»

Σκεφτείτε έναν μπλε ουρανό και λευκά σύννεφα ή τι ωραία που θα ήταν η ζωή μας αν μπορούσαμε να αποκτήσουμε μια μέρα όλα αυτά τα σημαντικά έργα τέχνης, και να μετατρέψουμε το σπίτι μας, σε μουσείο. ‘Η έστω γκαλερί.

Για τους ενδιαφερόμενους πάντως, το συγκεκριμένο έργο του Rene Magritte που βγαίνει στο σφυρί για πρώτη φορά, (με τιμή εκκίνησης τα 60 εκ. δολάρια), σχεδιάστηκε το 1961, για την Βελγίδα αριστοκράτισσα, Βαρόνη Αnne-Marie Gillion Crowet και δεν έχει αλλάξει ιδιοκτήτη μέχρι τώρα… Στην ίδια δημοπρασία μπορεί να αναζητήσει κανείς και Claude Monet, Picasso, Van Gogh και David Hockney.

Όταν όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν να καταρρέουν, ένα χρυσό κάδρο μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά. Και σαν την απόλυτη κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.

Δεν παθιάζονται όμως όλοι μόνο με την τέχνη. Φαίνεται πως οι επενδυτές αναζητούν και κομμάτια του παρελθόντος για να νιώσουν μεγαλύτερη ασφάλεια στο παρόν. Και κάπως έτσι θα δημοπρατηθούν στην Kαλιφόρνια, (Julien’s Auction), memorabilia που συνδέονται συνειρμικά με την ποπ μουσική, τα ινδάλματα που ακόμη παίζουν στα social media, αντικείμενα που όλοι θυμόμαστε από φωτογραφίες, ταινίες, βίντεο-κλιπ, ιστορικά ντοκουμέντα, και πολύ θα θέλαμε να έχουμε στην κατοχή μας.

Θυμάστε το φούξια φόρεμα που είχε φορέσει η Madonna όταν είχε μεταμορφωθεί σε Marilyn Monroe στο βίντεο-κλιπ του καλτ, πλέον, τραγουδιού, «Material Girl», για να μας φέρει στο νου εικόνες από την ταινία «Οι Άνδρες Προτιμούν τις Ξανθές»;

Φαντάζεστε ποιοι θα είναι οι ενδιαφερόμενοι που θα «χτυπήσουν» το μουσικό όργανο, και συγκεκριμένα, το ντραμς, στο οποίο, ξεσπούσαν τα μέλη των Mπιτλς στις πρόβες, για την ακρίβεια, ο John Lennon με τον Paul McCartney, στο πρώτο τους γκρουπ, The Quarrymen; Αν αναρωτιέστε ποιος μπορεί να δώσει χρήματα για ένα μουσικό όργανο, τα ντραμς του Ringo Starr πουλήθηκαν το 2015, για 2.1 εκ. δολάρια (!).

Κι αν δεν μας αρέσει η ποπ μουσική, ούτε η ζωγραφική, αλλά τα κοσμήματα; Η ακραία πολυτέλεια; Στο Χονγκ Κονγκ όλα τα μάτια θα είναι στραμμένα τον Απρίλιο στη δημοπρασία του οίκου Sotheby’s, με τους υποψήφιους αγοραστές/επενδυτές, από ολόκληρο τον πλανήτη, να διεκδικούν, για μία μόνο ημέρα, (στις 27 Απριλίου), το μεγαλύτερο και πιο πολύτιμο μπλε διαμάντι που έχε βγει ποτέ στο σφυρί, ένα διαμάντι 14 καρατίων, από τον διάσημο οίκο De Beers (και την ονομασία Cullinan Blue).

Αν ισχύει τελικά ότι τα διαμάντια είναι οι καλύτεροι φίλοι κάθε γυναίκας, τότε θα εντυπωσιαστείτε όταν θα μάθετε ότι το συγκεκριμένο διαμάντι βρέθηκε μόλις πριν από έναν χρόνο, και σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γεμολογίας της Αμερικής είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος χωρίς κανένα απολύτως ψεγάδι.

Οι ειδικοί γνωρίζουν πως τα μπλε διαμάντια είναι εξαιρετικά σπάνια… Πώς μεταφράζεται αυτό; Η αξία του Cullinan Blue υπολογίζεται στα 48 εκ. δολάρια. Πριν από το πρώτο bid.

Διαμάντια λοιπόν, ποπ κοστούμια και τρίπτυχα με συμβολισμούς. Ποιοι είναι όμως οι συλλέκτες σήμερα στην Ελλάδα; Διατηρούν την ανωνυμία τους, για πολλούς λόγους, αλλά δεν σταματούν να αναζητούν έργα-θησαυρούς, ειδικά σήμερα που ο χώρος της τέχνης αλλάζει.

Και οι συλλέκτες στον υπόλοιπο κόσμο; Δεν θα συναντήσει κανείς μεγάλες διαφορές. Η αλαζονεία είναι δεδομένη. Το ίδιο και ο χορός των εκατομμυρίων, όπως δείχνει και το χρηματιστήριο της τέχνης μέσα στο 2022.

Απλώς οι συλλέκτες από την Ασία μπορεί να είναι πιο γρήγοροι στο «λάιβ» σφυρί, μέσω των εκπροσώπων τους, από τους Ευρωπαίους. Και όλοι μαζί να θέλουν να επανεξετάσουν τις συλλογές τους, να τις ανανεώσουν και να τις ανταλλάξουν.

Ποιος είπε ότι ένας Basquiat (δεν) φέρνει την άνοιξη;

Διαβάστε επίσης: