Ο Θωμάς Λιακουνάκος με τα χρέη των 700.000.000 και οι διακοπούλες στη Μύκονοοοο… (α’ μέρος)

«Αυτό που αξίζει δεν είναι να ζεις για να αποκτήσεις περισσότερα αλλά να ζεις καλά» έγραφε ο Πλάτων, από τα βάθη της αρχαιότητας, με δεδομένο πως «αυτή η πόλη είναι αυτό που είναι, γιατί οι πολίτες της είναι αυτό που είναι» και, στην περίπτωση του Θωμά Λιακουνάκου, το σίγουρο είναι πως μπορεί να χρωστά ασύλληπτα ποσά, αλλά εφαρμόζει το πρώτο σοφό ρητό που αναφέραμε.

Μετά από φυλακίσεις, αποφυλακίσεις με «βραχιολάκι» να παρακολουθεί τις κινήσεις του και τη βοή του δήμου, μέσα από δημοσιεύματα και ρεπορτάζ, δεν παρέλειψε να περνά, με κάθε ευκαιρία, τα σαββατοκύριακά του, Πάσχα και γιορτές -που αλλού;- στην αφρογεννημένη, λουσάτη, ονειρική και πολυτελή Μύκονο!

Μαζί του, από τις μέρες της παντοδυναμίας και πλούτου, στις κοσμικές της εμφανίσεις, υπέρλαμπρη, έως και στα επισκεπτήρια της φυλακής και με τις απλές φόρμες με τα πιασμένα απλή αλογοουρά μαλλιά, είναι πάντα η σύζυγος του Νατάσα Λιακουνάκου. Τώρα πια, στη Μύκονο μοιάζει να ‘χει πάντα καλοκαίρι… 

Η σύλληψη, οι κατηγορίες, η φυλάκιση, η αποφυλάκιση

Η σύγχρονη όλο σύγχυση και βοή Ιστορία μας είναι γεμάτη με πρόσωπα που βρέθηκαν σε απόγεια πλούτου και ισχύος για να εμπλακούν σε δικαστικές διαμάχες, φυλακίσεις, απελευθερώσεις, κρίσεις και επικρίσεις, με τη κοινή γνώμη πάντα να απορεί πως γίνεται ενώ κάποιος είναι υπόδικος και με οφειλές να ζει όχι απλά καλά, αλλά όπως πάντα από μας απείρως καλύτερα.

Στη συγκεκριμένη μυθική ιστορία έχουμε τον κοινό τόπο πως ο κύριος Θωμάς Λιακουνάκος,  επιχειρηματίας, ιδρυτής του Ομίλου Axon και Πρόεδρος της Επιτροπής Στρατηγικού Σχεδιασμού της Euromedica, σύζυγος και πατέρας πέντε παιδιών, συνελήφθη πολύ αργά, ένα βράδυ Δευτέρας του Σεπτέμβρη του 2015, κατηγορούμενος για υπόθεση χρηματισμού Ελλήνων κρατικών αξιωματούχων από offshore εταιρεία ονόματι Interaction, η οποία φέρεται να του ανήκει κατά τα συμπεράσματα της ανακριτικής αρχής.

Η υπόθεση του αφορούσε στην αγορά πολεμικών αεροσκαφών του ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας από την σουηδική εταιρεία Ericsson, την οποία εκπροσωπούσε στην Ελλάδα η εταιρεία AXON του κυρίου Θωμά Λιακουνάκου.

Στις 2 Οκτωβρίου 2015 κρίθηκε προφυλακιστέος μετά την εξάωρη απολογία του στην ανακρίτρια διαφθοράς Βασιλική Μπράτη.

Τον Απρίλιο του 2016 αφέθηκε ελεύθερος, καθώς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, στο οποίο είχε προσφύγει, έκανε δεκτή την αίτηση αποφυλάκισης που είχε υποβάλλει, κρίνοντας ως καταχρηστική την προσωρινή του κράτηση, αλλά έπρεπε να φορά «βραχιολάκι» ώστε να ελέγχονται οι κινήσεις του και να μην μπορεί να κινηθεί εκτός συγκείμενης περιμετρικής ακτίνας από τον τόπο διαμονής του, δηλαδή του διαμερίσματος του στο Ψυχικό.

Τελικά απαλλάχθηκε και από το «βραχιόλι», όταν το Δικαστικό Συμβούλιο έκρινε ότι ο επιχειρηματίας θα πρέπει να καταβάλει ένα εκατομμύριο ευρώ ως εγγύηση, πράγμα που έκανε και να παρουσιάζεται κάθε 1η και 15η του μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του.

Η ελεγχόμενη ελευθερία του, πάντως, είχε περισσότερο να κάνει με ραντεβού με δικηγόρους μιας και πληθώρα ανακρίσεων εξέταζαν και οδηγούσαν σε δικές ή σε ζητούσαν διώξεις για τα αντισταθμιστικά των Leopard ΙΙ, παραπομπή για τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, ή την κύρια προμήθεια των γερμανικών αρμάτων μάχης.

Θυμίζουμε πως η υπόθεση είχε ξεσπάσει με κοινωνική ένταση και φόρτιση, όταν το στέλεχος της Ericsson, Νένζελ Λις Όλοφ Μόρτεν, είχε καταθέσει στην ανακρίτρια στην ελληνική πρεσβεία στη Στοκχόλμη, περιγράφοντας με λεπτομέρειες πώς λειτουργούσε το σύστημα μιζών προς τη χώρα μας, αφήνοντας υπόνοιες ότι ένα μεγάλο μέρος τους κατέληγε σε κρατικούς αξιωματούχους!

Ο Θωμάς Λιακουνάκος, πάντως, μοιάζει αποφασισμένος να παλέψει μέχρι τέλους για τη δικαίωση της προσωπικής του ιστορία ως αυτοδημιούργητου σήριαλ εργαζομένου ανθρώπου, που ορφανό δούλεψε από τα παιδικά του χρόνια για να συντηρήσει μάνα και αδελφές και έφτασε να είναι ένας απ τους σπουδαίους του πλούτου και της ισχύος στη χώρα…

Στις φτωχογειτονιές του Πειραιά, το μεροκάματο, η ορφάνια και το μαγαζί απέναντι απ’ αυτού του θείου!

1949! Εμφύλιος σπαραγμός! Ταραχές, σφαίρες, φόβος, εκτελέσεις, επιθέσεις, οδύνη. Με την εξόριστη «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση» των ανταρτών να δίνει τέλος στις εχθροπραξίες με διάγγελμα που μεταδόθηκε από ραδιοσταθμό του Βουκουρεστίου, σε μια ατμόσφαιρα ανασφάλειας και φόβου, γεννιέται ο Θωμάς, γιος του σιδηροδρομικού υπάλληλου Λιακουνάκου, που πάλεψε να μεγαλώσει το αγόρι του και τρία κορίτσια, ανάμεσα σε χαλάσματα και ερείπια του βομβαρδισμένου από τους Ναζί Πειραιά, που ακόμα και δεν είχαν ξεπουληθεί οι πληγές του.

Τα καράβια κάθε μέρα μπάρκαραν από το αρχαίο και πολυβόλο λιμάνι μεταφέροντας Έλληνες στην πόλεις του κόσμου, που θα αναζητούσαν καλύτερη τύχη και ελπίδα. Η οικογένεια κοίταζε τα υπερωκεάνια να φεύγουν μακριά και τα λευκά μαντήλια να κουνιούνται σ’ αποχαιρετισμούς, ώσπου μπερδεύονταν στον ορίζοντα με τα πετάγματα των γλάρων.

Τα παιδιά πρέπει να φάνε και να έχουν στέγη πάνω απ το κεφάλι τους και μετρά να μορφωθούν. Όλα τα αλλά δεν υπολογίζονται. Και τα καταφέρνουν να μεγαλώσουν. Ώσπου ο πατέρας, νέος, κουρασμένος, άτυχος, φεύγει απ τη ζωή αφήνοντας πίσω τέσσερα ορφανά που πρέπει να επιβιώσουν.

Ο Θωμάς είναι 12 ετών και παίρνει στις παιδικές του πλάτες, τέσσερις γυναίκες. Μόνο αυτόν έχουν, πια. Βγάζει μεροκάματο σε ένα θείο του, που έχει ένα μαγαζάκι με σύνεργα ψαρικής στο Πασαλιμάνι. Ο Θωμάς, φυσικά, είναι το παιδί για τα θελήματα! Τα βράδια πηγαίνει στο Οικονομικό Νυχτερινό Γυμνάσιο του Πειραιά. Δε προλαβαίνει να κοιμηθεί, δε λογαριάζει την κούραση, δε ξεχωρίζει τη νύχτα από τη μέρα. Μικρό παιδί, αυτός, δεν έχει περιθώρια ούτε για να αρρωστήσει ένα απόγευμα και καθίσει στο κρεββάτι του.

Στα 17 του, μόλις, χρόνια, το 1966, ο θείος του, αρρωσταίνει και πρέπει να νοσηλευτεί για ένα διάστημα, αφήνοντας τον ικανό Θωμά στο πόδι του, στο μαγαζί. Όταν θεραπευμένος, αλλά ακόμα σε στάδιο αποθεραπείας, επιστρέφει στο μαγαζάκι του στο Πασαλιμάνι, ο θείος θα δει σχεδόν απέναντι απ’ το δικό του μαγαζί, ένα ολόιδιο, το «Κάπτεν Τόμας»! Ο ανταγωνιστής του, που βρέθηκε στον ίδιο δρόμο με εκείνον, δεν είναι άλλος από τον ανιψιό του, τον Θωμά Λιακουνάκο!

Η θητεία της οικονομικής επιτυχίας και πόσο κοστίζει η βίδα…

Νεαρότατος, δραστήριος, ευχάριστος και κοινωνικός άνθρωπος, παρουσιάζεται στο Κέντρο Εκπαίδευσης «Παλάσκας», για μια θητεία που δεν φέρει βαρέως, όπως άλλοι συνομήλικοι του, αλλά ως ήδη, αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, είναι αποφασισμένος να αποκομίζει από παντού τα θετικά οφέλη.

Μπαίνει στον τομέα προμηθειών του Ναυτικού και αποδεικνύεται φυσικό ταλέντο. Κάνει γνωριμίες, αναπτύσσει σχέσεις, φτάνει να ανήκει στο περιβάλλον των πιο ισχυρών αξιωματικών.

Έχει γραφεί και αναφέρεται πάντα, για να δείξει το πόσο δαιμόνιος ήταν ο Πειραιώτης μάγκας, περισσότερο ως ανέκδοτο πάρα ως πραγματικότητα, πως όντας στο Ναυτικό, ο Θωμάς χρειάστηκε να διεκπεραιώσει παραγγελία για βίδες. Η προσφορά ήταν 1,6 δολάρια το κουτί, αλλά η κακογραμμένη υποδιαστολή θεωρήθηκε ανύπαρκτη και το κουτί οι βίδες από 1,6 δολάρια έφτασε στα… 16 δολάρια!

Με το τέλος της θητείας του έχει όλες τις γνωριμίες, στο στράτευμα και στους προμηθευτές του εξωτερικούς, ώστε να ασχοληθεί με την σοβαρή και βαριά αντιπροσώπευση υλικών για τις ένοπλες δυνάμεις. Μόνο που είναι πολύ νέος, πολύ γαλανομάτης και με παιδικό πρόσωπο για να πείσει για το κύρος εκείνους που ασχολούνται με άρματα μάχης, ραντάρ και όπλα.  Συνεταιρίζεται με τον Αλέξανδρο Τοπούζη, πλοιοκτήτη και μέτοχο της εταιρείας Τσιμέντα Χαλκίδος. Η ΑΧΟΝ Α.Ε. έχει δημιουργηθεί. Είναι 1974. Η Κατοχή, ο Εμφύλιος, ο βομβαρδισμένος Πειραιάς, είναι θολή μνήμη σε ένα σκοτεινό, μακρινό παρελθόν. Ο κόσμος, ο  κόσμος του Θωμά Λιακουνάκου, αλλάζει…

Ο Αβέρωφ, οι σαμπάνιες, ο γάμος σαν σε ελληνική ταινία…

1979. Ο Θωμάς Λιακουνάκος μαθαίνει πως η μεγάλη εταιρεία των Leopard, Krauss-Maffei, δεν ήταν ευχαριστημένη από τον αντιπρόσωπό της στην Ελλάδα, αφού είχε καιρό να κλείσει κάποια συμφωνία και η εταιρεία έμενε συνέχεια αποκλεισμένη από τους διαγωνισμούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η πληροφορία είναι η απολυτή δύναμη. Τους πείθει να τους αντιπροσωπεύσει έστω για μια φορά δοκιμαστικά.

1980. Ο υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ δέχεται την πλειοδοσία του για τα άρματα μάχης! Στο μόλις αγορασμένο, αριστοκρατικό μεγάλο διαμέρισμα του στην αρχοντική οδό Ρηγίλλης, ο Θωμάς Λιακουνάκος ανοίγει τις πιο εκλεκτές σαμπάνιες για την επιτυχία. Είναι, ήδη, παντρεμένος με τη καλοαναθρεμμένη και μορφωμένη Μαρία Σωτηριάδου, της οικογένειας που είχε την μεγαλοκατασκευαστική ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ. Όμορφη και σε κοινωνική απόσταση από τον Θωμά, η νεαρή γυναίκα σπούδαζε στο Deree, κοντά στο οποίο την περίμενε στο σχόλασμα ο νεαρός Πειραιώτης. Σα σε παλιά, λιγάκι μελό ταινία, αλλά με happy end, οι γονείς του πλούσιου κοριτσιού δεν θέλουν για γαμπρό τους, εκείνον τον νεαρό που δεν έχει πτυχίο, απ’ το λιμάνι και που δεν ανήκει στο μεγαλοαστικό κύκλο της οικογένειας και στα «παλιά τζάκια».

Οι δυο νέοι θα παντρευτούν κόντρα σε κάθε επιθυμία των γονέων της νύφης, οι οποία σιγά σιγά θα καμφθούν και θα αγαπήσουν τον φιλόδοξο, φιλότιμο και ακούραστο γαλανομάτη νεαρό. Κάποτε, η μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία του πεθερού θα πτωχεύσει. Ακόμη και τα ιδιόκτητα γραφεία βγαίνουν σε πλειστηριασμό. Ο Θωμάς, όμως, θα φροντίσει να πληρώσει για να συνεχίσει ο πεθερός του τους πάνω ορόφους, το προσωπικό του ορμητήριο που ήταν αποτέλεσμα κόπου ζωής.  Ο ηλικιωμένος άνδρας μέχρι τέλους θα συνεχίσει καθημερινά να πηγαίνει στο γραφείο του, σ’ εκείνους τους ορόφους, ακόμα και δεν είχε πια να κάνει τίποτα. Και θα στηρίζεται σε εκείνον τον νεαρό Πειραιώτη, που κάποτε δεν ήθελε να παντρευτεί τη κόρη του! Ακόμα και όταν εκείνος ο γάμος αρχίσει να δοκιμάζεται και να φθείρεται.

Έχουν πια τέσσερα πανέμορφα παιδιά, τον Νικόλα, τη Βαρβάρα, την Αλεξία και την Αύρα, περιουσία, κοινωνική καταξίωση, συναναστροφή με πλούσιους επιχειρηματίες, υπουργούς, δημοσιογράφους, κοσμικούς και ταλαντούχους ανθρώπους, όπως ο Μπίλι Μπο. Δημιουργεί το 1985 την κατασκευαστική εταιρεία Axon Development και να οι βίλες στη Μύκονο και στην Αράχοβα, με ό,τι αυτές οι ιδιοκτησίες συνεπάγονται σε κοσμικότητα και υψηλές, προβεβλημένες συναναστροφές!

…Το Harvard

Ο Θωμάς Λιακουνάκος είναι ισχυρός, φτασμένος, γνωστός, πλούσιος, δηλαδή επιτυχημένος. Δουλεύοντας, όμως, μεροκάματο από τα 12, υπάρχει ένα έλλειμμα στις γνώσεις του τις εγκυκλοπαιδικές και κανονιστικές. Στον χώρο που πλέον κινείται, η λεπτή ειρωνεία, η αδιόρατη θυμηδία, η ελαφριά υποτίμηση για το γνωστικό επίπεδο των άλλων, είναι όχι μόνο συνηθισμένα φαινόμενα, αλλά και επιβεβλημένα για τις σνομπ κυριαρχίες και την αυτοϊκανοποίηση των ματαιοδοξιών. Κάνεις φυσικά δεν τολμά να υποτιμήσει έναν τόσο ισχυρό άνδρα γιατί δεν ξέρει τον Πίντερ, ή ίσως τον Πούσι, αλλά εκείνος, πάντα πανέξυπνος θέλει να εξαφανίσει κάθε πάτημα που μπορεί οι άλλοι να έχουν για να αισθάνονται στον οποιοδήποτε τομέα ανώτεροι!

Παίρνει μέρος στο πρόγραμμα OPM του Harvard Business School, ζώντας για τρεις μήνες στο campus του μεγάλου πανεπιστημίου στο Κέμπριτζ της Νέας Αγγλίας, συμμετέχοντας στα business courses για στελέχη επιχειρήσεων και επιχειρηματίες που ενημερώνονται για τις τάσεις της αγοράς. Το πιστοποιητικό παρακολούθησης που έλαβε καδραρίστηκε σε βαρύτιμη κορνίζα και τοποθετήθηκε σε περίοπτη θέση στον τοίχο του γραφείο του! Φυσικά και δεν ήταν degree, αλλά η λέξη Harvard αρκεί να αποστομώσει κάθε γνώστη επιστημών, τεχνών και ανθρωπιστικών σπουδών.

Η διακυβέρνηση της χωράς περνά από την κραταιά Νέα Δημοκρατία, στο βαθύ πράσινο του ορμητικού ΠΑΣΟΚ, αλλά εκείνος, συνεχίζει να έχει τις καλύτερες σχέσεις με όλους, διότι οι «κυβερνήσεις πέφτουν, μα η αγάπη μένει» ανάμεσα, φυσικά, στον Πειραιώτη με το χαρτί από το Harvard και τους εκπροσώπους κάθε απόχρωσης εξουσίας. Ο Θωμάς όμως και η Μαρία, τώρα, που έφτασαν μαζί στην κορυφή του δικού τους βουνού των κοινών επιδιώξεων, δεν θέλουν πια να είναι μαζί…

Ένας μεγάλος έρωτας

Μύκονος 1993! Σαμπανιζέ όλο φούσκες που στραφταλίζουν σκάζοντας στην αιώνια λιακάδα εποχές. Μέρες σα σε συνεχείς διακοπές, life style επίδειξης, αποθέωσης της εικόνας, άνευ απαραίτητης ουσίας. Ζωές σαν πόζες και πόζες σαν ζωές! Γέλια και ανεμελιά και σχέσεις, όσο κρατούν τα φλας! Πρωτεύουσα της Ελλάδας τα καλοκαίρια γίνεται η Ψαρού της πανάκριβης, ενοικιαζόμενης σα δυάρι στο Μαρούσι, ξαπλώστρας! Σε μια τέτοια, που όσο πιο κοντά στο κύμα τόσο ανέβαινε η τιμή, ο Θωμάς Λιακουνάκος, ξαπλωμένος μαζί με έναν φίλο, χαίρεται το απόλυτο μπλε του Αιγαίου και του ασυννέφιαστου. Χαίρεται και την ωραιότητα των καλλονών που περνούν. Αν κάποτε ερωτεύτηκε τη μόρφωση, την αστική καταγωγή μιας γυναίκας, τώρα εντυπωσιάζεται μόνο από το κάλλος.

Μαζί με τον φίλο του βαθμολογούν τις καλλονές που περνούν μπροστά τους, για να φτάσουν από τις πίσω απλώστρες, τις πιο φτηνές, στην θάλασσα, πλασάροντας τα καινούργια τους μαγιό και τις γραμμές τους, στα άτυπα αυτά καλλιστεία. Και επειδή οι άνδρες είναι πάντα αγόρια -για να το πούμε ευγενικά-, βαθμολογούν συγκεκριμένα σημεία των γυναικείων σωμάτων που φαίνονται με μαγιό και αυτά δεν αφορούν φυσικά στην παιδεία ή στον δείκτη ευφυΐας, που δεν είναι ορατά με μπραζίλιαν μπικίνι που ήταν της μόδας! Ο Θωμάς δίνει δέκα, ξαφνικά, σε μια καλλονή, μόλις 21 ετών τότε, που περνάει, νωχελικά, αυτάρεσκα σαν παντοδύναμο αιλουροειδές, μπροστά του! Λίγες μέρες αργότερα, στο πάρτι γενεθλίων του, χωρίς να έχουν συστηθεί ποτέ, η καλλονή βρίσκεται στους καλεσμένους του και, όπως η Αλίκη στην «Μοντέρνα Σταχτοπούτα», έλεγε «ωωω, με συγχωρείται ήταν τυχαίο», έτσι τυχαία και μοιραία αυτοί οι δυο πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον και οι ζωές τους αλλάζουν!

Είναι η Νατάσα από την Κόρινθο, στις πρώτες της διακοπές μακριά από το Λουτράκι, στην παινεμένη Μύκονο. «Αισθανθήκαμε και οι δύο ένα πολύ θετικό vibe. Μια έντονη έλξη» θυμάται εκείνη γλαφυρά χρόνια μετά. Και αυτά τα vibe -αλίμονο!- είναι πάντα ανίκητα! Μια άλλη εκδοχή αυτή της γνωριμίας, πιο ρομαντική, κάνει λόγο για μια συνάντηση του επιχειρηματία με την ωραία Νατάσα για πρώτη φορά σ’ ένα επιχειρηματικό ταξίδι του Λιακουνάκου στο μοιραίο Παρίσι! Και μια τρίτη μιλά για τη πρώτη τους γνωριμία στο γραφείο του. Μα και τι σημασία έχει ο τόπος και ο τρόπος όταν το αίσθημα είναι προγραμματισμένο από το σύμπαν να συμβεί, αν το θες πολύ, όπως -περίπου- έλεγαν όλα τα μοντέλα εκείνη τη εποχή, παπαγαλίζοντας την φράση του Κοέλιο, που σιχαθήκαμε να ακούμε;

Η Νατάσα Κατσαρού από την Κόρινθο και η Porsche με την κορδέλα

Ήταν η Νατάσα από την Κόρινθο, που δούλευε ως πωλήτρια στην Αθήνα και που εκείνο το καλοκαίρι του 1993 σαγήνευε όλους τους μεστωμένους επιχειρηματίες που απολάμβαναν τα κρυσταλλένια νερά της ανεμοδαρμένης, φημισμένης Μυκόνου! Όταν είσαι τόσο νέα και τόσο ωραία, τα καλύτερα θα συμβούν, κάποιο καλοκαίρι σε ένα νησί που γιορτάζει τη νιότη και το χρήμα, όχι μ’ αυτήν ακριβώς τη σειρά ιεράρχησης.

Εκείνη; 21! Εκείνος; 44! Μα τι σημασία έχουν τα νούμερα; Και τι σημασία έχει πως ισχύει ακόμα ο γάμος του με τη μητέρα των τεσσάρων παιδιών του; Είχε εκείνη η αρχή της σχέσης όλα τα στοιχεία μια ρομαντικής ταινίας. Το μόνο που φαίνεται να απασχόλησε το καλλίγραμμο κορίτσι απ την Κόρινθο ήταν πως εκείνος ήταν ήδη δημιουργημένος και εκείνη δεν είχε καν ξεκινήσει! Έκανε, όπως έχει πει, έξι μήνες για να υποκύψει. Γιατί κυρίως ένιωθε έξω από τον κόσμο του. Δεν ήταν η AXON, η φήμη του στους επιχειρηματικούς κύκλους, τα πολλά του χρήματα! Ήταν που εκείνος είχε την εμπειρία, τη γνώση να γοητεύσει μια άβγαλτη νέα από την επαρχία και ο τρόπος της τόσο γλυκιάς ζωής του. Και ενώ ο πρώτος γάμος  του επιχειρηματία θύμιζε ελληνική ταινία με Μέμα Σταθοπούλου, πλουσιοκόριτσο και τον Βόγλη, λεβεντόπαιδο, σ’ αυτό το αίσθημα, το σενάριο γίνεται χολιγουντιανό και η Νατάσα θα μπορούσε να είναι η Τζούλια Ρόμπερτς. Λέγεται πως εκείνος την κάλεσε να βγει στο δρόμο, όπου την περίμενε μια ολοκαίνουργια, αστραφτερή Porsche, τυλιγμένη σε κορδέλα!

Πάντως, δυο χρόνια αργότερα από τη γνωριμία τους, πάλι στη Μύκονο, στο φημισμένο σπίτι ενός μεγαλοεκδότη της εποχής με εκλεκτό τρόπο ζωής και εκλεκτικό γούστο, ο Θωμάς Λιακουνάκος εμφανίζει σε πάρτι την επίσημη πια μνηστή του Νατάσα. Εκείνη, καστανή ακόμα, γλυκιά, με κόσμημα πάντα λαμπρό τη νιότη της, συναγωνίζεται τις ήδη μποτοξαρισμένες και χιλοτραβηγμένες σε χειρουργεία συζύγους, με τα 23 χρόνια της, σεμνά και λιτά, στον απόλυτό τους θρίαμβο.

Ο γάμος τους θα γίνει στα Αστέρια στη Γλυφάδα, το καλοκαίρι του 1996. Τώρα πια η καλλονή με την απλότητα του κοριτσιού έχει δώσει τη θέση της σε ένα εξωτικό πλάσμα, υπέρλαμπρο, κατάξανθο, με ταξίδια στο εξωτερικό, διεθνείς γνωριμίες, ψώνια στα σπουδαιότερα μαγιά της υφηλίου, επιλογές απ τις πιο απροσπέλαστες, φινετσάτες μπουτίκ του Παρισιού, του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, του Μιλάνο και μια από τις πλέον υψηλής αξίας συλλογή κοσμημάτων. Στο γάμο της, ήταν μια πριγκίπισσα που η Κόρινθος και τα παραλιακά μπαρ του Λουτρακίου έμοιαζαν να μην είχαν φιλοξενήσει ποτέ. Η χρυσαλλίδα είχε γίνει διάφανα υπέροχη, άπιαστη πεταλούδα. Και εκείνος, μόλις την είδε νυφούλα, έτοιμη να πει το «ναι» στη ζωή μαζί του, θαμπώθηκε τόσο από την τεράστια ομορφιά της, που λένε πως δάκρυα ευτυχίας κύλησαν στο πρόσωπο του. Αποκτούν έναν γιο, τον Φίλιππο. Είναι εδώ, λοιπόν, που θα ‘πρεπε να μπαίνει το περιβόητο happy end ή μήπως να περιμένουμε λιγάκι ακόμα;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ο Θωμάς Λιακουνάκος με τα χρέη των 700.000.000 και οι διακοπούλες στη Μύκονοοοο… (β΄ μέρος)