Αν ζούσε σήμερα ο Αριστοτέλης Ωνάσης μάλλον δεν θα τρελαινόταν με την ιδέα να βλέπει το όνομα του να αναβοσβήνει στη μαρκίζα κι έναν ηθοποιό στη σκηνή να υποδύεται τον ίδιο, με πούρο στο στόμα και σταυρωτό σακάκι, βωμολοχίες a cappella σε έναν μονόλογο χωρίς αρχή, μέση και τέλος, την ιστορία της ζωής του on repeat, σε βιβλία, ταινίες, παραστάσεις, αφιερώματα, μιούζικαλ…

«Onassis The Play», ο τίτλος του έργου που πρόκειται να παρουσιαστεί οff-Broadway, τον Φεβρουάριο του 2022, ίσως πρώτα και στην Αθήνα και αμέσως μετά στη Νέα Υόρκη.

Πρόκειται για ένα one-man show, το οποίο, ακριβώς λόγω της πανδημίας πρόλαβε να «δοκιμαστεί» στην χώρα μας για μόλις δύο βραδιές αλλά τώρα θα ταξιδέψει για να αφηγηθεί την ιστορία του «δικού» μας Αριστοτέλη Ωνάση. Λάιβ. Χωρίς πυροτεχνήματα.

Τι είναι όμως αυτό που ιντριγκάρει ακόμη και σήμερα κοινό και παραγωγούς ιδεών για να θέλουμε να γνωρίσουμε όλο και καλύτερα το μυαλό, τον άνθρωπο, τον επιχειρηματία, τον μεγιστάνα Aristotle Onassis που αποτελεί παγκόσμιο brand name;

Ενδυματολόγοι, σκηνοθέτες, δημοσιογράφοι, συγγραφείς, βιογράφοι, φωτιστές, θέλουν να δώσουν τη δική τους οπτική, να παρουσιάσουν τη ζωή του μεγαλύτερου εφοπλιστή δεξαμενόπλοιων στον κόσμο, μέσα από διαφορετικούς …σκελετούς γυαλιών κάθε φορά.

Με ψεύτικους φακούς; Πλαστικούς; Από ταρταρούγα; Έχει σημασία;

H νέα θεατρική παραγωγή πάντως δεν έχει κομπάρσους, ούτε πολυάριθμο καστ. Ποια Τίνα Λιβανού, ποια Μaria Callas, ποια Jackie Kennedy-Onassis;

Ο μινιμαλισμός και η πολυτέλεια πάνε μαζί όταν δεν θέλεις να ρισκάρεις, και προτιμάς να κρατάς την ουσία. Γιατί πώς αλλιώς μπορείς να χωρέσεις μία τόσο λαμπερή αφήγηση σε μία υποφωτισμένη θεατρική αίθουσα;

Αρκεί ένας Ελληνοβρετανός ηθοποιός, ο Αnthony Skordi, ή Αντώνης Σκορδής, ο οποίος, έχει συνεργαστεί με την Royal Shakespeare Company, την ομάδα της Vanessa Redgrave, ακόμη και τον George Clooney, μένει στο Λος Άντζελες και θα συστηθεί στο αμερικανικό κοινό και συγκεκριμένα στο Αmerican Theater of Actors, ως Aristotle.

Το χειροκρότημα είναι μάλλον δεδομένο. Όλοι γνωρίζουν πως το όνομα Aριστοτέλης Ωνάσης «πουλάει». Σήμερα ίσως περισσότερο από ποτέ. Το νέο θεατρικό έργο που φωτίζει το μυαλό του Αριστοτέλη Ωνάση μοιάζει να δραματοποιεί τις σκέψεις του.

Τα παιδικά χρόνια, η εξέλιξη, ο δρόμος προς τη δόξα, οι έρωτες, ο εμβληματικός Έλληνας εφοπλιστής σε ρόλο πρωταγωνιστή, «ο γίγαντας που άλλαξε τη φυσιογνωμία της ναυτιλίας», ο Αριστοτέλης Ωνάσης στα πρωτοσέλιδα, στους ωκεανούς του κόσμου, στους αιθέρες.

Κι αν θελήσουμε να φτιάξουμε το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης; Ή ακόμη καλύτερα ένα φωτογραφικό λεύκωμα σε συνέχειες; Δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε την Ολυμπιακή Αεροπορία, δικό του όραμα και δημιούργημα. Αν θελήσουμε να μιλήσουμε με ημερομηνίες, ντοκουμέντα και αριθμούς, σε ένα διαδραστικό timeline;

Aς σταματήσουμε τον χρόνο στο 1974 για να συναντήσουμε 10.000 εργαζόμενους να μιλούν για τον πιο απαιτητικό, μαζί και πετυχημένο επιχειρηματία στον πλανήτη γη. Με επιχειρηματική δραστηριότητα που διήρκεσε μισό αιώνα… Και κάτι.

Αν διαβάσουμε όλες τις βιογραφίες, αν παρακολουθήσουμε βίντεο-ντοκουμέντα, μαρτυρίες συνεργατών του, θα διαπιστώσουμε πως ο Αριστοτέλης Ωνάσης δεν ξεκίνησε από το μηδέν, υπήρξε οξυδερκής, καινοτόμος, ανήσυχος και κοσμοπολίτης, -όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά-, του άρεσε να ρισκάρει και να ακολουθεί το ένστικτο του, να είναι ο «πρώτος» σε όλα. Πίστευε στο σωστό timing, ήξερε να εκμεταλλεύεται ευκαιρίες, δεν επιδίωκε να είναι αρεστός σε όλα.

Του αρκούσε που ήταν άριστος… Iσχυρογνώμων; Ελαφρώς διεφθαρμένος; Εξαιρετικά φιλόδοξος;

Δεν θεωρείται τυχαία ακόμη και σήμερα ηγετική μορφή της παγκόσμιας ναυτιλίας. Άλλαξε τους κανόνες, ακόμη και τα θεμέλια της επιχειρηματικότητας της εποχής, σε μία περίοδο που η τεχνολογία δεν είχε καμία σχέση με την σημερινή πραγματικότητα, και την άμεση διαπραγμάτευση του τώρα, που μπορείς να είσαι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, και να ελέγχεις τα πάντα, από όπου κι αν βρίσκεσαι.

Και κάπως έτσι είναι ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε στη σκηνή, και στην αληθινή ζωή, τον Αριστοτέλη Ωνάση στο Μόντε Κάρλο, τον Αριστοτέλη Ωνάση «διπλωμάτη» με πολιτικούς, ανταγωνιστές του, βασιλείς, πρίγκηπες…

Και φυσικά τον Αριστοτέλη Ωνάση ως άνδρα παλαιάς κοπής να εντυπωσιάζει τις πιο περιζήτητες γυναίκες στον πλανήτη, από την Τίνα Λιβανού μέχρι την Μαρία Κάλλας.

«Ο Αριστοτέλης Ωνάσης με έσωσε κάποια στιγμή που η ζωή μου είχε καταβροχθιστεί από σκιές. Με έφερε σε κόσμο όπου μπορούσε κανείς να βρει ευτυχία και αγάπη. Ζήσαμε ωραίες εμπειρίες μαζί που δεν μπορούν να ξεχαστούν, για τις οποίες, θα του είμαι αιώνια ευγνώμων», είπε μετά τον θάνατο του η Jackie Kennedy-Onassis, η πρώην Πρώτη Κυρία της Αμερικής, «γυναίκα- τρόπαιο».

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης ή ο «Ari», όπως είναι ο τίτλος μίας βιογραφίας του, δεν φοβόταν τίποτα. Ήταν ετοιμοπόλεμος πάντοτε, ακόμη κι αν ετοιμαζόταν σιωπηλά για μια μοναχική ρεβάνς. Η ζωή του έχει καταγραφεί σαν ένα φιλμ νουάρ, όμως τελικά είναι technicolor, αν θελήσει κανείς να τον ακολουθήσει στις πετυχημένες συμφωνίες, τόσο στην προσωπική, όσο και στην επαγγελματική του διαδρομή.

Κι αν επιλέγαμε ένα κόσμημα για το Μουσείο Ωνάση που δεν έχει φτιαχτεί ακόμη; Θα ήταν ένα ρουμπίνι σε σχήμα καρδιάς, με διαμάντια και ασορτί σκουλαρίκια, όπως το δώρο του στην Jackie για τον γάμο τους.

Κι αν θέλαμε να διαβάσουμε ένα γράμμα γεμάτο έρωτα; Θα επιλέγαμε ένα απόσπασμα από την ερωτική αλληλογραφία της Μαρία Κάλλας με τον έρωτα της ζωής της.

«Αρίστο αγάπη μου, το ξέρω πως αυτό είναι ένα μικρό δώρο γενεθλίων αλλά θα ήθελα να σου πω μέσα από την καρδιά μου -μετά από 8,5 χρόνια και τόσα που περάσαμε μαζί – ότι νιώθω περήφανη για σένα. Αγαπώ το σώμα σου και την ψυχή σου και το μόνο που εύχομαι είναι να νιώθεις κι εσύ το ίδιο.

Μάθε ότι είσαι η ίδια μου η ανάσα, το μυαλό, η περηφάνια και η τρυφερότητα μου. Θέλω να ξέρεις ότι αν μπορούσες να δεις μέσα μου, τα συναισθήματα μου για σένα, θα αισθανόσουν ο πιο δυνατός και πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Με έκανες να νιώσω βασίλισσα.»

Ευτυχώς που δεν υπήρχαν τότε κινητά, μηνύματα, messenger, What’s app, γιατί φανταζόμαστε ήδη τις αναδημοσιεύσεις από τα stories. «Η εξουσία είναι σέξι», θα ήταν ο πρώτος τίτλος.

Διαβάστε επίσης:

Από πότε η υψηλή ωρολογοποιία δημιουργεί λίστες αναμονής;

Από πότε «απαγορεύεται» η χρήση… γούνας στους οίκους μόδας, στον δρόμο, ακόμη και στα περιοδικά;