ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αν ζούσε σήμερα ο Αλέξανδρος Ωνάσης θα ήταν 74 χρονών.
Άραγε θα είχε μεγαλώσει την αυτοκρατορία του διασημότερου Έλληνα, Αριστοτέλη Ωνάση, υιοθετώντας το ένστικτο του πατέρα του; Θα είχε παντρευτεί; Mία ή περισσότερες φορές; Θα είχε αποκτήσει παιδιά; Θα αγαπούσε ακόμη την ταχύτητα; Θα ζούσε στην Ελλάδα ή το εξωτερικό; Θα αδιαφορούσε για τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης; Θα απασχολούσε τακτικά τον Τύπο με την επαγγελματική και προσωπική του ζωή; Θα έδινε συνεντεύξεις ή θα είχε επιλέξει ένα πιο μυστηριώδες προφίλ, όπως αρμόζει σε έναν διάσημο κληρονόμο με φωτογένεια και όλα τα φώτα στραμμένα πάνω του από την ημέρα που ήρθε στον κόσμο;
Δεν θα μάθουμε ποτέ. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 30 Απριλίου του 1948.
Ως το πρώτο παιδί της οικογένειας Ωνάση και κληρονόμος μίας αμύθητης περιουσίας, ο γιος του Αριστοτέλη Ωνάση και της Τίνας Λιβανού, έζησε σαν πρίγκηπας, ταξίδεψε σε όλα τα μέρη του πλανήτη, φωτογραφήθηκε με την αδερφή του Χριστίνα και τους διάσημους γονείς του, δεν κατάφερε να γλιτώσει ούτε κι εκείνος από την υπερβολική δημοσιότητα της εποχής, με τον Έλληνα κροίσο να απασχολεί τα διεθνή Μέσα με κάθε του κίνηση.
Ο Αλέξανδρος ήταν το χαϊδεμένο του παιδί, κάτι που ενέπνεε τους παπαράτσι να τον ακολουθούν και να τον πολιορκούν σε κάθε του βήμα.
Και κάπως έτσι τον έχουμε δει με λευκό, κολλαριστό πουκάμισο και κοντά μανίκια. Σαν παιδί. Να ενηλικιώνεται και να φοράει κοστούμι. Με παρόμοιο σκελετό γυαλιών με τον μπαμπά του, αλλά και γυαλιά ηλίου, ακόμη και το βράδυ, για να ενισχύσει τον μύθο του. Να αγκαλιάζει τρυφερά τον πατέρα του, να ποζάρει στην εμπριμέ φούστα της μητέρας του, να εμφανίζεται περιτριγυρισμένος από όμορφες γυναίκες, συνήθως μεγαλύτερες του, να ζει τη ζωή του χωρίς να τον ενδιαφέρει τι θα πουν, τι θα γράψουν, τι δεν θα γράψουν, τι θα σκεφτούν…
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης ήξερε να απολαμβάνει κάθε στιγμή της ζωής του σα να ήξερε ότι δεν θα είχε μεγάλη διάρκεια…
Όταν ανέλαβε τη γενική διεύθυνση της Ολυμπιακής Αεροπλοϊας ο Αριστοτέλης Ωνάσης δεν μπορούσε να κρύψει την χαρά του. Και την ανησυχία του μαζί. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης εργαζόταν σκληρά, ακόμη κι αν ήξερε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να γλιτώσει την σύγκριση με τον πανέξυπνο και εξαιρετικά πετυχημένο πατέρα του, που δημιούργησε το πιο αναγνωρίσιμο brand name made in Greece παγκοσμίως, δεν επιδίωξε ποτέ να γίνει ένας κλώνος του «βασιλιά Μίδα.»
Κάπνιζε, του άρεσε να είναι πάντοτε κομψός, κυκλοφορούσε σαν άνδρας παλαιάς κοπής, του άρεσαν οι γυναίκες με ομορφιά μέσα κι έξω και προσωπικότητα, δεν περίμενε να έχει την έγκριση της μαμάς ή του μπαμπά για να ερωτευτεί, ή να δημιουργήσει ένα αναμενόμενο λαβ στόρι με κάποια αντίστοιχη διάσημη κληρονόμο της εποχής, για να ικανοποιήσει όσους νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να σκηνοθετήσουν τη δική του ζωή.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Η ζωή του ήταν κινηματογραφική με έντονους ρυθμούς, σασπένς, κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, πολλή Ελλάδα και αγάπη για την γενέτειρα του. Πολλά έχουν γραφτεί για την σχέση με τον πατέρα του, το μόνο σίγουρο είναι πως ο Αριστοτέλης Ωνάσης δεν μπορούσε να κρύψει την αδυναμία που είχε για τον γιο του, καθώς τον έπαιρνε μαζί του στις επιχειρήσεις του, τον προόριζε για διάδοχο, το δήλωνε με κάθε ευκαιρία, είχε δείξει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους πως διέκρινε ότι η κόρη του, Xριστίνα, δεν είχε τις ίδιες επιχειρηματικές ανησυχίες με τον αδερφό της ή τον μπαμπά της.
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης με τη σειρά του έδειχνε με κάθε αφορμή πόσο αγαπούσε τη μητέρα του. Το πρόσωπο του, ακόμη και στις φωτογραφίες, είχε σκοτεινιάσει όταν χώρισαν οι γονείς του, δεν έκρυψε ποτέ την δυσαρέσκεια του όταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης παντρεύτηκε την Τζάκι Κένεντι, με την οποία, δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ενέκρινε την σχέση του πατέρα του με την Μαρία Κάλας…
Και ο Αριστοτέλης Ωνάσης όμως, δεν χάρηκε ποτέ για τον έρωτα του γιου του, με την Φιόνα Κάμπελ ή Φιόνα Φον Τίσεν, πρώην σύζυγο του βαρόνου Τίσεν μεγαλύτερη του κατά 16 χρόνια, μητέρα δύο παιδιών, Αγγλίδα, μοντέλο της Vogue, γεννημένη στη Νέα Ζηλανδία.
Περπατούσαν χέρι-χέρι κι εκείνος έμοιαζε μαζί της πιο ευτυχισμένος από ποτέ. Για τον ίδιο, ήταν το τέλειο ζευγάρι και είχε πει πως ήθελε να την παντρευτεί. Για τον πατέρα του, ένας λόγος να μην βλέπει τόσο συχνά τον αγαπημένο του γιο, και να σκέφτεται ποιες κοπέλες θα μπορούσε να δει στο πλευρό του για να ζήσει την απόλυτη ευτυχία, όπως την όριζε ο ίδιος ή κάθε γονιός για το παιδί του. Χωρίς όμως να έχει ρωτήσει τον ίδιο.
Μέσα στο φως, κυριαρχούσε το σκοτάδι. Μαζί με όλα τα «κλισέ» ενός αγοριού που κουβαλάει μια τόσο βαριά κληρονομιά και την «επωνυμία» Onassis. Και ναι, του άρεσε η ταχύτητα, ήταν συλλέκτης γρήγορων αυτοκινήτων, ήθελε να ζει επικίνδυνα στη γη και ακόμη πιο ψηλά… «Ζω όταν βρίσκομαι ψηλά στον ουρανό», είχε πει χαρακτηριστικά σε μια φράση που μοιάζει σήμερα σαν αντίλαλος. «Εάν δεν ήμουν ο γιος του Αριστοτέλη Ωνάση, θα ήθελα να είμαι αεροπόρος.»
Έγινε πιλότος. Ακριβώς όπως το είχε ονειρευτεί. Χωρίς το φινάλε που είχε φανταστεί… Οι τίτλοι τέλους γράφτηκαν μέσα σε ένα αμφίβιο Πιάτζιο 136. Ήταν 22 Ιανουαρίου του 1973 όταν έγινε η μοιραία πτήση, 23 Ιανουαρίου όταν η καρδιά του σταμάτησε. Ήταν μόλις 25 χρονών. Αεροπορικό δυστύχημα ή δολοφονία; Έχουν γραφτεί δεκάδες θεωρίες για θάνατο του. Θεωρίες συνωμοσίας. Κυρίως.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης γιόρταζε τα γενέθλια του στη Νέα Υόρκη όταν ενημερώθηκε πως ο γιος του ήταν διασωληνωμένος στο ΚΑΤ. Έφυγε εσπευσμένα από τη Νέα Υόρκη με την Τζάκι Κένεντι, μαζί με τέσσερις διακεκριμένους νευροχειρουργούς για να σώσουν το παιδί. Ήταν ήδη αργά. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης ήταν κλινικά νεκρός. Και ο πατέρας του αρνήθηκε να θάψει τον γιο του, δεν πήγε καν στην κηδεία του στον Σκορπιό.
Δεν το ξεπέρασε ποτέ. Πέθανε στο Παρίσι δύο χρόνια μετά. Προηγήθηκε η μητέρα του Αλέξανδρου, Τίνα Λιβανού, ύστερα από την υπερβολική κατανάλωση υπνωτικών χαπιών. Και η αδερφή του Χριστίνα σε μια σειρά από θανάτους σαν ντόμινο σε μια οικογενειακή τραγωδία. Κι αν δεν είχε σκοτωθεί ο Αλέξανδρος;
Μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Αριστοτέλης Ωνάσης πίστευε πως κάποιος ήθελε να σκοτώσει τον γιο του. Κάτι που δεν μπόρεσε ποτέ να αποδείξει. Επικήρυξε τότε τους δολοφόνους του γιου του με 1 εκ. δολάρια. Επέμενε πως «στο πηδάλιο δεν ήταν ο Αλέξανδρος», «ήταν άριστος χειριστής», «θα μπορούσε να το αποφύγει και να το αποτρέψει», φράσεις που είχαν αναπαραχθεί σε όλες τις εφημερίδες της εποχής. Ήταν τότε που κάλεσε τους δημοσιογράφους του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης για να διευκρινίσει τις συνθήκες θανάτου του γιου του, στη μεγάλη αίθουσα συνεδριάσεων της Ολυμπιακής, στη Λεωφόρο Συγγρού, στον αριθμό 96. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης εμφανίστηκε με μαύρα γυαλιά. Και μαύρη γραβάτα. Στην τσέπη του σακακιού του είχε βάλει ένα λευκό μαντήλι με τα αρχικά ΑΑΩ. «Είμαι ο φτωχότερος άνθρωπος στον κόσμο», είχε πει. Δεν ακολούθησαν άλλες ερωτήσεις.