Οι μεταμοσχεύσεις πέους μπορούν να αλλάξουν τη ζωή των τραυματισμένων στρατιωτών

Το πεδίο της μεταμόσχευσης οργάνων έχει δει τεράστια πρόοδο τους τελευταίους μήνες.  Από την πρωτοποριακή μεταμόσχευση προσώπου, που έγινε σε έναν τραυματισμένο πυροσβέστη, μέχρι την έλευση των μεταμοσχεύσεων μήτρας και των δυνατοτήτων τους να επιτρέψουν στις γυναίκες τρανσέξουαλ να κάνουν παιδιά.

Σύντομα, οι χειρουργοί της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο «Johns Hopkins» θα εκτελέσουν έναν άλλο τύπο χειρουργικής μεταμόσχευσης, που δεν έχει ξαναγίνει μέχρι σήμερα, στις ΗΠΑ: τη μεταμόσχευση πέους.  Εάν οι μεταμοσχεύσεις γίνουν με επιτυχία, οι χειρουργοί λένε, ότι οι αποδέκτες θα έχουν λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, αίσθηση, ακόμη και τη δυνατότητα να κάνουν σεξ, δηλώνουν στην «New York Times». Τελικά, θα ίσως μπορέσουν ακόμη και να τεκνοποιήσουν.

Προς το παρόν, οι μεταμοσχεύσεις θα γίνονται αποκλειστικά για τα μέλη του στρατού των ενόπλων δυνάμεων, που υπέστησαν τραυματισμούς στο πέος και τους όρχεις τους στο πεδίο μάχης.

Οι ουρογεννητικοί τραυματισμοί, όπως ονομάζονται, είναι συχνοί στις ένοπλες δυνάμεις, αν και συζητούνται λιγότερο – ίσως επειδή δεν είναι τόσο ορατοί όσο η απώλεια ενός χεριού ή ενός ποδιού.  Η «Times» αναφέρει ότι 1.367 άνδρες στη στρατιωτική τους θητεία υπέστησαν ουρογεννητικούς τραυματισμούς μεταξύ του 2001 και του 2013, που προκλήθηκαν από τις εκρήξεις αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών ή «IEDs» (Ιmprovised Εxplosive Devices).  Ένα άρθρο του 2010 στην εφημερίδα «Medical Association» του Καναδά δήλωσε ότι το 12% των τραυματισμών πολέμου είχαν σχέση με τα ουρογεννητικά όργανα.

«Αυτοί οι ουρογεννητικοί τραυματισμοί δεν είναι θέματα που ακούμε ή διαβάζουμε πολύ συχνά», δήλωσε ο Andrew Lee, πρόεδρος της πλαστικής και επανορθωτικής χειρουργικής στο «Johns Hopkins», σύμφωνα με τους «Times».  «Νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε ότι είναι ολέθριο για έναν νεαρό άνδρα κοντά στα 20 να γυρίσει στο σπίτι του με την πυελική περιοχή κατεστραμμένη ολοσχερώς».

Αυτές οι βλάβες δεν είναι μόνο εξωτερικές: Εκτός από τις σωματικές προκλήσεις, υπάρχουν και ψυχολογικά, κοινωνικά και συναισθηματικά ζητήματα.

«Το να λείπει το πέος και τα μέρη του οσχέου είναι καταστροφικό», δήλωσε ο Richard J. Redett, διευθυντής της πλαστικής παιδιατρικής και επανορθωτικής χειρουργικής του «Johns Hopkins», στους «Times».  «Αυτά τα παιδιά έδωσαν ό,τι είχαν».

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας από το  Κέντρο Κοινωνικής Εργασίας για την Καινοτομία και την Έρευνα σχετικά με Βετεράνους & τις Οικογένειες Στρατιωτικών, «υπάρχει μια μεγαλύτερη επικράτηση της κατάθλιψης και του μετα-τραυματικού στρες σε άτομα με ουρογεννητικούς τραυματισμούς, καθώς και μια πιο αργή διαδικασία ανάρρωσης, μεγαλύτερη αγωνία και πιο αυτοκτονική συμπεριφορά από εκείνους που δεν έχουν αυτούς τους τύπους των τραυματισμών».

«Η Ταυτότητα είναι ένα σημαντικό ζήτημα για πολλά άτομα που έχουν υποστεί έναν τραυματισμό που οδήγησε σε απώλεια γεννητικών οργάνων, ειδικά για τα νέα άτομα», είπε ο Jamie Ρ Levine στο «Mic» σε ένα email. Ο Levine είναι αναπληρωτής καθηγητής και επικεφαλής της μικροχειρουργικής του Τμήματος «Wyss» της Πλαστικής Χειρουργικής στο Ιατρικό Κέντρο «NYU Langone».